Piskoloji

BEYNîM DE SESLER VAR

Beynime hükmeden ihtiharlar var...
Beynim de birileri, bir şeyler, var olanlar, varmış gibi sağda solda kıytı bir köşe de duranlar, soyutlar, somutlar.. Herşey.. Beynim de bulunan herşey intihar etmeye meyilli..
Bir şeyler, bazı sesler hep çığlık çıglığa. Bağrışıyorlar, tartışıyorlar, birbirlerine argo konuşup, bir şeyler fırlatıp kavga ediyorlar. On yedi yaşım, on sekizime. On sekiz yaşım, on dokuzuma. On dokuzum şuan ki halime hep birşeyler anlatma çabasında. Duyamıyorum.. Göremiyorum.. Sesler çok kalabalık.. Görüntü çok fazla.. Anlayamıyorum..
Kendi beynim de kendimi mi kaybediyorum?
Yoksa çoktan kayıp mı oldum?
Görüntüler siyah beyaz ve bulanık.
Sesler parazit.
Düşünceler fazla ve kirli.
Cevaplarını bulamadığım sorular...
Beynimi mi yönetemiyorum??
Alışık değilim.
Oysa ki daha önce de sesler duyuyordum, ben onlara isim bile vermiştim..
Ama şimdi çok kalabalık.
Ağır.
Beynim bana ağır geliyor.
Saniye de gereğinden fazla konuyu hissederek hepsini anlamaya çalışırcasına dinliyorum, izliyorum ve düşünüyorum.
Ana konuyu bulamıyorum.
Kendi beynim de kendimi kaybediyorum.
Beynimin için de sokaklar oluşturdum.
Bazıların da kayboluyorum.
Bazıların da dona kalıyorum.
Bazıların da korkuyorum, ağlıyorum, geriliyorum.
Bazıları çıkmaz sokak.
Bazıları çok karanlık ve ben daha buralara girmeye cesaret edemiyorum..
Beynime hükmeden intiharlar var demiştim demii..
Ben galiba DELİRİYORUM.