Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
" หลับอีกแย้ะ..."
เสียงเล็กๆเอ่ยขึ้นมาเบาๆข้างใบหน้าของเขา ทันทีที่ได้ยินดวงตากลมโตก็เบิกกว้างมองสิ่งที่พยามจดจ้องเขาอยู่ตรงหน้า !
สิ่งที่เห็นไม่ใช่แมลงยักษ์หรือหนูท่อที่ไหน กับเป็นเด็กน้อยตัวเล็กที่เล็กมากๆขนาดเท่าอุ้งมือมนุษย์! ร่างสูงตกใจดีดตัวนั่งร้องเสียงหลงอย่างสติหลุดโดนที่สิ่งมีชีวิตขนาดเล็กที่เหมือนเด็กน้อยนั่นกลิ้งขลุกๆจากแรงกระเทือนจนตกเตียง แต่จองกุกกลับได้สติรีบพุ่งตัวไปคว้าร่างเล็กจิ๋วนั่นก่อนจะเป็นฝ่ายที่ตกลงไปนอนกระพื้นเสียเอง
มือใหญ่ทั้งสองข้างกอบกุมร่างน้อยๆของภูตน้อยไว้ในอุ้งมือแนบอกแกร่ง นอนร้องโอดโอยกับแผ่นหลังที่เอาลงรับกับพื้นล่างเตียง มือเล็กจิ๋วแหวกซอกฝ่ามือออกมาช้าๆ คลานออกมาพร้อมร้องสะอื้นไห้โยเยก่อนจะเอาแขนป้อมน่ารักนั่นกอดแนบปลายคางของจองกุกไว้
" ฮื่ออ หนูขอโทษ แงง เจ็บไหมตัวเจ็บไหมม "
" โอ่ย....."
" ฮื่ออ ฮึก...หนูยังไม่มีพลังจะรักษากระดูกนะ หนูขอโทษ แงงงง "
งง..ตอนนี้ทั้งเจ็บหลังทั้งงงที่สุด นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน คือหวังจะจับหนูท่อแมลงลมกับจับได้เด็กจิ๋ว คือมันเรื่องจริงเหรอที่เจ้าตัวที่เกาะคางเขาแล้วร้องไห้โยเยราวกับเด็กทารกนี้คือสิ่งที่มีอยู่จริง
YOU ARE READING
Jimin'nism.
FanfictionImpressionism of Jimin. สัมผัสความรู้สึกบางเบาจาก ปาร์ค จีมิน... ศิลปะความประทับใจที่มาจากความรู้สึก
