Δεσμός Ονείρων

Κεφάλαιο 15ο

 Ο Άρης τερμάτισε την κλήση και προσπάθησε να συνειδητοποιήσει αυτά που είχε μόλις ακούσει. Είχε λάβει πάρα πολλές πληροφορίες τις τελευταίες ώρες και είχε αρχίσει να πιστεύει πως ήταν σε κάποιο κακό όνειρο. Αρκετά κακό για να ακούγονται τέτοιες φωνές από το δωμάτιο της Δανάης. Άνοιξε απότομα την πόρτα και 4 ζευγάρια μάτια έπεσαν επάνω του.

 Οι γονείς της Δανάης στέκονταν ακριβώς μπροστά του. Τον είδαν και γύρισαν ξανά στην κόρη τους.

 << Βλέπεις την κατάστασή σου; Με εμάς δεν θα ήσουν ποτέ έτσι! >> της είπε η μητέρα της.

 << Δεν καταλαβαίνω γιατί είστε εδώ! Έχουμε να μιλήσουμε τόσους μήνες! Ποιος ο λόγος να δυσκολέψετε τη ζωή μου σήμερα; >> τους είπε προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά της.

 << Θα έρθεις μαζί μας στη Θεσσαλονίκη νεαρά. Και δεν ακούω τίποτα γι’ αυτό. >> δήλωσε ο πατέρας της αυστηρά.

 << Και οι δύο. >> συμπλήρωσε κοιτάζοντας και την Τζούλια.

 << Τι με χρειάζεστε στη Θεσσαλονίκη; Δεν με χρειαζόσασταν τόσο καιρό. Τι είναι όλα αυτά; >> φώναξε η Δανάη αγανακτισμένη. Η τυπική σχέση με τους γονείς της λειτουργούσε μία χαρά τόσα χρόνια. Αυτό το ξέσπασμα ήταν κάτι πολύ περίεργο και βασανιστικό για την ίδια. Είναι δύσκολο ,ακόμη και όταν έχεις τον έλεγχο της ζωής σου, να μην νοιώσεις πως τα λόγια των φωνών που τόσα χρόνια ακολουθούσες ή αναγκαζόσουν να ακολουθείς ασκούσαν κάποια πίεση επάνω σου.

 << Σας θέλουμε και τις δύο πίσω. >> είπε ο πατέρας της χωρίς να δώσει κάποια εξήγηση.

 << Σας παρακαλώ κορίτσια…>> τους είπε η μητέρα τους.

<< Γιατί να μην μείνουμε εδώ μαμά; >> είπε η Τζούλια και η Δανάη την κοίταξε έκπληκτη.

<< Θες να μείνεις στην Αθήνα; >>

<< Γι’ αυτό ήρθα. >> της είπε και της έπιασε το χέρι.

 << Δεν πρόκειται να γίνει αυτό. >> σχολίασε ο πατέρας τους κατηγορηματικά.

<< Γιατί; Ποιο είναι το πρόβλημα; >> ρώτησε η Δανάη απαιτητικά. Δεν έκανε αυτά που ήθελαν από όταν ήταν ανήλικη, τώρα που ήταν έτοιμη να κάνει ότι ήθελε με τη ζωή της δεν υπήρχε περίπτωση να τους κάνει τη χάρη και να φύγει μαζί τους.

 Οι γονείς της κοιτάχτηκαν μεταξύ τους.  << Μας έχετε λείψει πολύ κορίτσια. >> τους είπε στεναχωρημένα η μαμά τους.