◀Jonae▶
Nagmistula ng sikat ang ate ko dahil sa mga litratong nakadikit sa mga poste na may nakatatak na 'Missing'.Bawat daan na madadaanan ko,litrato niya ang aking nakikita.Para nga siyang tatakbo bilang pangulo ng Pilipinas eh.Dinaig pa niya mga pulitiko.
Sana buhay pa ang ate ko.Kung nasan man siya ngayon,sana nasa mabuti siyang kalagayan.And I hope makikita namin siya balang-araw.
Pumasok na ako sa loob ng classroom,at after kong umupo hinilot ko ang aking sentido.Ilang araw na akong hindi nakakatulog dahil sa ate ko.Kahit nag-aaway kami lage,mahal ko pa din siya.
Hay....saan ka na ba kasi ate.....
Pag nakita ka namin malalagot ka talaga sa akin.
Alangan namang nakipag-tanan ang ate ko,eh NBSB yun.
Tska alangan namang lumayas siya?Eh ni hindi nga yun marunong magluto tsaka ang childish pa.Tska wala yung pera dahil grounded siya for 1 month.Dahil bagsak siya sa exam nila sa third sem.
Isinandal ko ang aking ulo sa desk at nakita kong papalapit sa akin si Marco.
My nerd classmate.
Naka long-sleeves na blue at naka-bonette na red,samahan pa ng black nerd glasses niya.
Umupo siya sa bakanteng upuan na nasa tabi ko.
"Nae-nae.......saan na ba kasi ang ate mo?''
" Tanungin mo si superman,kasi ni mismo ako hindi ko alam..''
🙀-siya
😔-ako
"Nag-aalala na talaga ako sa ate mo.Gusto mo tulungan ko kayo sa paghahanap?''
Ang sabihin mo kasi may gusto ka sa ate ko.
" Wag na,ni pulis nga di makita ang ate ko.Ikaw pa?Ano ka may emperor eye?Diyan ka na nga!''
Lumabas ako sa classroom dahil gusto kong mapag-isa.
Hindi na muna siguro ako papasok ngayon dahil wala akong gana.
Tsaka okey lang sanay na ako sa pagka-cutting classes.
◀Clacey▶
I opened my eyes.At nagulat ako ng mapagtanto kong nandito ako sa isang di kilalang kwarto.
Is this heaven?
Pero bakit kulay black?Dapat white eh...alangan naman sa empyerno ako?Hindi naman ako nag suicide at higit sa lahat hindi ako bad.
At teka....may kumot pa?Tsaka unan?
Bumangon ako at na-feel ko ang pagsakit ng aking ulo.Then naalala ko na ang nangyari, noong sinubukan kong tumakas pero waley.Sinubukan ko pa ring bumangon pero lalong lumala ang sakit.Kaya nahiga nalang ako ulit.
"Don't force your body to stand,masakit pa yang ulo mo.Here take a medicine.''
Tiningnan ko mula ulo hanggang paa ang nagsasalita.At nakita ko sa aking harapan ang naka-black anonymous mask na tao.
Napalunok ako..
Ewan ko ba...
Siguro dahil natatakot ako...
"Bakit niyo pa ako bibigyan ng gamot,kung papatayin niyo lang pala ako balang-araw.''
" Anytime now pede ka na naming patayin kapag ginusto namin.Think miss think!''
"Hindi niyo pala ako papatayin eh!Bakit ayaw niyo akong PAKAWALAN?!''
" Because I won't let you..''
"And why?''
"Tch.You'll know. Don't worry papakawalan ka namin dito after you finished the job.''
