Dubbel

20.

In de jeep kwekt Austin er vrolijk op los. Over dat Rianne en Leroy nooit mee willen in de jeep en dat hij zo blij is dat ik weer op zijn pad ben gekomen. Hij is ondertussen maar een kleine miljonair geworden. Als we bij een klein winkelcentrum komen stappen we uit. meteen word er iets naar Austin geroepen. ‘HE CREAP! WAAROM WAS JE NIET OP SCHOOL!’ ‘let maar niet op hun Lilly, het zijn idioten van me school.’ Samen met Austin loop ik langs die dudes. ‘CREAP, WAT MOET JE MET ZO’N HOT CHICK.’ ‘waarom noemen ze jou een creap? Weten ze dat...’ ‘nee, dat was omdat ik niet met een populair meisje wou zoenen die een crush op me had.’ ik begin te lachen. ik voel een arm om me middel. Maar het is niet Austin’s arm. Ik kijk rechts van me. daar loopt ineens een totaal onbekende dude naast. ‘ik zou niet met hem meegaan lekker ding.’ ‘laat haar los.’ ‘wat wou je doen? Trouwens waarom zou ze bij jou blijven? Zoenen doe je toch niet.’ ik rol met me ogen. ‘het is toch geen reden om iemand creap te noemen omdat die niet wil zoenen?’ ‘het is de hotste chick van school.’ ‘over een week was ze de hotste chick.’ ‘hoezo?’ de jongen vraagt het spottend. ‘dan komt Lilly.’ ‘wie is Lilly?’ ‘dom ben je ook he? Ik ben Lilly.’ ‘O Damm, dan zie ik je op school wel Lilly.’ Hij drukt een kus op me mond. ‘pardon?’ die gast kuste me! ‘wat?’ ik rol met me ogen en geef hem een klap in zijn gezicht. ‘waag het nooit meer om me te kussen!’ grom ik. ‘Au! Trut! Het betekende alleen dat ik je wel zie zitten! een blijk van waardering.’ ‘wauw wat een waardering als iedereen je aflebbert! Dat betekend gewoon dat je een slet bent. En sorry grote jongen, ik ben geen slet.’ Ik hoor Austin zachtjes naast me lachen. ‘laat me raden je bent al bezet.’ ‘bezet? Nee, verliefd? Ja. Doei grote jongen.’ ik loop weg. ‘ze is zo hot.’ Hoor ik Austin tegen de grote jongen zeggen. Ja zo ga ik die gast noemen. Grote jongen. met zijn brutale grijns en zijn grote spieren, maar zo onzeker als een meisje, ook al doet hij zich zo stoer voor. ik lach. ‘Lilly niet zo hard.’ Ik begin nog harder te lachen en loop de supermarkt in. ‘lust je ook normaal voedsel Austin?’ vraag ik. ‘ik kan er tegen maar het smaakt niet zo lekker.’ Ik begin te grijnzen. ‘ik weet iets wat je wel lekker gaat vinden. en het is een recept alla moi.’ Ik begin alle ingrediënten op te zoeken die ik nodig heb voor mijn tomatensoep. ‘kun je wel tegen knoflook?’ ‘hallo Dracula bestaat niet.’ ik lach. ‘ik vraag het maar, voor hetzelfde geld lig je straks dood op de grond.’ Grinnik ik. Austin legt alles op de band en betaald en draagt de boodschappen. Heerlijk. Wat een heer. Zachtjes lach ik in mezelf. ‘wat ben je weer leuk Lilly.’ Austin probeert boos te klinken maar het laat me alleen maar harder lachen. Austin zucht. Niet een geërgerde zucht, ik kan het niet echt plaatsen. ‘Austin kom eens.’ Austin loopt op me af. ik sta voor een cute boetiekje. Achter me rug heb ik een cowboyhoed. ‘Lilly wat heb je achter je rug?’ ik zet hem de hoed op en nu lig ik echt dubbel van het lachen. er is geen komischer gezicht dat Austin met zijn zwarte steile halflange haar, gouden ogen, de cowboyhoed en zijn verbaasde gezicht. ‘als haha ik haha een haha ca haha me haha ra haha had!’ lach ik. Austin zet de hoed af en sleurt me mee naar de auto. ‘Lilly wat heb je gehad? Had die gast soms coke op zijn lippen of zo?’ ‘nee.’ Grinnik ik. ‘lachbui.’ Hij drukt een kus op me lippen en meteen is me lachbui over. Nogsteeds. K.u.t. kriebels! ‘zo, dat is beter. Niet dat ik niet van je lach hou hoor lieverd, maar het begon een beetje pijn te doen aan me oren.’