Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
My Daisy
" นี่ ไม่เป็นไรหรอกนะหมอนั่นไม่ได้ทำอะไรฉันสักหน่อย"
เสียงอ่อนนุ่มที่พูดเบาๆเอ่ยขึ้นกับภูตตัวน้องในเส้นทางที่รับตาคน มือเรียวของจองกุกทั้งโอบทั้งลูบร่างเล็กจิวในกระเป๋าที่ตัวสั่นน้อยๆ จ้องมองลึกลงไปในนั้นก็พบใบหน้ายุ้ยที่บัดนี้แก้มสั่นปากสั่นน้ำตาคลอเบ้าตาใสอย่างปิดไม่มิด มือเล็กกำเนื้อผ้าด้านในกระเป๋าของเขาแน่น ดูก็รู้ว่าอ่อนไหวแค่ไหนกับเหตุการณเมื่อตะกี้นี้
" ฮึก จกุกน่ากลัว...คนนั้นกะน่ากลัว ฮื่อ" ภูตตัวน้อยเงยหน้าตอบเขาเสียงสั่น ทั้งที่พูดแบบนั้นแต่มือกับกำเสื้อเขาแน่นเสียอย่างนั้น
" อ่า มันไม่มีอะไรหรอกฉันกับแทฮยองแค่ไม่...อื่ม คุยกันไม่ค่อยถูกคอเท่าไหร่นักน่ะ"
" หนูกลัวจริงๆน๊ะ ฮึก...ฟื้ด.." เสียงเล็กยังคงบอกเช่นนั้นแถมด้วยซื้ดน้ำมูกทีนึงก่อนที่มันจะไหลออกมา
จองกุกยิ้มเอ็นดูให้จีมินอย่างเข้าใจ เอื่อมมือลงไปปาดน้ำหยดเล็กให้เบา
เหมือนเขากำลังเลี้ยงเด็กอยู่อย่างไรอย่างนั้นเลยให้ยตายสิ แต่กับไม่รู้สึกรำคาญหรือเบื่อเวลาจีมินงอแงทำท่าทีแบบนี้เลยเสียสักครั้ง
YOU ARE READING
Jimin'nism.
FanfictionImpressionism of Jimin. สัมผัสความรู้สึกบางเบาจาก ปาร์ค จีมิน... ศิลปะความประทับใจที่มาจากความรู้สึก
