PARANG TAYO PARANG HINDI

Chapter 12: Choco and mallows 🍫🍭🍫

Authors Note:

Super busy sa mga nakalipas na buwan! Muntikan ko ng nakalimutan may ginawa pala akong story dito sa wattpad! 😂😬😬

Na iinspire ako sa mga K'drama lately! Nilamon na din ako ng systema. So, therefore may inspirasyon ako magsulat at ipagpatuloy ang kwento na ito 😍😘😘

Gamsahamida sa mga magbabasa! Anyeong! 💕💕

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

Shit!?! What the heck? Di naman na ako lasing no?! Ganito na ba talaga kaliit ang mundo Lord?! Sa isip ko, sabay talikod at lakad ng pagiwang giwang pabalik sa kotse ko.

"Via wait!" naririnig kong sigaw ni Lucas, habang humahabol sa akin.

Sa wakas nakarating na rin ako sasasakyan ko! I opened the door and hurriedly went inside. I blink twice or thrice, ewan nanlalabo yata mata ko.

"Ang gago! may second second chance pang nalalaman, nakikipagharutan pa rin pala sa iba. Ngek ngek mo Lucas! I'm not the same Via! Biskwit na mga lalaki! " kausap ko na yata ang manibela. Gosh! Maka uwi na nga!

Araaaaay! Na apakan ko tuloy ang preno ng di-oras since may pagharang ng sasakyan ko si Lucas. Balak pa yata magpakamatay at idadamay ako.

"Hoy! Lalaki na naka blue! Kung magpapakamatay ka! Don sa EDSA or sa riles mg MRT para sigurado at wag ka mandamay ng tao! " sigaw ko sa kanya sabay busina ng malakas.

Tumakbo sya papunta sa akin!

"I'm calling you,but you ignored me that's why I need to do that. Via, what you saw a while ago is not what you think it is." lintaya nya sa akin sa labas ng kotse.

I did'nt give him another chance to speak, pinaharorot ko na ang sasakyan ko! Sorry boy, I dont care anymore with your stupid excuses.

"Urrghh" gosh! Ang sakit ng ulo ko. Pag uwi ko kasi ng condo ko last night, nag inom ako ng solo. Basta napa inom na lang ako ng solo. Pabalik balik kasi sa isip ko ang nakita ko sa parking area. Di ko alam but somehow it bother me. Ganon na ba sya ka playful sa mga babae? Haysss! With pabigat na butong hininga. Nagising lang diwa ko ng may narinig akong nagdodoorbell.
Sino to? wala naman akong ina asahan na bisita. I checked myself  then, patungan ko na lang ng robe ang pantulog ko, bahala na ang bagong gising look.

I opened my door  only to be surprised to see him in front of my doorsteps early morning! Anong ginagawa nito dito?!

"Yes Mr. Verena? What can I do?!"

"Nothing. I just brought you some breakfast today, if its okay with you"

"No! It's not okay. You can leave.Go!" Sabay sara ko ng pinto. But he keep barging my doorbell!

"Anu ba?! may balak ka bang mambulabog?! " i hissed as I open the door again

"Yes. Hanggang hindi mo ako pinapapasok" he answer, and he enter hurriedly before I can answer him.

"Tara, sabay na tayong magbreakfast! By the way  , gwapa ka kahit bagong gising. I hope I can wake up with that beauty everyday" sabay kissed sa lips ko.

"And my way of saying goodmorning to you. Dont part your lips babe, or I might kiss you again" he said with a mischivous smile on his lips.

Darn! This guy is so pathetic. Wala ba tong magawa sa buhay kundi ang mambulabog ng napaka aga at manghalik ng taong di pa magsesepilyo?!

"Pwede ba kung may kailangan ka sabihin mo na!" sabay tingin sa kanya mula ulo hanggang paa. Well kahit di pa sya naliligo ang fresh nya tingnan and those muscles thou, bakat eh.. nakakapaglaway este nakakadagdag sa presensya nya.

"Well, I just need you. I just wanted to see you.I just wanted to apologize with you about last night"

"Why? Anyway what I saw last night doesn't bother me. Girlfriend mo ba yun? Ganda ha. " I said while eating the breakfast he brought.

"Nope. Just a ramdom girl I've met on the bar."

"Ah. Too playful nowadays."

"Its not what you think, and its not what I mean."

"Well, whatever you say, as I told you before, wala  na akong paki alam sayo. You may go! Thank you sa breakfast. Bayaran na lang kita next time."

Laylay ang balikat na lumabas ng unit ko si Lucas.Ah! basta bahala sya sa buhay nya.PERIOD!

"Hoy ateng bakit ang aga-aga yang nguso mo pde ng sabitan ng kaldero? At wait! Gaga! sino yung lalaki na humarang ng sasakyan mo kagabi. Gosh he's so hot.. hot in british accent"  ang mahabang lintaya ni Chloe sa akin. Buong umaga yata na yung kaninang eksena sa condo ko ang iniisip ko. Sya din ang dahilan kun bakit ako naka simangot.

"Aray anu ba,bakit ka nangungurot?!" angil ko kay Chloe.

"Bakit di kita kukurutin? Unang una  kanina ka pa ganyan,tahimik,tulaley ang haba ng nguso, at pangalawa ang dami ko ng sinabi ni isa wala kang sinagot. Anu teh?" sabi nya with pagbilog pa ng mata sa akin.

"Chloe what if the man you wanted to forget, suddenly came back? What will you do? Ignore his presence or pretend its okay to see him again?" I blurted out a question.

"Ay wait! Wag mokong ine english, my comprehensing is loading. Cheereet! Sino ba yan bakla? May magmumulto ba sa nakalipas mo?

"Remember the guy na humarang sa car ko last night? Si Lucas yun,yung na ikwento ko sa inyo kagabi. "

"Anu?! Yung guy na muntikan mo ng maging ex? yung pina asa ka,iniwan ka sa ere? Ay baks!Ang pogi  nya! Pde patikim sa kanya?"

"Ewan ko sayo Chloe. "

Hay buhay bakit ba minsan bumabalik ang nakalipas?

Sabi nga nila, let go of the past if it means of freeing yourself of all the hurt you've been through. I guess they are right. Lucas will still be in my system. Pero Lord? Naka move on na ako di ba? Hindi naman telenovela na may pa happy ending pala.