Pamuk Şekerli Kurabiye'm [ChanBaek]

12

Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba~
35 vote 50 yorum sonra yeni bölüm.

Ilık bir su başımdan aşağı yavaş bir şekilde akıyordu. Üşüyordum ama omuzlarımdaki ellerin sıcaklığı bana yetiyordu.

~~~

Gözüme çarpan güneş ışıkları ile huzursuzca uyandığımda saat çoktan 9 olmuştu ve ben okula geç kalmıştım. Zaten dünden sonra gitmeye halim yoktu. Yanımdaki yerin her zaman ki gibi boş olduğunu görünce şaşırdım diyemem. Yine bensiz gitmişti.
Bir birine girmiş saçlarımı banyoya girerek düzelttim ve hızlıca yüzümü yıkayarak aşağı indim.

Burnuma enfes kokular geliyordu. Chanyeol evde miydi?

Kapıdan kafamı uzatarak mutfağa göz gezdirdim. Masa boş yer kalmayacak şekilde donatılmıştı ve ocağın başında da benim devim vardı.

Bir iki hafta önceye kadar normal olan, ama son zamanlarda epey bi değişen devim.

Ona kızgın olmam gerek. Veya kırgın olmam. Ama onu bu kadar çok severken nasıl kızabilirim. Bana soğuk davransada, istemediğim halde zorla bana sahip olsada, hatta başka birisinin ismi ile bana hitâp etsede onu seviyorum.

Dolan gözlerimden yaşların akmaması için gözlerimi kırpıştırarak derin bir nefes aldım. Sessiz adımlarla yanına geldim ve çatlayan sesimi umursamadan konuştum.

" Gittin sanıyordum "

Şaşkınlıkla bana döndü ve o da benim gibi sessizce mırıldandı.

" Şey gitmedim. Kahvaltı hazırladım. En sevdiklerinden hemde "

" Konuşmamız gereken şeyler var. Biliyorsun değil mi? "

" Hm. Biliyorum. Ama kahvaltıdan sonra. Hadi gel "

Belimden tutarak beni sandalyelerden birine oturtturdu. Portakal sularınıda masaya koyduktan sonra karşıma geçti.

Sakindi. Fazlasıyla.
Bende öyleydim. Fazlasıyla.

Bağırıp çağırmam gerekiyordu.

Neden böyle oldun?
Benim eski devime ne yaptın?

Demem gerekiyordu. Ama olmuyordu işte. Ne zaman bu soruları sormak istesem, dilim tutuluyor boğazım düğümleniyordu.

Sustum.

~~~

Aşk hiç var olmamalıydı belkide. Yoksa kalp niye bir kafesin içine koyulsun?

Küçük bir tebessümle getirdiği kahvemi aldım elinden.

" Teşekkür ederim "

Karşıma geçip oturduktan sonra uzun uzun yağan yağmura baktı pencereden. Konuşmak istiyor ama konuşamıyordu.

" Ben nasıl başlayacağımı bilmiyorum. En iyisi en başından anlatmak. Barda çalışmaya başladıktan sonra bir kızla tanıştım "

Sakin ol Baekhyun.

" Adı Hyunjin "

Dayan.

" Bir gün bana 'Baekhyun her istediğini sana yaptırabiliyor. Aşık köpekler gibisin' diyip işi dalgaya vurduğunda, biraz değişsem kime ne zararı olur diye düşündüm. Ve değiştimde. Sana zorla sahip oldum. Kalbini defalarca kırdım. Ama sen bir kere bile bundan şikayet etmedin "

Parlak gözlerinden süzülen yaşları ne kadar çok silmek istesemde sessiz kalarak tuttum kendimi.

" Dün gece uyurken seni izledim. Tüm bunları sana nasıl yaptığımı düşündüm. Kendimden iğrendim. Minik kalbini nasıl böyle acımasızca, defalarca kırabildiğimi düşündüm. Özür dilerim. Bu özürler hiç bir şey değiştirmeyecek, biliyorum. Ama yinede özür dilerim Baekhyun. Her şey için "

Chanyeol yaşlı gözleri ile bana bakıp ne diyeceğimi bekliyordu. Ama ben sadece kollarımı boynuna sarıp, sıkıca sarıldım.

Sesli hıçkırıklarının yanına özür dilerimler karıştı bir süre sonra. Durmadan tekrarladı. Bense ona sarılmaya devam ettim. O kollarımda uykuya dalarken, ben içimde bir yererde, tekrardan yunan Tanrıma kavuşmanın sevincini yaşıyordum.