เสียงปรบมือดังก้องไปทั่วบริเวณ พร้อมแสงไฟที่สาดส่องลงมาราวกับเชิดชูเกียรติแก่ความสำเร็จครั้งแล้วครั้งเล่า คำพูดที่แสดงถึงความยินดีต่างๆสอดแทรกเข้ามาภายในโสตประสาท ความรู้สึกบนใบหน้าตอนนี้มีเพียงรอยยิ้มที่เหมือนเช่นเคยแก่ผู้คน...
' ยินดีด้วยนะครับคุณเกรย์สัน '
'คุณยอดเยี่ยมจริงๆค่ะ'
' งานของคุณช่างเลอค่า ฉันปลื้มคุณจริงๆ'
' ภาพนี้ อย่างกับพูดคุยกับฉันเลยให้ตายเถอะ'
.
.
.
.
.
' มือของคุณนี่.. มหัศจรรย์จริงๆนะครับ '
ฉึก!!
เฮือก!!
แรงส่งจากการตื่นตระหนกของความฝันทำให้ร่างสมส่วนที่นอนเหยียดกายบนโชฟาตัวใหญ่ถึงกับเด้งตัวตื่นขึ้น หันไปมองรอบๆอย่างหวาดระแวงก่อนจะพบว่าตัวของเขาอยู่ภายในบ้านหลังใหม่ที่เพิ่งย้ายเข้ามาได้ไม่ถึงสองวันเลยด้วยซ้ำ อาการมึนงงค่อยๆหายไปพร้อมกับลมหายใจที่กลับมาเป็นปกติ ดวงตาเรียวรีมองนาฬิกาแขวนบนผนังก็พบว่าตัวเขานั้นนอนเอื่อยอ่ายโดยไม่ทำอะไรมาราวๆสี่ถึงห้าชั่วโมงจนเวลาเลยมาถึงบ่ายสามเข้าไปแล้ว แถมยังฝันถึงเหตุการณ์เดิมๆอันไม่น่าจดจำอีก นี่มันกลางวันแสกๆนะให้ตายเถอะ...
YOU ARE READING
Jimin'nism.
FanfictionImpressionism of Jimin. สัมผัสความรู้สึกบางเบาจาก ปาร์ค จีมิน... ศิลปะความประทับใจที่มาจากความรู้สึก