28

113 7 2
                                    

*Lilly*

Ik word wakker in het bed van Jake, in de armen van Steven. Jake staart naar de deur. Ik probeer me te herinneren hoe ik hier terecht ben gekomen… ik kijk op naar Steven. Hij is zo leuk! Ik druk me dichter tegen hem aan. hij is zo lekker warm! ‘Lilly?’ ‘mmh?’ ‘ben je wakker?’ ‘uhu.’ Ik kijk recht in de groene ogen van Steven. Hij glimlacht. ‘ik denk dat ik je leuk vind Lilly.’ Fluistert hij zachtjes in me oor. Als ik had gestaan lag ik nu als een hoopje Lilly op de grond. ik voel me wangen blozen. Een warm gevoel giert door me lichaam en die verschrikkelijke niet zo fijne kriebels zijn zo erg niet meer. hij drukt een kus op me lippen. Ik sluit mijn ogen. o wacht… misschien moet ik ook nog ademen… ik kruip uit het bed. nu lijkt Jake me pas op te merken. ‘Lilly is alles oké?’ ‘tuurlijk! Waarom niet?’ zeg ik met een mega lach op me gezicht. ‘geen last meer van je verlamming?’ ‘verlamming?’ ik kijk hem vragend aan. ‘ja, gister kon je niks bewegen.’ Ik haal me schouders op. ‘ik herinner het me niet… net zoals hoe ik hier ben gekomen. Ik herinner me niet eens dat ik knock-out ben gegaan… maargoed, het zal wel niks ergs zijn.’ ik huppel naar huis om wat anders aan te trekken.

*Jake*

Lilly doet raar! Ze is te vrolijk! En ze herinnert zich niks… niks van dat ze niks voelde! Ik moet haar vertellen dat ze Austin niet moet geloven! hij is foute boel! Ik loop achter haar aan om haar te vertellen wat er is gebeurd. Als ik haar kamer in kom ontplof ik bijna van woede. Austin zit op haar bed vrolijk met Lilly te praten. ‘Austin oprotten!’ ‘Waarom?’ Lilly kijkt me verbaast aan. ow ze is zo schattig! ‘ik zie je later wel LL.’ Hij geeft haar een kus op haar wang en loopt langs me heen. Jezus, dat Lilly zolang in dat gezelschap kan blijven!ik vertel Lilly wat er gister is gebeurd. Ze kijkt me ongelovig aan. ‘dat kan niet! dat kan gewoon niet! Austin en Rianne zouden zoiets nooit doen!’ ‘hoe weet je dat zo zeker? Trouwens misschien was het die ander wel.’ ‘Leroy?’ ik knik. ‘die ja.’ ‘dat weet ik niet… ik ken hem niet.’ ‘Lilly, kom zo naar het bos.’ Steven glimlacht geheimzinnig. ‘oke.’ Lilly straalt meteen. Oke dat verklaart een hoop. Ze is verliefd. Dat zie je gewoon aan haar. Ze springt op. ‘ik zie je later wel weer Jake!’ ze rent weg.

-sorry lieve lezers dat het zolang duurde, ik had heel lang geen inspiratie, nu heb ik het gelukkig wel ^^ X ShirtjeB-

DubbelWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu