Ukala Prenses(ASKIDA T^T)

7.Bölüm"Kaçırılmaz Fırsat"

#Jong Hyun#

Bugün sanki kalbim iki kere felç geçirmişti.En çok şoka girmemin nedeni ise uyandığımda Eylülle burun buruna gelmemdi.O an öpüşsek ben bile şaşırmazdım.Ne diyorum ben?Ben onunla sadece tek bir gece geçirdim.Ve bunuda ikimiz kasten yapmadık.Eylül ün çalan telefonuyla düşüncelerimden sıyrıldım.Eylül" anne!!" diye mutlu bir çığlık atınca arayanın annesi olduğunu anladım.Ama annesinin her sözcüğünde Eylülün yüzü düşmeye başladı."Ne?"dedi Eylul.Bu ağzından zorla çıkan

söz sayasinde kötü bir şeyler olduğunu anlamıştım.

~~~~~

#Eylül#

Annem hıçkırarak ağlamaya başladığında kalbimde fırtınalar kopuyordu resmen.Kekeliyerek"A-anne ben he-hemen gel-geliyorum"dedim.Annem hıçkırıkları arasında "Hayır kızım.Sakın öyle bir şey yapma!Eğer buraya gelirsen herşey dahada kötüleşir!"dedi.Ben"Ama anne-"diyemeden annem lafımı böldü."Sana dediğimi yap Eylül.Kendine bol maaşlı bir is bul.Kendi hayatını kur.Bize sadece böyle faydan olur!"dedi ve telefonu kapattı.Yavaşça telefonu kulağımdan çektiğimde başım zonkluyor gibiydi.Sanki birisi sırtıma koca bir kaya koymuş gibi hissediyordum.O sırada dengemi kaybettim ve yavaşça gözlerim kapandı.

#Jong Hyun#

Eylül bana öyle bir bakıyordu ki sanki o an o Eylül değil de elinden şekeri alınmış bir kız çocuğu gibiydi.Tam 'Ne var?Ne bakıyorsun?'diyecekken Eylül yere yığıldı.Endişeyle"Eylül!"diye bir çığlık attım.Başını kollarımın arasına aldım ve yanagına 1-2 sefer tokat attım.Hiç bir tepki vermeyince"Yong Hwa arabayı çalıştır!"diye bağırdım.Yong Hwa hemen arabanın direksiyonuna geçti.Hyo Rin ise arabanın kapısını acti.Eylul ü arka tarafa yatırdım ve başını bacağıma koydum.Ellerimi saçlarının arasında gezdirirken"Biraz daha dayan Bayan Ukala az kaldı"dedim.

~~~~~

#Eylül#

Ah! Bu da ne böyle? Sanki kafama çekikle vuruyorlar!Elimi anlıma koydum ve sanki ben öyle yapınca baş ağrım geçicekmiş gibi ovmaya başladım.Ben yavaşça gözlerimi aralarken biri elimi tuttu.Gözlerimi tamamen açtığımda gözleri ağlamak şişmiş Hyo Rin i gördüm."Eylül!"dedi mutlu bir çığlık atarak.Bu kız bir daha çığlık atarsa kendimi camdan aşağı atıcam!

Boğazımdan zorla çıkan sesle"Ne oldu?Neden burdayız?"dedim.Hyo Rin bana sıkıca sarıldı"Sen telefonla konuştuktan sonra bayıldın.Bizde seni buraya getirdik.Sana bir şey oldu diye çok korktum Eylül"dedi.O sırada annemle yaptığım konuşma aklıma geldi.Annem babamın iflas ettiğini ve bir belaya bulaştığını söylemisti.Bana da para biriktirmemi ve kendi hayatımı kurmamı söylemisti.Nasıl yapacaktım ki ben onlarsız?Hem güvendeler mi değiller mi bilmiyorum.Ben bunları düşünürken gözlerim pencereye kaydı.O ordaydı pencereye başını yaslamış beni seyrediyordu.Gözleri ile gözlerim buluştuğunda daha önce hiç hissetmedigim bir şey hissettim.Güven....

