-Alex-
Actually, unang kita ko pa lang sa kanya nacutean na ko sa kanya. That was my interview with Ms. Liz, ngpifill-up ako ng forms that time and humahangos sya pabalik ng department nila. Ngitian ko sya at ngumiti din sya. Medyo tumalon ang puso ko nun nakita ko ang ngiti nya. Sobrang ganda ng ngiti nya.
The following day, dun ako mas natawa. Alam kong tanggap na ko and for requirements and briefing na ko. Nagulat ako ng bumukas ang pinto at iniluwa sya nito na halata sa muka ang pagkagulat na hindi alam ang sasabihin. Tanging nasabe nya nga lang ay "Yes?" At formal ko lang din syang sinagot na may schedule ako ng 2pm at dumiretso na sya palabas. Natuwa ako sa reaction nya. I find it cute.
And now, start ng work ko dito. Umaayon ang tadhana dahil sya ang naging trainor ko at mahigpit akong ipinagbilin ni Ms. Liz sa kanya. Dinig ko kasi, sya ang pinakamagaling na sales and reservations dito. How lucky i am, diba?
Pero nung may kinausap sya kanina. Guest yun named Adrian, medyo nabadtrip ako. That guy is a flirt! Naiinis ako na may ibang lumalandi sa kanya. Gusto ko ako lang.
Uwian na.
"Let's go? Ayaw mo pa ba umuwe?", nakasimangot na tanong nya.
"Ah. Yeah. Hinihintay lang naman kita para sabay na ko sayo palabas.", yun lang nasabe ko.
Tahimik lang kami nagligpit ng gamit. Hanggang magkaron ako ng lakas ng loob.
"San ang way mo pauwe?" Tanong ko.
"Ahh, sa ortigas, ikaw?.", tabang na sagot nya.
"Same way lang pala tayo. You have car?", wala sa sarili kon sagot.
"Nah. Coding ako today.", sabi nya habang nakangiti. Sarap kurutin sa pisngi.
"Want a ride? Same way lang naman tayo. Sa may garden suites ako.", sabi ko.
"Cool! Sa may west wing ako nun! Pwede bang sumabay? Actually, you're my saviour. Iniisip ko kung maggrab ako pauwe kasi sobrang dami kong dala.", nakatawa na sya.
"Sa east ako. Haha. Magkabilaang side but same suites, right? Tara na sabay na kita.", first move to oy!
Pagdating sa sasakyan. Biglang lumaki at namilog mata nya na ikinatawa ko.
"Holy cow! You sure you still need to work? This is a BMW for Pete's sake. Sobrang yaman mo!", amaze na amaze sya.
"Ahmm. Yeah, i still need to work to grow? And this is my parents gift actually since i decided to work na.", sabi ko lang.
"Wow! Ikaw na talaga! Hehe. Tara na? I'm so tired na talaga." , halata namang inaantok na sya.
"Tara. Put your seatbelt on, miss.", safety first.
Nakita ko yung mga bitbit nya sa passenger seat ko. Flower's and paper bags and documents. Okay. Documenta from office pero where the hell did the flower and paper bags came from?
"Wow! You have a sweet boyfriend. Pinadalan ka pa talaga ng flowers and gifts.", naaasar kong sabi.
"Nah. I don't have one. Kung meron edi sana hindi ako sumabay sayo. That was from Sir Adrian. Remember? Yung kausap ko kanina?" Parang balewala lang sa kanya yun ha.
"Ahh. I see. Sweet nya. Nililigawan ka?", tanong ko.
"Nope. I don't know. I don't have time.", sabe nya.
"You don't have time o kasi may hinihintay kang iba?" Panghuhuli ko sa kanya.
"Yah! Hay nakuu! You're so kulit. Actually wala akong hinihintay. Ayoko lang talaga. Masyado nakakatrauma ang maiwan. Wala pa sa 1/4 ng buhay ko ang nalalaman mo at baka magulat ka kasi pag nakilala mo na talaga ako masasabe mo na lang baliw pala ko", tatawa tawa myang sabi.
