Jimin'nism.

My Daisy 04 - kookmin 100%

              ช่วงเวลาของอาหารเย็นเป็นไปอย่างไม่เงียบเหงาเหมือนอย่างเคย โต๊ะอาหารขนาดพอดีสี่คนตั้งอยู่กลางห้องครัวที่ที่จองกุกนั่งทานข้าวคนเดียวมาตลอดสองเดือนเศษ บัดนี้พื้นที่บนโต๊ะด้านขวาของเขาถูกจับจองโดยภูตตัวน้อยในวันนี้ 

ผ้าขนหนูผืนบางสีขาวถูกปูทับบนโต๊ะไม้ขัดเงาสีอ่อนเพื่อไม่ให้ภูตตัวน้อยต้องนั่งเจ็บก้นกับพื้นไม้แข็งๆนี่ พร้อมจานเด็กสีฟ้าขนาดเล็กที่เขาเคยใช้มันเมื่อยังเด็กก็ถูกยกเป็นจานประจำตัวของร่างจิ๋วตรงหน้าเพื่อใส่เมล็ดดอกทานตะวันที่แกะแล้วและสาลี่แช่เย็นที่เขาหั่นเป็นลูกเต๋าชิ้นเล็กๆวางมันลงในช่องข้างๆจานเพื่อให้เจ้าตัวได้ทาน แน่ล่ะสองมือเล็กหยิบเมล็ดนั่นขึ้นมากินอย่างมีความสุข ปีกสีทองโปร่งแสงขยับไปมาเช่นเดียวกับอารทณ์ของเจ้าตัวตอนนี้

รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขาไม่รู้รอบที่เท่าไหร่ของวัน ความสุขที่ไม่รู้ที่มาแต่สามารถสัมผัสได้ถึงว่ามันอยู่ใกล้ตัวคงเป็นแบบนี้ อาหารที่เขามักทานได้ช้าและเหลือแทบจะทุกวันก็พร่องลงไปมากกว่าครึ่งอย่างหน้าประหลาดใจ อาการเจริญอาหารเริ่มกับมาพร้อมกับที่เขายกแก้วน้ำขึ้นมาดื่มล้างคอก่อนจะหันไปหยิบสาลี่ชิ้นพอดีคำขึ้นมากินตามเจ้าภูตตัวเล็กบ้าง

แสงไฟสีสมที่ส่องออกมาจากโคมไฟแขวนกลางโต๊ะทานอาหารทำหน้าที่ของมันได้ดี ผมสีทองอ่อนเป็นประกายเมื่อกระทบกับแสงไฟช่างสวยงามและน่าเอ็นดู ปากเล็กของภูตน้อยจีมินขยับไม่หยุดจากการตั้งใจทานผลไม้สลับกับเมล็ดจนไม่ได้สังเกตว่าเจ้าของของตัวเองกำลังนั่งจ้องอยู่