Mafya

8.

Hıçkırıklarım hastane koridorunda yankı yaparken duvarın dibine çöküp kaldım.

"Melis...sakin ol. Yalvarırım!" dedi Erim. "Koruyamadım Erim. Onu kendimden koruyamadım! Affetsin beni. Gitmesin. Valla seviyorum onu. Köpek gibi seviyorum!" dedim iyice ağlayarak. "Seni seviyor...seni gerçekten çok seviyor. Ve yaşayacak. Seni bırakmaz. Bilmez misin? Ne inatçı keçidir o. Tam dayaklık bir inadı vardır onun. Uyanacak güzelim. Ve mutlu olacaksınız..." dedi Erim.
Kollarımı Erim'e doladım. "Teşekkür ederim,Erim..." diye fısıldadım. "Bir şey değil prenses. Bir şey değil..." dedi.

Doktorlar hızla ameliyathaneye girip çıkmaya başlayınca bir tanesini kolundan tutup kenara çektim. "Neler oluyor! Anlat!" dedim sinirle.

"Hasta hakkında bilgi veremeyiz. Yasaya aykırı." dedi. Boğazından tutup duvara yapıştırdım. "Bana bak! Başlarım yasana! O içeride yatan çocuk kim biliyor musun? Benim sevdiğim çocuk. Ve umarım o çocuğa bir şey olmaz. Yoksa benden çok çekeceksiniz! Şimdi söyle doktor bozuntusu!" dedim karşımdaki çakma sarışın doktor bozuntusuna.

"Komaya girdi. Müdahale ediyoruz..." dedi ve içeri girdi.

MÜDAHALE EDİYORUZ!
KOMAYA GİRDİ!
ARDA'YA!

Varya Arda burdan bir çık sen! Vallaha geberteceğim seni! Gerçi bu çocuk karnından vurulmadı mı? Ne koması yahu? Saçmalık. Hızla ameliyathaneye girdim. İçeride Arda ve o doktorlar oturuyorlardı. Arda'nın karnının etrafına dolanmış bir sargı bezi vardı. Hızlı adımlarla Arda'nın yanına gittim ve sağ elimi ensesine koyarak sol elimle karnına yumruk attım. "Ah!" diye inledi. Kanıyordu. "Seversem kıyamam ama kırılırsam kırarım!" dedim ve çakma sarışın doktora döndüm. Kolunu kavrayıp Arda'ya yaklaştırdım. "Bak bakayım komaya mı giriyormuş?" dedim sinirle. Bana oyun oynamışlardı.
"Ben senin için ağlarken sen benimle dalga mı geçiyordun? Ha? Aptal kız nasıl da seviyormuş Arda'sını mı,diyordunuz? Söyle Arda! Söyle!" diye bağırdım tekrar. Ayağa kalkıp kollarımı tuttu ve bana sarıldı. "Şşşt. Sakin ol. Seni seviyorum. Sadece ufak bir şaka yapmak istemiştim." dedi. Nefesini kulağımda hissetmek tuhaf geliyordu. "Çok korktum! Çok...çok korktum...Arda! Seni seviyorum..." dediğim zaman yüzüme baktı. "Gerçekten mi?" dedi. Gözleri parlıyordu. "Eğer yalan söylüyorsam Kutay hocanın dersinde tahtaya kalkayım! Bundan da büyük yemin olmaz zaten!" dedim.