Piskoloji

INSAN ÖĞRENMELI

Öğrenmeli işte insan. Bilmediğini öğrenmeli, daha doğrusu bilmediğini bilmeyi, bilmeyi öğrenmeli insan. İnsan, insan olmayı öğrenmeli, insanlarında insan olduğunu bilmeli insan. Paylaşmayı öğrenmeli insan. Paylaşmayı, paylaşmanın verdiği mutluluğu yaşarken öğrenmeli. Mutluluğu öğrenmeli mesela. Hani, insanın içini ferahlatan, toprak ananın mis gibi kokusunun, yayılmasına sebep olan, yağmurdan sonra açan, yedi rengin çocuklara verdiği heyecanı ve mutluluğu öğrenmeli insan. Küçük şeyler ile mutlu olmayı öğrenmeli aslında. Tıpkı; gökkuşağının çocuklara verdiği gülümseme gibi.
Gülümseme de insanın ömrünü uzatan fevkalade bir şeydir aslında. Gülümsemeyi öğrenmeli, gülümsemenin verdigi mutluluğu, mutluluğun verdiği gülümsemeyi öğrenmeli insan.
Hayatı öğrenmeli mesela.
Hayatın içinde gülmeyi ve mutluluğu, kıyafet olarak giyinmeli aslında.
ASLINDA YAŞARKEN YAŞAMAYI ÖĞRENMEZ Mİ İNSAN??
Yaşarken, yaşamayı öğrendikten sonra, yaşamanın acı verdiğini bilmeli insan. Hayatın zor olduğunu öğrenecek olması gibi mesela.
Hayatın zor olduğunu öğrenmeli insan. Hayatın şifresini kırmayı, hayatı deşifre etmeyi, bütün zor olan şeylere rağmen kafasını öne eğmeyerek sadece ileriye yürümeyi öğrenmeli insan. Gözlerimizin, asfalta yenilmeceğini öğrenmeli insan.
Bulutlar ile dost olmayı öğrenmeli insan.
Bulutların değerini bilmeli insan.
İşte insan öğrenmeyi bilmeli, bilmeyi öğrenmeli, mutluluğu paylaşmayı, gökyüzüne güvenmeyi, ufak şeyler ile mutlu olmayı, hayata karşı zırh giyinmeyi, kalkan kullanmayı öğrenmeli.
Hayatı öğrenmeli insan.
İşte en önemlisi ise insan öğrenmeyi öğrenmeli...