I want to know her better. First day pa lang to, Leouise. More to go. :)
------
Pagkahatid ko sa unit nya, umalis din ako agad. Same floor lang din kami. Ayos si tadhana! Sobrang sang-ayon saming dalawa.
Pagpasok sa unit ko. Nag-isip agad ako ng pwedeng ibreakfast bukas. Magluluto ako para samen ni Leouise. Nalaman ko kasi na favorite nya ang pancake ng mcdo. Magluto kaya akong pancake?
Tinext ko sya.
"let's have breakfast tomorrow at my unit. We are in the same floor. 1226. Don't bring your car also."
Aish! Bahala na nga. Sana pumayag sya.
Beep!
Leouise: sure! Basta libre! Haha. Really? Isasabay mo na ko? Thank you! Tipid na sa gas, wala pang pagod sa pagdrive. Hihi. See you tomorrow!
Second move! Yahooo! Napapayag ko sya!
Kinabukasan maaga ko bumangon at nagprepare ng breakfast. May pancake, bacon, ham and egg. It's her choice. Meron din maple, strawberry and chocolate syrup. Ayokong nagugutom sya.
Dingdong!
Binuksan ko ang pinto ang iniluwa ang isang napakagamdang binibini. Woooh! Sobrang ganda nya.
"Hey! Magtititigan na lang ba tayo? Akala ko papakainin mo ko ng breakfast?" , naka-pout sya. Sht! Gusto ko syang halikan. Those kissable pouty lips.
"Ahh yes. Tara na. Sorry. Sobrang ganda mo. Akala ko tuloy anghel na sinusundo na ko papuntang langit.", biro ko.
"Bolero ka talaga no? 2nd day mo palang ako kakilala, uy!", tatawa tawa sya.
"I know. Tara na. Kaen na. Malelate tayo nyan e. Hehe." Sabay hila sa kanya papunta sa dining area.
"Andame mo namang hinanda, may iba ka pa bang papakainin bukod saken?", nagtataka nyang tanong.
"Wala na. Tayo lang ang kakaen. Kailangan mo ubusin yan kasi ako mismo naghanda nyan.", panakot ko sa kanya.
"Don't you dare me, mister. I'm a monster pagdating sa pancake.", nakataas ang isang kilay nya na naghahamon.
I like it! Everything about her. Kahit na matakaw sya. Hehe
"My pleasure, miss. Gusto ko busog ka lagi. Kahit tumaba ka pa sa pagkaen ng sobrang dami." Sabi ko na ikinasamid nya at dumiretso pa rin ng pagkaen.
Gustong gusto ko syang napapanuod na kumakaen. She's cute. She's very different.
------
Naging everyday routine namin ang pgsabay namin sa pagbreakfast, paspasok, paglunch at paguwe. Minsan pa e sakanila ko natutulog pag weekend. Nakakatulugan kasi namin ang movie marathon.
Maraming nagtatanong kung anung meron samen at sobrang komportable kami sa isa't isa.
Isa lang masasabe ko, lahat ng yung kulang ang mga salita para idescribe ko. From the very start, alam kong gusto ko na sya at umayon ang tadhana samen. Wala kaming label o kung anuman. Basta ang alam naming dalawa, masaya kami sa bawat isa. Ayoko din madaliin ang relasyon na meron samin.
At the same time, natatakot ako. Baka magalit sya saken at iwan ako pag nalaman nya ang totoo.
#
BINABASA MO ANG
Destined to be yours
Roman pour AdolescentsSabi nila if it's meant to be, it will be. Tignan natin kung totoo nga yang if it's meant to be it will be na yan. Nakakatakot na kasi maiwanan. Tama na yung maging chill na lang tayo sa mga bagay bagay. :) When someone knocks on your heart, will y...