POSSESSIVE 15: Phoenix Martinez

CHAPTER 1

CHAPTER 1

"IT'S A NO, Titus." Umupo si Phoenix sa railing ng balkonahe at tumingin sa ibaba, sa kotse ni Titus na nakapark sa labas ng gate ng bahay niya. "Ginawan na kita ng sparring partner robot for free. And, now you are asking for another one? No fucking way, my man. You're destroying my million worth inventions."

"Come on, Nix." Titus leaned on the glass wall, facing Phoenix. "I just punched too hard. Hindi ko naman sinadya, e. Basta nasira nalang siya."

Phoenix rolled his eyes, not believing his friend. "My SPR can take heavy punches, Titus. Ang ibig mong sabihin ay binugbog mo ng walang habas kaya nag-error ang system niya at nag shut down ang SPR." Bumaling siya sa kaibigan na halatang guilty. "How many of my SPR have you destroyed this year, Titus?"

Titus shrugged. The corner of his lips tugging upward. "I destroyed many and it only means one thing." He smiled at him. "They are destructible. Dapat ka ngang magpasalamat sakin kasi nailalabas ko ang kahinaan ng SPR mo."

Ibinalik ni Phoenix ang tingin sa ibaba. "They are not indestructible, you moron, they are sparring partners." Malalim siyang napabuntong-hininga saka napailing-iling. "Of course, masisira yon. It's just a fucking machine, program to block and throw punches. Not like you, a human with his own fucking mind, who has a black belt in taekwondo."

Bumagsak ang balikat ni Titus. Nahahalata na siguro nito na hindi talaga siya papayag. "Come on, man, just one. Bored kasi ako sa yacht ko. At saka sayang naman ang pagpunta ko rito kung hindi mo ako bibigyan ng isa."

"No."

"I'll pay you with discount."

Nanatili siyang nakatingin sa ibaba, inaaninag ang bulto ng babaeng naroon na bahagyang nakahilig sa hood ng kotse ni Titus. "Still a no."

"Come on, Nix, I need it--" Titus paused. "Look at me, you moron. Ano ba ang tinitingnan mo diyan sa ibaba? May mas interesanteng pa ba keysa sakin?"

Nanatiling nakatingin sa ibaba si Phoenix. "My answer is still no, Titus. Now, leave."

Lumapit si Titus sa railing ng balkonahe saka ipinatong doon ang siko. "Ano ba ang tinitingnan mo sa baba?" Sinundan nito ang tingin niya. Kapagkuwan ay naging seryuso ang mukha nito at matalim ang matang tumingin sa kaniya. "Don't even think about bedding her, my man. I'll kill you even if you're my best friend."

Hindi niya pinakita ang gulat sa sinabi ng kaibigan. Ni minsan, hindi pa niya nakitang umakto ng ganito ang kaibigan niya.

"Who is she?" Tanong niya. "Your woman?"

"My woman?" Walang buhay na ngumiti si Titus. "Yeah, something like that. But it's none of your business, bud."

Napabaling siya sa kaibigan. Matiim itong nakatitig sa babaeng nakahilig sa hood ng sasakyan nito at dahil nakatalikod ito sa kanila, hindi niya nakikita ang mukha nito.

Hindi maiwasan ni Phoenix na makaramdam ng pagtataka sa sagot ng matalik na kaibigan. They had been friends for many years now, at ito ang unang pagkakataon na nagtanong siya nito na ganoon ang sagot dito. Alam niya ang lahat ng tungkol kay Titus kasi wala naman itong inilihim sa kaniya.

So why start now?

Ibinalik niya ang atensiyon sa ibaba, sa babaeng bahagyang nakahilig sa hood ng kotse nito.

She had the most beautiful brown-blonde hair he had ever seen. At dahil mayroon siyang twenty-twenty vision, mula sa kinatatayuan niya sa balkonahe, kitang-kita niya ang magandang hubog ng katawan nito na nakakapagpabuhay ng bagay na nasa pagitan ng hita niya.

She looked familiar...that hair, the curve of her body... pilit niyong pinapaalala sa kaniya ang nakaraan na matagal na niyang ibinaon sa limot.

His throat went dry when he felt his jeans tightened. He felt his manhood stirring.