Onun bakışları bana güven veriyordu.Sanki bana'güçlü ol' dercesine bakıyorlardı.İlk defa bu kendini beğenmiş gözüme başkasıymış gibi gözüküyordu.Simdi onun yanına gidip beni böyle bir anda bile güvende hissettirdiği için ona sarılmak istiyordum.

~~~~~

Hyo Rin elindeki iki sıcak çıkolatayla yanımdaki koltuğa oturdu.Elindeki sıcak çikolatalardan birini bana uzattı."Al iç!İçin ısınsın!"dedi.Bana 1.000.000 tl gibi görünen sıcak çikolatayı zevkle içmeye başladım.Hyo Rin sıcak çıkolatadan bir yudum aldı ve"Evet seni dinliyorum!"dedi.

"Ne anlatmamı bekliyorsun?"dedim.

"O telefonda kiminle konuşuyordun?Sana ne dedi?Ve seni bayıltacak kadar şok eden şey neydi?"dedi heycanlı bir ses tonuyla.Bu kız patlamaya hazır bomba gibi her şeyde ayrı bir heyecan yapıyor.

"Bunları şimdi konuşmak zorundamıyız"dedim yüzümü ekşiterek.

"Belli ki senin bir derdin var.Bana anlat.Hem anlatmazsan nasıl derdine bir çözüm bulucaksın ki?"dedi.Evet haklıydı.Hyo Rin in ilk defa haklı olduğunu düşünüyordum.

"Aslında haklısın galiba"dedim.

Hyo Rin heycanla sıcak çikolatasını sehbaya koydu ve "Evet!"dedi.Herşeyi baştan sona bir çırpıda anlattım.(Kusura bakmayın olayı yazmaya eriniyorum da :D)

"İnanmıyorum!Hemen bir iş bulup annenlere para göndermelisin Eylül!"dedi.Cidden haklıydı bir iş bulmalıydım ama kısa sürede çok para kazandıracak bir iş.

"Peki nasıl yapıcam?"dedim soran gözlerle.'Hiç bir fikrim yok!'der gibi baktı bana.Düşünmeye başladım.Ne yapabilirdim ki?Bu dünyayı ters çevirmek kadar zor bir işti benim için.O sırada odaya hakim olan sessizliği telefonumun sesi böldü.Hyo Rin benim almama fırsat vermeden telefonumu açtı.Ne konuştuklarını anlamamıştım.Hyo Rin sadece'evet've'tamam'kelimelerini kullanmıştı.Telefonu kapattığında hemen telefonumu elinden aldım.

"Sen delirdin mi?Neden başkalarının telefonlarını açıyorsun?!?"dedim sinirli bir şekilde.Hyo Rin şaşkın bakışlar atarak"Shin Sook kim?"dedi.Bu isim kalbimin küt küt atmasına neden olmuştu."Ne?"dedim.Hyo Rin"O aradı.Birazdan buraya geleceğini söyledi."dedi.Simdi gözlerimi kocaman açmış ve olanlara anlam vermeye çalışıyordum.Neden buraya geliyor ki?Yoksa olanlarımı öğrendi?

Ben bunları düşünürken yanımdaki sehbada duran Hyo Rin in telefonu çaldı.Hızla telefonu aldım ve arayana bakmadan açtım.Ne de olsa intikam soğuk yenen bir yemektir!"Alo(Yobuseyo :D)"dedim intikam sevincimle beraber.Yong Hwa olduğunu tahmin ettiğim ses"Eylül bu sen misin?"dedi."Yong Hwa!"diye şaşkın bir çığlık atmamla Hyo Rin in telefonu kulağımdan çekmesi bir oldu.Yong Hwa Hyo Rin in telefon numarasını nereden biliyordu?Ne karıştıyordu bu ikisi?

~~~~~

#Hyo Rin#

Bir süre olduğum yerde elindeki telefonla oynayan Yong Hwa izledim.Zaten onunla olunca yüzüne bile bakamıyorum.Cünkü bakarsam yine üzülücem.Neden geldim ki ben buraya?Bundan sonra hani Yong Hwa yoktu Hyo Rin!Hani onu unutacaktın!Kendimle olan iç savaşıma son verip Yong Hwa nın karşısındaki sandalyeye oturdum.

Yong Hwa her zaman ki gülümsemesiyle"Sonunda geldin!"dedi.Gözlerimi kaçırarak"Neden beni çağırdın?"dedim.Elini başına götürdü ve"Sey...ben seni....yani...Eylül nasıl?Daha iyi mi?"dedi.Ashh!!Beni Eylül sormak için mi çağırmış?Sakin ol Hyo Rin!Artık onu sevmiyorsun neden kıskanıyorsun ki?

"Daha iyi"dedim.

"Peki neden bayılmış?Doktor ani bir tranma olduğunu söyledi.Onu bu kadar korkutacak ne olmuş olabilir ki?"dedi.

"Ailesi çok zor durumda ve Eylül ün bir ise ihdiyacı var!"dedim hala gözlerimi kaçırırken.Az önce ne demiştim ben?Ah Yong Hwa insanda akıl mı bırakıyorsun ki?

Yong Hwa"Aslında bi-"diyemeden sözünü kestim."Artık Eylülle ilgili soruların bittiyse ben gitmeliyim!"dedim tam ayağa kalktım gidiyordum ki Yong Hwa elimden tuttu.Saşkınca bir Yong Hwa nın gözlerine birde elime baktım.Bu bir rüya olmalı!Neden bana bunu yapıyorsun Yong Hwa?Neden senden vazgeçmeme izin vermiyorsun?!?

#Yong Hwa#

Bunların hepsi senin suçun Jong Hyun!Seni bir elime geçirirsem!"Aslında bizim sekretere ihdiyacımız var.Neden siz olmuyorsunuz?"dedim.Aslinda bende çok istiyordum böyle olmasını ama Jong Hyun yüzünden Hyo Rin Eylül ü sevdiğimi sanacak.Jong Hyun neden bu kadar utangaçsın ki?Ben olmazsam ne yapardın kim bilir?!?

#Eylül#

Aynanın karşısına geçip son kez kendime çeki düzen verdim.Ne yapacağım ben?Shin Sook beni pijamalarımla görecek!İnatla kapıyı çalan Shin Sook daha fazla bekletmeden kapıyı açtım.Ve açmamla Shin Sook kollarını belime bağladı.Ağlıyordu sanki hıçkırarak."Sen iyisin!"dedi hıçkırıklarina devam ederken.Ne oldu buna?Ben benimle dalga geçer diye düsünürken o benim için ağlıyordu.O sıra açık kalan kapı aklıma geldi.Kapıya baktığımda gördüğüm kişinin gözlerinde bu sefer acı vardı.

-Slm canlarım.Bir daha ki bölüm biraz geç gelecek herhalde çünkü yazili haftasi :(

~Yorum ve önerilerinizi bekliyorum~