Jimin'nism.

Don't stress. - kookmin

บอกแล้ว...อย่าไปเครียด

ช่วงเวลาของการเป็นวัยหนุ่มสาวของทุกคนมักจะมีความมั่นใจในตัวเองอยู่ไม่น้อยโดยเฉพาะเวลาที่ตนเองชอบใครซักคนแล้วต้องการจะแสดงความรู้สึกนั้นสื่อออกไปให้ถึงคนๆนั้น โดยไม่คำนึงว่าสิ่งที่ตนเองพูดนั้นจะดูตรงไปตรงมาขนาดไหน

ซึ่งบุคคลที่จัดอยู่ในช่วงเวลาแห่งความมั่นใจในตนเองอย่างเต็มเปี่ยมนั่นก็คือจอน จองกุก ชายหนุ่มที่มีความมุ่งมั่นซื่อตรงต่อคำพูดและหัวใจของตนเองเสมอ กำลังประสบกับสถานการณ์บางอย่างที่มีผลต่อหัวใจของเขาอยู่ไม่น้อยและมันไม่ใช่เรื่องที่ต้องมานั่งเครียดอะไรเท่าไหร่ เมื่อคนๆหนึ่งที่เขาชอบ... มีแฟนอยู่แล้ว

แต่ในเมื่อคนๆนั้นยังใช่สถานะก้ำกึ่งกับใครอีกคนหนึ่งอยู่ จองกุกก็ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้นจริงไหม?

แค่แสดงความรู้สึกออกไปเท่านั้นเอง

.

.

.

.

.

.

.

                   แสงแดดอ่อนๆยามเช้าดูอ่อนนุ่มและสดชื่นไม่น้อยเลยสำหรับบรรยากาศภายในร้านคอฟฟี่ช็อปของตัวเมือง กลิ่นกาแฟคั่วสดที่ลอยคละเคล้ามาตามลมถึงส่วนนั่งด้านนอกร้านทำให้ร่างสูงที่นั่งอยู่ผ่อนคลายได้ดี มือเรียวยกแก้วกาแฟร้อนขึ้นมาจิบพร้อมอ่านหนังสือพิมพ์ในมือฆ่าเวลาเพื่อรอบางสิ่งอย่างใจเย็น สายตาคมไล่อ่านเนื้อหาในนั้นผ่านๆและวางมันลงกับโต๊ะไม้ตรงหน้า พรางมองหน้าปัดนาฬิกาที่ข้อมือเพื่อเช็คเวลาอีกรอบให้แน่ใจว่าเขายังมีเวลาอีกมากสำหรับช่วงเช้านี้