~~Hüzün Kokulu Satırlar ~~

5. Bölüm: Aşk, Yok Gözlerinde~~

Selamlar canlarım!

Hüzün dolu bir bölümle daha karşınızdayım! Ben bu satırları yazıyor olsam da sizin kalbiniz aşkın en güzel ritmiyle atsın!

Bölüm ithafı kalemine, kendisine hayran olduğum, biricik ablam Özge Erkin'e! ozgeerk Ablammm çok seviyorum ❤❤

Keyifli okumalar! (:

***

Karşı masamda oturuyorsun. Her gece gözlerimin önünden silip unutmak için savaş verdiğim o güzel yüzün tam karşımda... Gözlerini çevreleyen gür kirpiklerin, tebessümünle beliren gamzelerin, kısılan masmavi gözlerin ve kulaklarıma dolan kahkahan... O kadar erişilmez, o kadar mükemmelsin ki yıllardır bıkmadan, usanmadan seviyorum seni.

Herkes gibi sen de bunun farkındasın, biliyorum. Ama ne sen, sana olan hislerimi umursuyorsun ne de ben, her şeyi bilip yok sayıyor olmanı ya da diğerlerinin acıma ve küçümseme dolu bakışlarını...

Bazen hiç acımadan, gözlerimin içine baka baka onun hakkında konuşuyorsun. Yakın bir arkadaşın olduğunu tahmin ettiğim telefonun diğer ucundaki kişiye, biricik sevginin, aklını nasıl da başından aldığını anlatıyorsun, uzun ince bacaklarının belini sardığı an sana yaşattığı hazzı ve daha birçoklarını...

Sonra başka bir gün hiç beklemediğim bir anda gözlerini gözlerime dikip "Neredeyse evli gibiyiz! Hemen hemen her akşam bende kalıyor. İyice kendi düzenini kurmaya da başladı. Bu durum beni rahatsız ediyor mu eminim değilim ama sanırım evdeki varlığına alıştım," diyorsun. İçim kan ağlıyor da "Ah öyle mi? Çok sevindim senin adına," demek zorunda kalıyorum. Elbette sevinmiyorum! Kelimeler ağzımdan çıkarken bile kusma isteği sarıyor dört bir yanımı. Senin evinde başka bir kadının varlığına nasıl sevinebilirim ki? O narin bedeniyle evinde salınışını hayal edebiliyorum, kendi elleri ile hazırladığı kahveyi sana uzatışını, göğsüne sarılıp huzurla bir film izlediğini... Lanet olsun! Düşüncesi bile cehennemi yaşatıyor bana... Bir an boğazımı saran hayali bir elin varlığıyla kesiliyor soluğum...

Sahi, sen hiç görmüyor musun canımın acısını? Hiç mi fark etmiyorsun kalbimi nasıl kanattığını? Yüzümün asıklığı ya da hüznüm hiç mi çekmiyor dikkatini de hiç mi dert etmiyorsun benimle ilgili şeyleri?

Kim bilir belki de bilerek yok sayıyorsun... Amacın bu belki de. Bana biz diye bir şeyin olamayacağını göstermek... Ama ne yaparsan yap kabul etmiyorum bunu!

Üstelik onu sevmediğine eminim! Nasıl diye sorma bana... Belki kadınca bir sezgi belki yalnızca bir avuntu ama eminim işte...

Ona, benim sana baktığım gibi bakmadığından belki de... Yan yana olduğunuzda bile hissedemiyorum o duyguyu. Aşk, yok gözlerinde... Seninki yalnızca bir alışkanlık hem de çok kötü bir alışkanlık! Ben ve birçok kişi bunun farkındayız da bir tek sen, farkında değilsin. O kız, sana zarar veriyor ama sen bunu dahi göremiyorsun. Kim bilir belki de görüyor ama umursamıyorsun...

İnsanlar, bazen seni uyarmak istediklerini söylüyorlar ama yetişkin bir adam olduğun için kendi kararını tek başına vermen gerektiğini iddia edip geri çekiliyorlar. Korkaklar, diye bağırmak istiyorum hepsine, ama aslına bakarsan haklılar... Kim ne diyebilir ki? Yıllardır seni sevdiğimi dahi itiraf edememiş ben, karşısına geçip de sen onu sevmiyorsun, o sana zarar veriyor, diyebilir miyim ki diğerlerine seni uyarmadıkları için kızabileyim? Hem sen kimi dinlersin ki? Her zaman kendini bildiğini okumuş olan sen... Kim vazgeçirebilir seni o kızdan?

Ah! Bazen düşünüyorum da tıpkı bir sigara bağımlısı gibisin sen de. Ciğerlerine çektiğin her nefes, sana zarar veriyor, bunu biliyor yine de vazgeçemiyorsun... İçine çektiğin her nefese kurtuluşunmuş gibi sarılırken tüm çıkış yollarını kapatıyor olsan da bir nefes daha, son bir nefes daha diyerek devam ediyorsun benliğini zehirlemeye...

Ve ben, istesem de çekip alamıyor, kurtaramıyorum seni. Yokluğunla birlikte kendimi mahkum ediyorum mutsuzluğa. Bu aşkın sonu yok! Biliyorum, ama yine de senden vazgeçmeyi kabul edemiyorum... Sonra yeni bir sigara yakıyorum. Öksürüklerime karışan her bir nefeste sensizliğin acısını çekiyorum... Ruhum karanlık dumanlara kurban giderken yüreğim kanasa da gözlerimin kenarından süzülen yaş, aşka dair umudun adı. Ben, seni sensiz de yaşıyorum...

***

Yorumlarınızı benimle paylaşmayı atlamayın lütfen. 😊😊 Unutmayın ki en güzel ilham kaynağı sizlerden gelen yorumlar! :)

Aşağıya bana ulaşabileceğiniz sosyal medya hesap bilgilerini bırakıyorum. Tıklanabilir linkler profilimde! :)

Yeniden görüşünceye dek kendinize çok ama çok iyi bakın! ❤

Aslı Yılmaz'dan Hikayeler -MyReaL-

https://www.facebook.com/groups/1483907988572435/

https://www.facebook.com/AsliYilmazMyreal

https://instagram.com/myreal03/

https://twitter.com/MyReaLAsli

https://myreal03.blogspot.com

https://ask.fm/MyReaL03

Kocaman Sevgilerimle,

MyReaL