Dubbel

13.

Ik rek me uit. gedveredekkie een hele dag dromen. Ik grinnik. Alsof ik dat zo erg vind. Ik denk terug aan vannacht. Steven gaf me een kus! Ik voel me helemaal warm van binnen worden. ik kruip uit bed en open me kledingkast. Wat zou ik eens aandoen? Ik bekijk me jurkjes. Het valt me op dat een jurkje net zo groen is als zijn ogen. ja, die doe ik aan. het is een strapless jurkje waarbij de voorkant net iets korter is als de achterkant en het heeft een iets donkerder glitterriempje. Snel kleed ik me om. Ik leg het shortje en hemdje onder mijn kussen en maak ik het bed op. ik huppel haast naar de woonkamer/keuken. ‘zo jij bent vrolijk.’ Ik lach. ‘was het leuk gister?’ ‘ja, ik heb gedanst met Alex, Matt en Jake.’ ‘zoo, drie jongens? En wie is de gelukkige? Door wie heb je die lichtjes in je ogen?’ ‘Steven.’ ‘die met zulke opvallende groene ogen?’ ik knik. ‘Lilly je moet weten dat het Jake zijn tweelingbroer is.’ ‘dus?’ ‘ze haten elkaar, althans Jake haat Steven.’ ‘waarom?’ ‘Steven was het lievelingetje van hun moeder, maar toen hun moeder overleed gaf Jake Steven hem daar de schuld van. Volgens Jake had Steven hun moeder vermoord. Maar dat is niet waar. Ik zag ze. Steven was met zijn moeder in de supermarkt, ze deden boodschappen. Maar er was nog iemand die ze in de gaten had. een man. Steven was niet de moordenaar, dat… dat was mijn broer. Ik wist dat ze vroeger wat hadden gehad maar ik dacht dat hij over haar heen was!’ Maya begint te snikken. ‘Maya jij kan er toch ook niks aan doen?’ ‘nu moet die arme jongen lijden omdat ik nooit iets heb durven zeggen!’ ik geef Maya een knuffel. ‘ik heb de lichtjes uit zijn ogen gehaald.’ Snikt ze. ‘dan ga ik ze er terug in zetten.’ Ik ben vast beraden. Maya glimlacht tussen haar tranen door. ‘Lilly, wil je mijn dochter worden?’ ik glimlach. ‘heel graag Maya.’ Ze knuffelt me heel stevig. ‘je bent het eerste lichtpuntje in me leven sinds dat is gebeurd.’ ‘stiekem ben ik daarom hier.’ Grinnik ik. ‘om mensen te helpen.’ Maya lacht nu ook. ‘stiekem gewoon wel.’ ‘kom ik heb ontbijt voor je gemaakt.’ ‘dankje!’ ik begin meteen te eten. ‘Lilly niet zo schrokken! Je bent geen beest!’ ik grijns. ‘oké misschien een beetje… maar ook een meisje!’ ik eet snel de rest op. ‘ik ga een boswandeling maken!’ ‘oké verken de boel maar een beetje, dan ruim ik wel af.’ ‘dankje Maya.’ Ik ren het huisje uit. ‘Lilly! Wat ben jij vroeg op.’ ‘He Jake, is Steven er ook nog?’ ik zie zijn gezicht betrekken. ‘dat weet ik niet.’ gromt hij. ‘hij heeft jullie moeder niet vermoord.’ ‘WAT WEET JIJ ER NOU VAN!’ snauwt hij naar me. ‘en trek een andere jurk aan! ik word er misselijk van!’ ‘dan word ik misselijk van jou. doei Jake.’ Ik loop hem voorbij. Ik hoor hem dreigend grommen. In een fractie van een seconde lig ik op de grond. Ik draai me om. Jake in wolfvorm staat boven me. Super eerlijk, uhum. Ik duw hem met een krachtige duw weg. misschien ook wel iets te krachtig want hij land pas tien meter verderop. Ik sta op en klop het stof van me jurk. Ik zie Jake herstellen en weer in de aanval gaan. Ik sluit even mijn ogen. ik voel zijn snuit in mijn zij. Met een klap vlieg ik tegen een huisje aan. ik zak naar beneden op de grond. Ik open me ogen. een straaltje bloed komt uit me mond. versuft blijf ik zitten. ‘LILLY!’ in een waas zie ik die prachtige groene ogen voor me. ‘JAKE WAT HEB JE GEDAAN!’ hoor ik hem schreeuwen. Een duim veegt het bloed dat uit me mond stroomde weg. ‘NU GA JE ECHT TE VER!’ ik zie Steven in een wolf veranderen. Een prachtige zwarte wolf met zijn groene ogen. Jake gromt naar hem. Ik ben benieuwt wat voor doods bedreigingen ze naar elkaar sturen via hun gedachtes. Ze beginnen dreigend rondjes te draaien. ‘yo Lilz, wat is hier gaande?’ versuft kijk ik Matt aan. ineens ben ik weer helemaal bij. Wat hier gaande is? ‘die zwarte wolf is Steven en die bruine Jake.’ ‘waarom maken ze zich klaar voor de aanval?’ fuck, natuurlijk wolven vechten dingen uit. Jake deelt de eerste aanval uit.