Ξυπνισα αποτομα, πεταχτηκα ορθια απο τον καναπε και κοιταξα γυρω μου.Πως στο καλο βρεθηκα στο σαλονι?Τοτε σιγα σιγα με κατεκλυσαν τα γεγονοτα της χτεσινης νυχτας.Ο Καρτερ στο δωματιο μου νευριασμενος και υστερα εμεις οι δυο να καθομαστε μαζι στον καναπε να βλεπουμαι ταινια.Καρτερ ηταν πολυ γλυκο χτες.Μα καλα τι καθομαι και σκεφτομαι.Ημουν σιγπυρι οτι θα το μετανιωσω Αναστεναξα, και αρχησα να κατευθηνομαι προς την κουζινα για να φαω πρωινο.Καθως πλησιαζα τον παγκο ειδα ενα κατακοκκινο μηλο, πανω του ηταν κολημενο ενα σημείωμα αρπαξα το σημείωμα και το εφερα μπροστα μου.
Καλημερα γατακι.
Ξέρεις οτι ροχαλιζεις και παραμιλας στον υπνο σου.
Ειπες οτι ειμαι τελειως και κουκλος
Κάρτερ.Τσαλακωσα το σημειωμα στο χερι μου ολο νευρα. δεν ροχαλιζω.ουτε παραμιλαω.Εκει που αρχηζω να πιστευω οτι μπορει να ειναι καλος καταβαθως παντα κανει κατι και τα καταστρεφει ολα.Κοιταξα το ρολοι μου.Ειναι 11 η ωρα και ειναι σαββατο.Μου ηρθε μια ιδεα γρηγορα πηρα το τηλεφωνο και αρχησα να γραφω στην Λιζ
Ψωνια σε μιση μιση ωρα σπιτι μου.
Οχι που θα μου χαλασει την ζωη ο Καρτερ.Τωρα που το σκεφτομαι ειναι αρκετα περιεργο οτο με τον Καρτερ ειμαστε στο ιδιο σχολείο τοσα χρονια και ηρθε ξαφνικα να μου μιλησει.Κουνησα το κεφαλι μου βγαζοντας ολες τις σκεψεις με τον Καρτερ απο το κεφαλι μου.Και πηγαεσα στο μπανιο μαζι με ενα τζιν και ενα τοπ.Εκανα ντουζ, τυλιχτηκα γρηγορα με μια πετσέτα γυρισα προς τον καθρευτη τα μαλλια μου ηταν ενα χαος τα βουρτσισα ντυθικα και εβαλα
λιγο λιπγκλοσ ,βγηκα απο το μπανια και ξαναπηγα στην μτουλαπα μου μετα απο λογο ψαξιμο καταφερα να βρω τα αλσταρ μποτακια μου με τακούνι ναι τακουνι σοκαριστικο το ξερω και προσθετοντας μια μακρυα μαυρη ζακετα και δυο δαχτυλιδια ειμαι ετοιμη.Κατεβηκα τις σκαλες αρπαξα τα κλειδια μου απο το πασω της κουζινας και ανοιξα την πορτα.Βγηκα εξω και μετα απο λιγα λεπτα εντοπισα το κιτρινο neon αυτοκινητο της Λιζ χαμογελασα πως μπορει να ειναι τοσο γρηγορη οταν πρόκειται για ψώνια και τόσο αργη οταν προκειτε για δουλειά ή σχολειο.
