D

3 0 0
                                    

-Leouise-

Sa paglipas ng bawat araw at buwan, mas nagiging close at komportable kami ni Alex sa isa't isa. Time na ba para buksan ko ulit yung puso ko sa iba?

Matapos ang break-up namin ni Kent, sinabe ko sa sarili ko na ang susunod na lalaking papasok sa buhay ko ay ang taong gusto ko na makasama forever. Nakakatakot magrisk kaya hihintayin ko na lang ang destined for me.

Anyway, close lang naman kami to the point na "akala" ng iba ay kami. So, why assume? Tsk. Darating din kami dun kung talagang sya ang binigay ni Lord. Isa pa, masyado syang perfect para saken.

--------

Sa office.

"Girl, anong plano mo sa birthday mo?", sabe ni Aly. Oo nga pala, 2weeks from now birthday ko na.

"Gaya pa rin ng dati, Aly. Uuwe ako samen. Nakapag-file na din ako ng leave.", sabe ko sa kanya. Uuwe ako kila mommy sa seoul, dun ako magcecelebrate. Uuwe din kasi si kuya dun.

"So, late celebration ulit tayo?", nakangisi nyang tanong.

"Yup. Hello, Aly! For how many years na natin ginagawa yun every birthday ko, hindi ka pa sanay?", really? Paulit-ulit lang si Aly.

"Sinigurado ko lang naman kasi syempre you have Alex na diba?", mapang-asar na tanong ha?

"Walang alam si Alex. He didn't even know na birthday ko na 2 weeks from now. Wala kang sasabihin sa kanya. Ok? And ikaw na muna bahala sa kanya nun, ok? 1week akong nakaleave e.", paghahabilin ko kay Alex sa kanya.

Ngiti lang naman ang sinagot nya.

--------------

After 5days.

"Bukas na flight mo, leouise. You sure hindi na kita ihatid?", bulong ni Aly.

"Thanks, Aly. Kaya ko na. Basta ikaw na bahala kay Alex ah.", sabi ko.

Biglang sumingit si Alex.

"Ano yung pinagbubulungan nyo?", nakangiti nyang tanong.

"Ahh, wala yun. Nag-aaya kasi sya magbar mamaya e wala ako sa mood.", pagdadahilan ko.

Sumang-ayon naman si Aly.

"Next time na lang, Aly. Alam mo naman yung kaibigan naten masyadong moody.", humalakhak sya ng bongga.

Kung alam mo lang, Alex. Ayokong ipaalam sayo ang pagleave ko dahil baka pigilan mo ko at hindi nga ako unuwe samen. I think i'm falling for you na. Natatakot lang ako sa magiging reaksyon nya. Paano kung close lang talaga kami diba? At hanggang dun lang yun, parang hindi pa ko ready masaktan ulit.

-------------------

Kinabukasan

Diretso na ko sa airport. Nagpahatid ako sa driver namin. Hiniram ko muna sya sa mga lola ko. Ayoko magdala ng sasakyan at wala naman ako mapagiiwanan.

This is it. Bye, Alex. 1 week lang naman. 7am ang flight ko at eto na paalis na kami.

Sinalubong ako ni mommy sa airport.

"My baby! Omo! Lalo kang gumaganda anak!", bungad saken ni mommy. Yes, she used to call me baby dahil ako ang bunso.

"Hi mom, i missed you!", sabay yakap kay mommy. Hinahanap ko si daddy at kuya pero hindi ko nakita. "Si dad and kuya, mom?", tanong ko.

"Nasa bahay sila anak, preppin' for your comeback.", nakangiti si mom. "Tara na?", at sumakay na kami sa sasakyan. Wala naman ako gano dala dahil may mga gamit ako dito. Para lang akong magmall dahil isang shoulder bag lang ang dala ko.

Pagdating sa bahay. Sinalubong ako ng hugs and kisses from dad and kuya. Super sweet talaga nila.

"How's our baby?", tanong ni daddy.

"I'm doing fine, dad. La naman nakakaalam sa office ng buhay ko maliban kay Aly.", ayoko kasing pag-usapan pa nila ang meron kami ng pamilya ko. Kaya nga hindi ako pumasok sa business namin though some of it is hotel kasi ayoko ng sobrang attention.

"Wala naman kami magagawa baby kung yun ang gusto mo. Pero sana magkaron ka na ng boyfriend. Kelan ka ba magsasama dito ng boyfriend?", pangungulit ni dad.

"Dad!", buntong-hininga ko. "Wala pa po. I'm only 24 sa birthday ko tas ganyan. Bakit si kuya hindi nyo pilitin? He's already 25, my gosh! Ang tanda na ni kuya pero wala pa kong pamangkin.", pang-aasar ko.

"Anak, he's busy with our business kaya ikaw ang inaasahan naming magbibigay ng apo samen.", eto na naman sila.

"Dad, you know that it's not my priority for now.", tugon ko.

Tumahimik na lang kami at kumaen. Pagkatapos ay mga nagkulitan kami sa sala. This is my family. Si Kuya Lanz na kahit busy sa business namin sa Australia nagawa pa rin umuwe dito sa Seoul for my birthday. Sila mom and dad na nagleave din sa work nila. 1week leave kaming lahat to bond. Every ocassion ganito kami kailangan magleave kasi yun lang ang bonding namin.

---------------

Ting!

It's my birthday today!

"Happy birthday to you. Happy birthday to you. Happy birthday, happy birthday. Happy birthday to you!" Kumakantang pumasok sila mom, dad and kuya sa kwarto ko. Ang sarap na gigising ka sa birthday mo na pamilya ang bubungad sayo.

"Thank you, mom, dad and kuya.", sabay kiss sa kanila.

Lumabas lang kami and kumaen sa favorite resto namin sa Seoul.

Naglibot lang kami sa lotte world saglit at umuwe na din.

The day after tomorrow ay babalik na ko ulit sa Pilipinas, back to work na naman.

"Kuya, kelan ako magkakaron ng pamangkin?", tanong ko kay Kuya Lanz.

Sumimangot at nagsungit na naman sya,"Baby bunso, wag makulit. Wala pang girlfriend si kuya, pamangkin agad hinahanap mo?" Panlalambing nya.

"Psh. Sa gwapo ng kuya ko, wala man lang natisod at nabulag?", haha. Natatawa kong sabi.

"Nang-aasar ka na naman baby bunso", sabe nya. "Oo nga pala, you're not getting any younger bunso. What's your plan with your life? I was thinking na ipropose kay Daddy na ibigay na sayo ang isang hotel naten sa Philippines. Gusto mo ba?", tanong nya.

Hindi na talaga bata si kuya. Future ang nasa isip. Kaya ko na ba? Tatanggapin ko ba?

"Kuya, please let me think it first? Ayoko sumubo sa bagay na hindi ko sigurado kung kaya ko, natatakot pa ko. Hehe", sabe ko na lang.

"Yeah. Sorry baby bunso. I thought kasi you're ready na. Just tell me when you're ready, okay?", sabe ni kuya saken.

"Yeah. Thank you kuya! You're the best brother on earth!", sabe ko sabay akap sa kanya.

Ginulo nya buhok ko,"anything just for my baby bunso", sabay kiss sa forehead ko. Dahil dun, napanatag ang loob ko. I'm so lucky to have them as my family.

Inabutan kami ng parents namin na magkaakap.

"What's that? Kayo lang ang maghug? How about us?", nagtatampong sabi ni mommy.

Tumayo kami ni kuya at tumakbo palapit sa kanila sabay akap kila mom at dad. Family hug.

Family is the greatest gift of God.

#

Destined to be yoursTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon