Kendimle Baş Başa

5K 38 5
                                    

Gözlerimi kırpıştırarak açmaya çalıştım fakat sonra hatırlayıp sımsıkı kapadım. İnsanlar çevremde gülüyor , resmen canımın yanması için eğleniyorlardı.Bütün okulda benimle dalga geçer, yüzüm ve fiziğimden tiksinerek bahsederlerdi. Kendi aralarında benim ismimin geçtiği deyimleri bile vardı. Diğer okullarda popüler kızlar özenilir bütün okulda ismi duyulurdu değil mi? Benim okuduğum lisede neden  işler böyle ilerlemiyordu? Neden benimle uğraşmayı bırakıp kendi ruhsuz hayatlarına dönemiyorlardı? Ne suçum vardı bilmiyordum. Tek bildiğim bu kadar ağlamayı hak etmememdi. Tek bir arkadaşım yoktu. Ailemin yemekten yemeğe yüzünü görürdüm. Onlar bile benden ümidi kesmişlerdi. Dünyalar güzeli bir ablam vardı.Aileme görede diğerleri gibi yüzün güzel değilse hiç bir şeyi haketmezdin. Hatta evlat olmayı bile. Yıllar boyu annem yüzümü düzeltmek için uğraşmıştı ama bi süre sonra ben karşılık vermediğim için vazgeçmişti. Tabii küçüktüm o zamanlar çirkinliğimle ilgili çevremdekiler beni yargılamazlardı. Ne zaman ortaokula başladım o zamandan beri aşşağılamalar o tiksinç bakışlar başlamıştı. Zamanla o yüzü gülen salak kız gitmiş yerine soğuk mesafeli ve aynaya bakmaya utanan kız gelmişti. 3 numara gözlüklerim iki saniye sonra patlayacakmış gibi duran yanaklarım kısa boylu ve garip duruşumla beni kimse kabul etmiyordu çevresine. Annemin yıllar önce beni düzeltme çabaları şimdilerde ne zaman istesem "bıktım senden ,git başımdan, vaktim yok!" naralarıyla sonuçlanıyordu. 

Okul koridorunda ellerimle yüzümü kapatırken başımdaki ibne bağırıyordu 

"Ne oldu Çirkin Yağmurum bi soluklaştın kalksana hadi kapatma yüzünü kapatma zaten biliyoruz değil mi? Valla bizde meraklı değiliz o yüzüne napalım biz katlanıyosak görüntü kirliliğine sende katlanmak zorundasın bazı şeylere. Kuralları biliyorsun değil mi?" Arkadan gelen "Toprak geliyooor!!" bağırışlarıyla az önceki ibne durmak zorunda kaldı.Nefret ediyordum ondan da Topraktanda. Bu okulda ki her yanlarına yaklaştığımda uzaklaşan ve bana gülen insanlardan nefret ediyordum. Yağmur olmaktan ve ailemden nefret ediyordum. Ama öncelikle dış görüntümden nefret ediyordum.

 

Kendimle Baş BaşaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin