MAGKABILANG MUNDO
“Hi Ms. Beautiful musta?”
ayan agad ang nabasa ko sa Cellphone ko. siya si ethan. Ang masugid kong manliligaw.
“Beautiful ka dyan :”> okay lang naman ikaw?” *sent*
Ako nga pala si scarlett. Dito ako sa London nakatira. May company kasi kami dito sa London kaya pansamantalang dito muna ako titira.
“Okay na. Ka text ko Na kasi yung mahal KO <3” text Ni Ethan.
Matagal na kaming magkakilala ni ethan. Actually his my childhood best friend. Yung mom and dad ko at yung parents niya ay matalik na magkakaibigan kaya mas napalapit kami sa isa’t isa kasi madalas wala sila mom at dad sa kanila ako tumutuloy.
8 years old ako non ng sabihin sakin ng parents ko na sa ibang bansa na kami titira. Nung una ayaw ko pumayak kasi maiiwan ko yung bestfriend ko na si ethan. pero sabi ni mama makakahanap pa daw ako ng kaibigan sa London. Hindi parin ako pumayag non.
March 4 **** araw kung kalian kame aalis. Kasama namin sila ethan. pero ihahatid lang kame nila sa airport. Nung tinawag na ako ni mama na aalis na kame. Bigla akong niyakap ni ethan at kiniss sa cheeks. Bata pa lang ako nun pero para akong na ground sa ginawa niya. Ang weird di ba?
“sus.. may pa heart heart pa :”>” *sent*
10 years. 10years simula nung huli kaming magkita. Hindi ko nga alam kung anong itsura niya na e? ayaw niya kasing sabihin kung anong facebook niya. Kaya di ko rin sinabi yung akin. Ewan ko ba? Mga baliw lang di ba? Wala e. kuntento na kami sa text lang mag usap.
“haha naman mylabs. Hindi ka ba napapagod?” tanong nito.
1 year... yes. 1 year na nanliligaw sakin si ethan. ewan ko ba kung bakit pinapatagal ko pa. gusto ko sana kasi na sa personal ko siyang sagutin. At sana may chance na magkita pa kami.
“ha? Hindi bakit?” *sent *
In my highschool and college life. Never akong nagka boyfriend. Hindi ko rin alam. Siguro iniintay ko siya.
“kanina ka pa kasi tumatakbo sa isipan ko <3 Labyu myLabs Yiee” napangiti ako.
Ang hirap pal ang ganito. Ang layo mo sa mahal mo. Gusto mo siyang mayakap. Gusto mo siyang ikiss. Pero wala e. nasa magkabilang mundo kami.
“nahihirapan na ko ethan” *sent*
Nahihirapan na ko kasi gustong gusto na kitang Makita.
“wag kang susuko myLabs. Kaya natin to”
Sana nga at makaya ko. nakakabaliw ang laging mag isa. Wala kasi lagi ang parents ko. minsan may business sa ibang bansa. Lagi silang may out of town sa kanilang mga kaibigan. Ayoko namang sumama kasi wala din naman akong gagawin dun.
Minsan nga naisipan ng parent ko na I arrange marriage ako. Sobra akong na disappoint sa parents ko kasi akala ko hindi nila kayang gawin yon.
“sana nga ethan. kalian ba tayo magkikitang muli?” *sent*
Umalis ako ng bahay nun at sa kaibigan ko, ako nakitulog. Nag try akong maghanap ng trabaho kahit maliit ang sweldo. Sa isang restaurant. Naging waitress ako. Duon nahanap ako ng magulang ko. they said na bumalik na daw ako at hindi na daw nila ako ipapa arrange marriage. Pumayag ako kasi naniniwala naman ako sa sinabi nila.
“wag kang mag alala mylabs.... dadating din tayo diyan”
Back to reality.
Nandito ako ngayon sa paris. For my business. Yeah it’s a shop kung saan pang couples.. I named it scarthanCoupleShop :) Scar for SCARlett and Than for eTHAN. combination of our name :”>
