Multi:🎀Ada🎀👧😜
Sabah gözlerimi açmakta zorlanmıştım. Burnuma dolan muhteşem kokuyka başımı kaldırıp Batuhan'a baktım. Dün gece sayıklayarak uyuya kalmıştı. Onu böyle görmek içimde biyerleri sızlatıyordu. Uzanıp yanağından öptüm ve yataktan kalktım. Banyoya geçip elimi yüzümü yıkadıktan sonra saçlarımı tepemden toplayarak topuz yaptım ve aşağı inip mutfağa gittim. Uzun zamandır beraber kahvaltı yapmamıştık. Güzel bir kahvaltı hazırlayabilirdim ama sonra aklıma hiçbişey beceremediğim geldiğinde yüzüm asıldı. Yumurta bile kıramazdım ben. Sandalyeyi çekip oturdum ve elimi çeneme yaslayarak ne yapacağımı kara kara düşünmeye başladım. Ama ne yapacağıma dair en ufak fikrim yoktu. Yok yok yapamazdım ben ya zehirlenirsek hadi ben alışkınım kendi yaptığım şeylerden zehirlenmeye ama Batuş öyle değil benim yaptığım şeyleri yese taş gibi çocuk un gibi dağılır. Düşüncelerimle ne kadar boğuştum bilmiyorum ama boynuma bırakılan sıcacık öpücükle kendime gelip damağımı çektim.
-Niye sessiz sessiz geliyosun yaa?
Gülüp yanağımdan makas aldı ve çaprazımdaki sandalyeyi çekip oturdu.
-Trampet çalarak mı gelseydim güzelim?
-Hayır ama bi davul zurnaya hayır demezdim.
-Ne düşünüyorsun bakalım böyle kara kara?
Somurttum ve sandalyeme yaslandım.
-Kahvaltı hazırlayıp sana sürpriz yapacaktım ama yapamadım. Seni zehirlemek istemedim.
Sesli bi şekilde güldüğünde gülüşüne takıldı gözlerim. Kısılan gözleriyle, yanaklarında oluşan gamzeleriyle, bembeyaz dişleriyle o kadar güzel gülüyordu ki. Onun gülüşünü bile özlemiştim. Gözlerimin önünde sallanan elle düşüncelerimden sıyrıldım.
-Hayırdır güzelim daldın gittin?
-Çok güzel gülüyorsun.
Diye bi itirafta bulundum hemen. Bilmesi gerekiyordu ki heryerde böyle gülmesin. Hırlısı var hırsızı var.
Yine güldü kalbimi sıkıştıracak şekilde.
-Biliyorum güzelim.
Kaşlarımı çattım. Hah biliyormuş haspam.
-Bişeyi de bilme zaten.
Diye söylenirken o ayaklanıp dolaba doğru yöneldi.
-Ne yemek istersiniz küçük hanım?
Oturduğum sandalyeden kalktım.
-Hmm aslında kaşarlı bi tost çok iyi olur.
-Siparişiniz hemen geliyor.
〰〰〰
1 saatin sonunda keyifli bir kahvaltının sonuna gelmiştik. Şimdi ise Batuhan beni eve bırakıyordu. Kahvaltı yaparken Kuzey aramıştı ve bugün hep beraber bişeyler yapacağımızı söylemişti. Araba evin önünde durunca emniyet kemerimi çıkarıp Batuhan'a baktım, gülümseyerek bana bakıyordu.
-Niye öyle bakıyorsun?
-Özlemişim.
Bunu öyle bi söylemişti ki kalbinin en derinlerinden geldiğini hissettim. Gülümsedim.
-Ben de.
Derin bir nefes aldı ve başını koltuğun başlığına yasladı.
-Çocuklar plan yapmasa bütün gün bırakmazdım seni. Hasret gideremedim daha.
Uzanıp yanağından öptüm.
-Bugünü onlara ayıralım. Sonra zaten hergün bize.
-Orası öyle de ne işimiz olur bizim buz pateninde yaa.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşkın Mezuniyeti 2
Teen FictionAşk topuklarından etine kadar işlemiş bir nasır gibidir.Ya canın acıya acıya adım atacaksın ya da canını acıta acıta söküp atacaksın. İki yolda da tek bir gerçek olacak; canın çok ama çok acıyacak...