Κλειδωσα και αρχησα να κατευθηνομαι προς το μερος της, ανοιξα την πορτα και χωθηκα στην πορτα του συνοδηγου αφηνοντας την ζεστη του αυτοκινητου να με κατακλεισει, η Λιζ με κοιταξε απο πανω μεχρι κατω και το βλεμα της σταμάτησε στα μποτακια μου ,και χαμογελασε πονηρα "τακουνια ε" ειπε συνεχιζοντας να χαμογελαει, "τακουνια" ειπα με αυτοπεποιθηση και με αυτο το αυτοκίνητο ξεκινησε
______________~___________
Μετα απο δυο ωρες ατελειωτα ψωνια η Λιζ προσπαθουσαι να με σειρει σε ενα ακομα μαγαζι.Αναστεναξα δραματικα "Λιζ ποσο ακομα δεν αντεχω" γυρισε τα ματια της"ειναι μια απο τις λιγες φορες που μου ζητας να παμε για ψωνια δεν θα το σπαραλησω ετσι"ειπε και με εσυρε σε ενα ακομα μαγαζι εγω εβαλα αντισταση στα ποδια μου εμποδιζοντας την απο το να προχωρισει."Θα σε αφησω να με σειρεις στα μαγαζια υπο τον ορο οτι θα με αφησεις να φαω πρωτα"εκεινη αναστεναξε αλλα δεν ειπε τιποτα ,χαμογελασα θριαμβευτικα και αρχησα να κατευθηνομαι προς την πιο κοντινη πιτσαρια με την Λιζ να με ακολουθεί σιωπηλα.Βρηκα ενα τραπεζι κοντα στην εισοδο και καθησα περιμενοντας τον σερβιτορο, η Λιζ που ειχε ειδη καθησει καθοταν ανησυχιτικα ησυχη."Λιζ τι επαθες και δεν μιλας",ρωτησα με ανησυχια πραγματικα ηταν πολυ περιεργο να μην μιλαει για πολλη ωρα ,παρεμεινε σιωπιλη κιτωντας στο κενο ,ξαφνικα γυρισε και με κοιταξε, "γιατι μισεις τοσο τον Καρτερ?" ρωτησε ξαφνικα,απο που της ηρθε αυτο,απο την αλλη η Λιζ ηταν απο τους ανθρωπων που θα μπορουσε να σ ρωτησει την πιο ακυρη ερωτηση στην πιο ακυρη στιγμη. Μετακινηθικα αβολα στην θεση μου ,και σκεφτηκα το χτεσινο βραδυ "Λιζ εχει περασει ενας μηνας δεν ειναι οτι τον μισω απλα δεν ειναι και ο πιο αγαπημενος μου ανθρωπος αυτην την περιοδο" της εξηγισα,η αληθια ηταν οτι ουτε εγω η ιδια ηξερα γιατι τον αντιπαθουσα τοσο ναι ειναι ενοχλητικος και αλαζονας αλλα δεν μου ειχε κανει ποτε τιποτα πραγνατικα κακο ,μετα απο αυτο επεσε μια ανετη σιωπη, η οποια διακοπικε απο το συρσιμο μιας καρεκλας διπλα μου τιναχτικα και γυρισα για να δω ποιος προκαλεσαι αυτον τον ενοχλιτικο ηχω και βρεθηκα να κοιταω εναν χαμογελαστο Καρτερ να καθετε χαλαρα στην καρεκλα διπλα μου, με κοιταξε χαμογελωντας αυταρεσκα "για σου γατακι", γρυλισα απο μεσα μου,ναι γρυλισα τοσο με εκνευριζει δεν μπορω να απολαυσω μια μερα ηρεμα χωρης αυτος να εμφανιστει απο το πουθενα.Μετα γυρισε το βλεμα του στην Λιζ "για σου Λιζ τι νεα" ειπε με αυτο που υποτιθεται οτι ηταν γοητευτικο χαμογελο, η Λιζ χαμογελασε κολακευμενη υποθετω που θυμοταν το ονομα της.Αδυνατον δεν μπορω να ξεφυγω ουτε μια μερα απο αυτον.Σηκωθηκα απο την θεση μου περνωντας τις τσαντες μου στο ενα χερι, "φευγουμαι" ειπα στην Λιζ ,με κοιταξε με απορια "δεν θα φαμε;", "οχι μου κοπηκε η ωρεξη" ειπα δειχνοντας με το κεφαλι μου τον Καρτερ, η Λιζ μαζεψε τα πραγματα της ο Καρτερ συκωθηκε ριχνοντας μια απολογιτικη ματια στον διαβολο "θα ερθω και εγω μαζι σας αν δεν σας πειραζει"ειπε απευθηνομενος στην Λιζ ,εκεινη χαμογελασε,"φυσικα" απαντησε.Αυτο ειναι δεν θα ξαναπαω για ψωνια με την Λιζ ποτε.