Trying not to fall for the bad boy

7

Φτάσαμε μπροστά από το σπίτι μου ο Κάρτερ ήταν ακόμα οργισμένος το ένιωθα από την πίεση στο χέρι μου.Γυρισα ώστε να ημαστε πρόσωπο με πρόσωπο τα μάτια ήταν γεμάτα με πλήθος συναισθημάτων τα οποία δεν μπορούσα να ξεχωρισω.Με κοιτούσε και εκείνος αλλά ήταν σαν μην υπήρχα σαν να κοιτουσε από μέσα μου, σαν να ήμουν διάφανη τόσο χαμενος ήταν στον κοσμο του.Αφησα το χέρι του και ξεροβηξα προσπαθώντας του τράβηξω την προσοχή κούνησε το κεφάλι του και με κοίταξε αυτην ,την φορά κανονικά  "τι;" ρώτησε ξερά , δεν ήξερα αν έπρεπε να σκασω στα γέλια ή να νευριασω.Φαινοταν αδύναμος , τοτε προσεξα ότι το δεξί του χέρι αιμορραγούσε αναφώνησα σιγανα και τον πλησίασα παίρνοντας το χέρι του στο δικό μου για να εξετάσω την πληγή το μπροστινό μέρος του χεριού του ήταν μελανιασμενο και γδαρμένο σε πολύ άσχημο σημιο ενώ το υπόλοιπο ήταν γεμάτο κομμάτια γυαλιών "γαμωτο ,Κάρτερ γιατί δεν είχες τίποτα" του φωναξα , αναστεναξε και τράβηξε το χέρι του,"ουα γατάκι εβρισες κάποιος να φωνάξει έναν παπα έχεις δαιμονιστει" είπε με μονωτονη φωνη προσπαθώντας να το γυρίσει στην πλάκα ,"Κάρτερ μην αλαζεις θέμα" , γύρισε το βλέμμα του " δεν ήταν τίποτα εντάξει" είπε και πήγε να φύγει.Πριν προλάβει όμως να κάνει βήμα του αρπαξα το μη χτυπημένο χέρι ,"Τι κανείς γατάκι το ήξερα ότι δεν μπορείς να μείνεις μακριά μου αλλα δεν είναι ανάγκη να το δείχνεις τόσο έντονα"είπε με αυταρεσκο χαμόγελο ,  χαμογέλασα ελαφρά αλλά γρήγορα το εκρυψα "στα ονειρα σου, τώρα έλα" του ειπα σπρώχνοντας τον προς το σπιτι.Αφου τον έβαλα να καθήσει σε μία καρέκλα στην κουζινα άρχισα να ψάχνω το κουτί πρώτον βοηθειών είμαι σίγουρη ότι κάπου εδώ το έχει βάλε ή μαμά , ανοιξα το πάνω αριστερό ντουλάπι από τον φούρνο και διέκριναν τον κόκκινο σταυρό ,το πήρα και άρχισα να κατευθηνομε προς τον Κάρτερ, ανοιξα το κουτί , γωνατισα και πήρα το χέρι του καρτερ τα μάτια του ήταν κολλημένα πάνω μου όλη την ωρα.Αρχισα να βγάζω τα μικρά κομμάτια γυαλί από το χέρι του, καθ όλη την διάρκεια δεν κουνηθικε καθόλου αφού έβαλα και το τελευταίο κομμάτι γυαλιού εβγαλα τον οινόπνευμα και έβαλα λίγο σε ένα βαμβάκι τον κοίταξα "αυτό μπορεί να τσουξει λίγο", χαμογέλασε με το γνωστό αυταρεσκο χαμόγελο του " δεν νομίζω ότι θα πονεσ......." Πριν προλάβει να τελειώσει έβαλα το βαμβάκι πάνω σε μία απο τις πληγές με το γυαλί "αουτσ" αναφώνησε ο Κάρτερ , άρχισα να γελαω "εσύ δεν ελγες ότι δεν πρόκειται να πονέσει" ειπα γελώντας με αγροιοκοιταξε ,εγώ συνέχισαν να γελαω σαν χαζό και συνέχισαν στα υπόλοιπα τραύματα αφού τελοιωσα , εψαξα το κουτί για γάζα ,αλλά δυστυχώς διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχε πουθενά, σηκώθηκαν και γυρισα το βλέμμα μου στον Κάρτερ"μισό λεπτό" του είπα και άρχισα να ανεβαίνω τις  σκάλες αφού έφτασα στο δωμάτιο μου ανοιξα την ντουλάπα μου και άρχισα να ψάχνω ένα φουλαρι το μόνο που βρήκα ήταν ένα παλιό παιδικό μου, πράσινο με την στάμπα του πικατσου τιπομενη, μην έχοντας άλλη επιλογή το πήρα και κατέβηκαν κάτω ο Καρτερ είχε σηκωθεί και κρατούσε μία οικογενειακή μου φωτογραφία εγω μαζί με την μητέρα και τον πατέρα μου πήγα κοντα του τράβηξε το χέρι του και τυπικά το φουλαρι γύρο του σαν επίδεσμο , μόλις το κοίταξε σήκωσε το ένα του φριδι και άρχησε να γελάει "υπέροχη επιλογή  ο πικατσου" τον χτύπησαν ελαφρά στο μπράτσο και πήρα δήθεν προσβεβλημένο ύφος "λες και εσύ δεν έβλεπες ποτέ ποκεμον" χαμογέλασε "φυσικα και εβλεπα και ο πικατσου και εγώ έχουμε μεγάλη ιστορία για αυτό μην μπαίνει ανάμεσα μας γατάκι" είπε γελωντας , ξαφνηκα σοβαραψε "Ντιανα που είναι ο πατέρας σου δεν σε έχω ακούσει να μιλάς ποτέ για αυτόν" αυτό ήταν απότομο δεν ήξερα τι να πω , αναμνήσεις ήρθαν στο μυαλό μου και αναστενάξα λυπημενα "είναι μεγάλη ιστορία Κάρτερ" έχω χρονο" έτσι καθησαμε στον καναπέ άρχισα να του τα διηγούμαι όλα το ποσό ευτυχισμένη ήμουν στην αρχή το ποσό όλοι αγαπιομασταν , και τέλος ποσό δυαλημενοι καταλήξαμε όταν έφυγε ο πατέρας στο τελευταίο κομμάτι άρχισα να κλαίω οΚαρτερ για πρώτη φορά στην ζωή του δεν είπε κάποια σαρκαστική ατάκα μονο με πήρε στην αγκαλιά του και ακούμπησε το κεφαλή του στα μαλλιά μου "λυπάμαι" ψυθηρισαι και τον αγκάλιασε πιο σφηκτα .Έτσι με πήρε ο ύπνος πάλι πάνω στον Κάρτερ πρέπει να στα αφήσω να το κάνω αυτό πριν μου γίνει συνηθεια

ΓυρισααααΣυγνωμη που δεν ανεβαζω αλλα τον τελευταίο καιρό έχω παρά πολύ λίγο χρόνο θα προσπαθήσω να ανεβαζω όσο πιο συχνά μπορώ