Δεσμός Ονείρων

Κεφάλαιο 8ο

  Η Δήμητρα έπεσε στην αγκαλιά του Ορέστη και τον έσφιξε πάνω της. << Τα χρήματα πληρώθηκαν. Γλιτώσαμε. Όλοι γλιτώσαμε. >>

 Ο Ορέστης χαμογέλασε και της φίλησε τα μαλλιά. << Όλα πήγαν καλά τελικά. >>

 << Είσαι κάτι σαν.. το καλύτερο πράγμα που έχει συμβεί στη ζωή μου ως τώρα το ξέρεις; >>

 << Είμαι; >> γέλασε. << Κι εσύ δεν μπορώ να πω. Έφερες τα πάνω κάτω στη δικιά μου. >> την πείραξε. Την είδε να αγριεύει.

 << Δεν το επιδίωξα κι όλας. >> του είπε προσβεβλημένη.

 << Ναι αλλά το έκανες. >> της είπε ο Ορέστης ειρωνικά. Του άρεσε να την πειράζει. Αλλά σε εκείνη μάλλον όχι και τόσο πολύ…

  << Δεν σου ζήτησα να με βοηθήσεις ξέρεις. >> του φώναξε και βγήκε από την αγκαλιά του.

 << Δήμητρα σε πειράζω. Έλα τώρα. >> πήγε να της πιάσει το χέρι.

 << Άστο. >> του είπε και δεν τον άφησε να την πιάσει.

 Ο Ορέστης αναστέναξε. << Πότε φεύγεις για Λυβαδειά; >>

 << Σήμερα. Θα πάω για μία βδομάδα και θα γυρίσω. Μπορεί αυτή τη βδομάδα που θα λείπω να γυρίσει και η ζωή σου στα κανονικά της. >>

 << Δεν είσαι εύκολη να ξεπεράσει κανείς. Και άσε με να σε αγκαλιάσω γιατί θα νευριάσω κι εγώ. >> της είπε και την πήρε αγκαλιά.

 << Κάποιες φορές γίνεσαι σπαστικός. >> του είπε σοβαρά έτσι όπως ήταν στην αγκαλιά του. Ο Ορέστης όμως δεν νοιάστηκε ιδιαίτερα.

 << Κι εσύ. >>

 << Ναι. Δηλαδή το ξέρω. >>

 << Πάμε σπίτι μου τώρα να ασχοληθούμε με κάτι άλλο μέχρι να φύγεις εντάξει; >>

 << Καλά. Αλλά πρέπει να φύγω ξεκούραστη. Έχω μεγάλο ταξίδι να κάνω. >>

 Ο Ορέστης γέλασε. << Τώρα δυσκολεύει η κατάσταση. Καλά, κάτι θα σκεφτώ. >>

 Η Δήμητρα γέλασε. << Α και όταν γυρίσω θέλω να συζητήσουμε και για τους φίλους σου. >>

 << Τι να συζητήσουμε; >>

 << Φαίνονται πολύ καλοί. Θέλω να τους γνωρίσω καλύτερα! >>

 << Ναι, είναι. Μόλις γυρίσεις θα βγούμε όλοι μαζί. >> της είπε και άρχισαν να προχωράνε προς το διαμέρισμά του.