Τους αφησα να μιλανε και αρχησα να προχωραω διχως να βλεπω αν με ακολουθουν.Προχωροντας μπροστα απο τις βιτρινες το ματι μου επιασε ενα σκουρο κοκκινο υφασμα περπατησα πισω και βρεθηκα να κοιταζω ενα υπεροχο φορεμα, ξερω τα φορεματα δεν ειναι του στιλ μου μα αυτο ηταν υπεροχω.Η Λιζ με πλησιασαι κοιταξε το φορεμα και μετα εμενα και αρχησε να με σερνει στην εισοδο του μαγαζιου ,δεν αντισταθηκα η αληθεια ειναι οτι ηθελα σαν τρελη να δοκιμασω το φορεμα.Μπηκαμε στο μαγαζι και μας καλωσόρισε μια πολυ ευγενικη πωλητρια ,"το μαυρο φορεμα απο την βιτρινα στο small" ειπε χωρης να χασει χρονο η Λιζ ,επειτα με εσπρωξε σε ενα απο τα δοκιμαστηρια και πηγε να κοιταξει και τα αλλα ρουχα του μαγαζιου.Αφου σιγουρευτικα οτι ειχα ασφαλησει την κουρτινα εβγαλα τα ρουχα μου και εβαλα το φορεμα , υστερα βγηκα εξω για να δω πως ειναι στον μεγαλο καθρευτη μπροστα στα δοκιμαστηρια, μολις κοιταξα τον εαυτο μου στον καθρευτη χαμογελασα.Το φορεμα ηταν πραγματικα υπεροχο και ηταν σαν να ειχε φτιαχτει για εμενα.Το κοκκινο του υφασματος εκανε αντιθεση με την μαυρισνενη επιδερμιδα μου,το ντεκολτε ηταν ανοιχτο αλλα καλυπτοταν απο δαντελα τα μανικια επεφταν στην μεση των ομων μου,το υπολοιπο φορεμα ηταν κολλητο δειχνοντας την στενη μεση και τις καμπιλες μου πεφτοντας αναλαφρα στο πατωνα."Πανεμορφο" ακουστικε μια βαθυα γνωστη φωνη, ο Καρτερ καθοταν χαλαρα ακουμπησμενος σε μια απο τις κωλονες του δοκιμαστηριου.Δεν ειπα τιποτα απλα συνεχισα να κοιταω το ειδωλο μου στον καθρευτη , με πλησιασε και σηκωσε τα ,μαλλιά μου στην μεση του κεφαλιου μου σε ενα χαλαρο κοτσο, ανατριχιασα απο την επαφη "εισαι πανεμορφη και μην αφησεις κανεναν να σου πει το αντιθετο" ψυθιρισε στο αυτι μου, ακουστηκαν βηματα , ο Καρτερ απομακρυνθικε απο κοντα μου και η στιγμη εσπασε.Η Λιζ μπηκε στα δοκιμαστηρια και εμεινε να με κοιταει ,"πρεπει να το παρεις" χαμογελασα και κοιταξα την τιμη το χαμογελο μου επεσε την στιγμη που προσγειωσα τα ματια μου στην τιμη, γρηγορα μπηκα στα δοκημαστιρια εβγαλα με προσοχη το φορεμα και εβαλα τα ρουχα μου, περνωντας το φορεμα αγκαλια και το εδωσα προσεκτηκα στην πωλήτρια" θελεται να το τυλιξω", την στιγμη που πηγα να της πω οτι δεν θα το παρω ,ο Καρτερ με διεκοψε"μα φυσικα" ειπε , "τι κανεις εχεις δει την τιμη δεν εχω τα χργματα για να το παρω?" ρωτησα μεσα απο τα δοντια μου.Εκεινος με αγνοησαι και προχωρησαι προς το ταμιο ,αφου πληρωσαι μου εδωσαι την σακουλα με το φορεμα "ωριστε γατακι", "γιατι?" τον ρωτησα με απορια χωγραφισμενη στο προσωπο μου ,χαμογελασε ,οχι αυτατεσκα οπως συνηθως αλλα πραγματικα, "γιατι φοροντας αυτο το φορεμα φανηκες να καταλαβαινεις ποσο ομορφη εισαι" και με αυτα τα λογια εφυγε.Αφηνοντας με για αλλη μια φορα μπερδεμενη.
KAMU SEDANG MEMBACA
Trying not to fall for the bad boy
Fiksi RemajaΌταν πονάς ξεχνάς τι θα πει καλό και κακό σωστό και λάθος δίκαιο και άδικο.Δεν υπάρχει πόνος πιο μεγάλος από αυτόν της ραγισμένης καρδιάς , και η δίκη μου αυτήν την στιγμή δεν είναι ραγισμένη άλλα σπασμένη. Όλοι λένε ότι ο έρωτας είναι υπέροχο πράγμ...