Kendimle Baş Başa

Sevme Beni

İlk defa bu kadar uzun bölüm yazıyorum değerimi bilin :D şu ana kadar yanımdan ayrılmamış ,desteğini hep hissettirmiş olan İreme yazdım bu bölümü :D Bu arada toplam okuma sayısı 1000'i geçmiş bunda emeği olan, bu bölüme kadar sıkılmadan okuyan her okuyucuya çok teşekkür ediyorum yine klasik olarak söylüyorum ki "hepinizi çok seviyorum"

bu arada sonunda Merthana karakter buldum Dylan O'brien (Multimedia'da var) aslında baştada onu düşünmüştüm fakat içime sinmemişti şimdi tamamen eminim iyi okumalaaar :D

Sabah uyandığımda yine her zamanki gibi şarkı söyleyerek merdivenlerden indim:

Saçlarıııındaaağğn bir tel aldığııım haberiiin var mıığ yar yaaar

Ablam kapa çeneni diye bağırarak yanımdan geçti ve benden önce masaya oturdu. Hop hop hop noluyoruz sen dün bana karşı çok iyi değil miydin? Ne bu afra tafra abla? Ergenlik damarların mı kabardı?

Aklımdaki soruyu babam yöneltip “ ne oldu sana böyle?” diyince ablam ağlamaya başladı ve koşarak odasına çıktı Zeyitini ağzıma tıkıp noluyoruz lan diyodumki annem beni dürtüp “ git bi bak neyi varmış hem ablanlada kaynaşmış olursunuz ikinizin anlaşmasını istiyorum”  dedi ve gülümsedi. Bende sürüne sürüne sabah ki neşemden yoksun bi halde ablamın odasına çıktım.

Benim içeri girdiğimi fark etmemiş olacakki başını dahi kaldırmadı. Bende masasının sandalyesine kuruldum. Sıkıntılı sıkıntılı etrafa bakıp “neyin var?” diye sordum. Ben böyle sorunca yatağının üzerinde bağdaş kurdu ve gözyaşını silip “seni ne ilgilendirir?” diye sordu.

“yakın davranmaya çalışıyorum”

“davranma, hıh bir anda gelip her şeyin senin eline geçmesini mi bekliyordun? Güzelleşince oturup sana ablalık yapacağımı mı sanıyordun? Sen yine aynı Yağmursun. Sen, sen Darlin değilsin. Hiçte olmadın. Çok yapmacıksın. Yağmursun işte sen. Kimi kandırıyosun? Kendini mi? Kendinle baş başa kaldığında ne diyorsun sen güzelim ben mi diyorsun? Bu evin tek güzeli, tek kıskanılası olanı benim anladın mı? Şunu bit kadar kafana sok. Mankenlik işinden atıldım tamam mı? İlk haftamda kovdular. Mutlu musun? Benden güzelini buldukları için bıraktırdılar. Ah o kadar aptalsın ki bunu bile anlayamazsın seni hiç önce güzel hissettirip sonra ayağını kaydırdılar mı? Aptal aptal Yağmur , APTAL!”

Ayağa kalkıp yeniden ağlamaya başladı. Bende ayağa kalkıp onun sakinleşmesi için elimden geleni yaptım. En sonunda dayanamayıp yıllardır özlemini çektiğim şeyi yaptım ve ona sarıldım. Bir anlık sustu ve sonra hemen geri çekilip suratıma tokat geçirdi. Çarpma hızıyla yatağa düştüm ve ayağımı kenarına çarptım.

“özür dilerim kendime bir çirkinin dokunmasına izin vermiyordum, şimdiyse hem yalancı hem çirkinsin.İşe yaramazın tekisin. ÇİRKİN ÇİRKİN!!!”diye bağırıp odadan çıktı.

Kapıda annemle karşılaşmış olmalılar ki birbirlerine bağırırken sesleri odaya kadar geliyordu. Bende bir yandan bacağımı tutup bir yandan ağlıyordum. İntikam duygusunu bile bir an kaybetmiştim. Sadece ona sarılmak istemiştim. Sarılırsam bütün acıları biter sanmıştım.

Düşüncelerimi kısa kesip kendime güçlü olmayı emrederek sürüne sürüne geldiğim kapıdan sürüne sürüne çıktım ve kendimi bi tartışmanın ortasında buldum. Ablam “ya ben ya Darlin gider bu evden!!” diye bağırıyordu. Annem ise sakince “biz ikinizide eşit seviyoruz ne demek ikimizden biri gider seçim yapamayız ikinizde kızımızsınız” diye savunuyordu. Ablam acınası bi şekilde güldü ve “bu tartışma 1 yıl önce olsaydı beni seçeceğinize o kadar emindim ki.. “ dedi ve odasına geri döndü. Annem “böyle yapma Özlen senide çok seviyoruz” diye itiraz etsede ablam az sonra elinde küçük bi çantayla geri döndü ve anneme tekrar bi bakıp” böyle olacaksa sevme beni” dedi. Sonra bir hışımla çantasını kaptığı gibi dış kapıdan çıkıp gitti.