Jimin'nism.

be pleased - Kookmin

                              คุณรู้อะไรไหม สำหรับผมนั้นเมื่อเราได้ทำความรู้จักคนคนหนึ่งและได้เริ่มตกหลุมรักเขา ได้รองสัมผัสปลายนิ้วของอีกฝ่ายครั้งแรกนั้นราวกับมีเสียงพลุไฟดังก้องอยู่ในหัวใจและสมองเลยล่ะ คุณจะรู้ตัวทันทีว่าการเคาท์ดาวถอยหลังระเบิดตัวเขินให้กับความรักที่มีต่อปาร์ค จีมินน่ะมันตื่นเต้นขนาดไหนสำหรับคนแบบผม

ครั้งแรกที่ผมเจอจีมิน เขาเป็นเพียงแค่พนักงานออฟฟิศตัวเล็กที่หอบกระเป๋าเอกสารเต็มอ้อมแขนเดินเข้าก้าวเท้าเข้ามาในร้านกาแฟที่ผมเป็นคนดูแลอยู่ อา..คุณไม่รู้หรอก ว่าสายตาที่อ่อนล้าจากการทำงานและเส้นผมที่เขาอาจเคยเซ็ททรงมาอย่างดีในตอนเช้านั้นตรงลงมาปกคิ้วอ่อนๆที่เลิกขึ้นอย่างอ่อนเพลียนั้นดูชวนให้หน้ามองแค่ไหน ไม่รอช้าที่ผมจะเข้าไปทักทายตอรับพร้อมเอ่ยช่วยถือสัมภาระเขาเลยในตอนนั้น แน่นอนเขาเงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มหวานละมุนให้ผมและเอ่ยขอบคุณเบาๆ

เสียงแหบหวานตามประสาผู้ใหญ่นั้นทำผมชะงักได้ไม่ยากเลยไหนจะท่าทางของเขาที่ค่อยๆเอามือเล็กๆของตัวเองปัดปอยผมที่ปกคิ้วอย่างลวกนั่นอีก พระเจ้า เหมือนผมได้ยินเสียงกระดิ่งใสๆเป็นเสียงเอฟเฟคประกอบรอบตัวของเขาเลย

แต่นั่นก็ทำให้ผมอยู่ในภวังค์ได้ไม่นานนักเพราะเสียงเปิดเมนูเครื่องดื่มและเสียงสาบเสื้อของเขาที่ขยับไปมาก็ทำผมรีบหันไปวางสัมภาระของเขาและรีบจดเมนูที่เขาสั่งออกมาจากปากจิ้มนั่น แม้ริมฝีปากนั้นจะแห้งผากจากการขาดน้ำแต่มันก็ดูชวนมองอย่างประหลาด เชื่อเถอะผมไม่ได้สังเกตลูกค้าแบบนี้มานานมากแล้ว