7

3 2 0
                                    

Sonunda saatler sonra vamislardi etrafini bem beyaz karlar kaplayan ulu daga. Hafiftrn usumeye baslamisti otobustekiler. Esra elini bir birine surtusturup isinmaya calisti. "Ceketimi vereyim istersen?" Alinin sorusuyla kalbi yine ritmini bozmustu. "Yok, yani geldik zaten hem sen usursun o zaman, olmaz" diye hizli hizli konusmaya baslamisti. Zaten bu cocugun yaninda ne yaptigini, ne soyledigini bilmiyordu ki. Eli ayagina dolaniyor, kalbide kendine ihanet ediyordu. Ali gulumseyip ceketini cikardi. Esranin israrlarina ragmen zoralda olsa giydirdi ceketi. Ardindan yaptigi haraket Esranin kalbinin nerdeyse durmasini saglamisti. Cunki Ali kolunu Esranin omzuna atip kendine dogru cekerek, gogsune yaslamisti. Sok olmus bi vaziyetde ne yapacagini bilmez halde oylece donmustu. Sogukdan olmadiysada Ali yuzunden donuyordu.

Nazli arkadasinin halini gorunce kikirdamaya basladi. "Yine neye guluyorsun merakli kedi?" Arazin sorusuyla ondan tarafa donup, ters ters bakarak "of ya, sana ne? Hesapmi verecegeim. Hem ben merakli falan degilim" oyleydi. Tam bi merak etme makinasiydi. Araz tek kasini kaldirarak yanindaki ona diklenen kucuk kediye bakti. "Nazli senin dilini biraz kesmeli. Hic susmuyorsun" sinir etmeye bayiliyordu. Nazli sinirle elini yumruk yapti. Catik kaslariyla "uyuz Araz, uyuzzzzz" uyuzdu bu adam. Etrafindakileride uyuz etmeye bayiliyordu. Ama aslinda bi tek bu kiza karsi boyleydi. Yoksa tam acimasizlik ve olum makinasi gibi bir seydi. Gozune tatli ve sade geliyordu bu kiz, ayni zamandada merakli bi kediden farksizdi...

Otele giris yapmis danismada anahtarlarini almak icin bekliyorlardi. Tek tek kalinacakti, ve her anahtarin ustune isimleri yaziyordu. Kimse kimsenin odasinda kalamaz, yer degistiremezdi. Anahtarini alan herkes sirayla gitmeye baslamisti. "Hanim efendi cok ozur dileriz, bi yalnislik olmus ve odaniz bir baska misafirimize verilmis" Nazli duyduklariyla gozleri kocaman olmus rezarvaayonda duran adama bakiyordu. Adam bi yandan Arazin anahtarini taktim ediyor bi yandanda Nazliya ozurlerini siraliyordu. "Cok cok ozur dileriz, gercekten nasil oldu boyle bir sey bilmiyorum" Nazli sinirlensede belli etmeden "baska bi oda verin, burda yatacak halim yok ya" Nazlinin isyanina karsilik mahcup olan adam yutkunup "malesef hic odamiz yok. Son odayi Araz beye verdik."Nazli duyduklariyla agzi bes karis acik bi Araza bi rezervede duran adama bakti. "Nasil ya? Simdi ben ne yapacagim? Bu nasil bi sorumsuzluk, offff" sinirle kendi kendine konsuyor hemde isyanlarini dile getriyordu. Okul muduru "nasil yaparsiniz boyle bir sey? Buraya bir okul gelecegini biliyordunuz ve simdi ida kalmamis diyorsunuz, sikayet edecegim..." Gercekten sinir bozucu bi durumdu ve Nazli sinirden nerdeyse aglayacakti. Ne umutlarla gelmisti oysa buraya, ve simdi odasiz kalmisti. "Bey efendi, cok haklisiniz, ama yapacak bi seyimiz yok"  yapilacak bi sey kalmamis, Nazli ortada kalmisti. Bavulunun ucundan tutarak "hocam bana yol gorundu, geri donmek mecburyetindeyim" bi kez daha hayal kirikligina ugramisti. Ne yapacakti simdi? Geldigi gibi geri donecekti. Onca hevesle hazirladigi bavulunuda alip geri dobecekti. Gozleri dolmus, dudaklari titremeye baslamisti. "Olmaz oyle sey. Benimle kaliyorsun ufaklik" Nazli sevinsemi uzulsemi anlamamisti. Bu adamla... Ayni odada....olse yapamazdi. "Ne? Hayatda olmaz. Geri donerim daha iyi" alayla bakti kucuk kiza. Ama bu kizin gitmesinede izin vermeyecekti. Araz Kurtdu. Gerekirse soy adini kullanirdi ana yinede Nazli Yilmaz burda kalacakti. "Kes, bavullari alin benim odama goturun hemen" rezervasyondakilere oyle bi tonda soylediki ikiletmemislerdi bile. Nazlinin elinden alinan bavu, suruklenerek gotrulmesi, neye ugradigni sasirmisti. Bu adam ne hakla ona bagrirdi. Zorla asansore tikandiktan sorna "manyakmisin be? Kimsinde bana bagriyorsun? Ustune bide zorla gotruyorsun" Nazli oyle bi tonda konusmustu ki, Araz bile bunun o kucuk kedi olduguna sasirmisti. Cunki tam bi sadiist havasiyla tislamisti. Gercek anlamda bu kiz egitilse tam bi olum makinasi olurdu. Bi cevap vermedi. Nazli karsisindakinin cevap vermedigni gorunce "iyi konusma, bende bu 1haftayi sana zehir etmessem" diyip asansorde arkasina yaslandi. Ellerini koynunda birlestirip gozlerini yere dikti. Arazsa karsisindaki ufak bombayi izliyordu. Bu 1hafta cok eglenceli gececekti, coook.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 18, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Cemberin EfendisiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin