ZEH-Rİ AŞK

bölüm 1

Oksijeni yardan degil yari yaradandan dilemek.

Bizim dünyamiz ve onlarin dünyası.

Aramizda cok büyük bir fark.

Topraktan yaradılan atesten yaradılan.

Bir daha isimlerini ne duyan oldu.

Nede onlari birdaha gören.

Kitaplar yazmadi bu yasak olan aşkı.

Tanrı kabul etmedi yaptiklarını.

Ruhlari yerin 7 kat altina gönderildi.

Cehennemin el degmemis ateslerinde yandilar.

Yakmadi canlarini birbirlerinden ayri kalmak bu kadar.

Tanrı yasak etti. Onlar cignedi kurallari.

Melekler bile yaptiklarina dayanamadi.

Kendini yakan bi anne arkalarinda.

Kendini asan babasinin hemen yaninda.

Bu nasil bir kaderdi.

Bu nasil bir yaşam.

Bu nasil bir aşk.

***

Isparta nin keciborlu ilcesine bagli gülköy köyü.

08/11/1975

Köyün imamı bayram ali : ben onlarca kez uyardım.

Elimden geleni yaptim zahide icin.

Annesinede soyledim babasinada bu iş bildiginiz gibi degil.

Cok kişinin cani yanacak. Birsuru yuva yikilacak dedim.

Benim bu köyde kalma sebebim buydu.

Hocam elbistanli mahmut. Sadece bu is icin beni buraya gonderdi.

Bunu burda sadece size soyluyorum. Köyden kimse bilmez. Anlamazz.

Geceden daha karanlik simdi ortalik.

Kistan daha soguk yaz ortasi.

Dogan bebeklere bir bakin ne olursunuz.

Kendimi öldurmemek icin zor tutuyorum.

Bu koyde akli basinda kimse kalmadi.

Herkez gitti. Kacti.

Toplam 15 hane var yok.

Burdaki herkez kacsa bile gittikleri yerde rahatmi zannediyolar kendilerini.

Sehirlerin göbeklerinde yakacaklar canlarini.

Ölmek icin dua edeceklerr.
Ölmek icin dua edeceklerrrrr. . .

Köyün muhtarı Rıza : ilceye götürdüydüm birkackez.

Doktorlar bisey bulamamis.

Hatta doktorun biri. Bi hocaya götürün demis.

Ama o kafasız rasit dinlermi kimseyi. O ne derse o olacak.