Δεσμός Ονείρων

Κεφάλαιο 10ο

<< Είναι ένα απλό διάστρεμμα. Θα βάλεις ένα νάρθηκα, θα το ξεκουράσεις για μία βδομάδα και θα είσαι καλά. >> είπε ο γιατρός στη Νικολέτα και αφού της έβαλε το νάρθηκα εκείνη και ο Μάρκος έφυγαν από το νοσοκομείο.

 << Σε ευχαριστώ που περίμενες. Δεν χρειαζόταν. >> του είπε και του χαμογέλασε.

 << Δεν πειράζει Νικολέτα. Σοβαρά. >> της είπε ο Μάρκος καθώς την κουβαλούσε ως τη μηχανή του.

 << 'Εκατσες τόση ώρα μαζί μου φυσικά και ήταν κάτι αυτό. >>

 Ο Μάρκος κοίταξε το ρολόι του. Είχε πάει 9 και μισή. Είχαν περιμένει περίπου μία ώρα στα έκτακτα και κάποιες ακόμη εξετάσεις τον είχαν καθυστερήσει αρκετά και  θα έχανε το στοίχημα. Έβρισε από μέσα του.

 << Κοίτα, θα κανονίσουμε να βγούμε και θα με κεράσεις καφέ για να με ξεχρεώσεις εντάξει; >> της είπε και τη βοήθησε να κάτσει στη μηχανή. Έκατσε κι εκείνος μπροστά της αλλά του φάνηκε περίεργο που δεν του είχε απαντήσει. << Εντάξει; >> την ξαναρώτησε.

 << Εντάξει εντάξει. >> του είπε γελώντας.

 << Γιατί γελάς; >> τη ρώτησε φωνάζοντας ωστέ να ακουστεί πάνω από τον ήχο της μηχανής.

 << Απλά ήλπιζα να γνώριζα έναν άντρα που δεν είναι « ο τζαμπας ζει» ξέρεις. Αλλά ζητάω πάρα πολλά μάλλον. >>

 Ο Μάρκος γέλασε. << Θα προσπαθήσω να μη θυμάμαι τη διαδρομή για το σπίτι σου για να μην μπω στον πειρασμό να σε κλέψω.

 << Αυτό ήταν το πιο γλυκό πράγμα που μου έχουν πει ποτέ. >> του είπε η Νικολέτα γελώντας.

 << Το έκανα απλά για να μου δώσεις κανά κουλουράκι.>> της είπε και γέλασαν.

 << Θες μήπως να σου δώσω ένα ευρώ να πάρεις τυρόπιτα;>>

 << Μάλλον είναι η τυχερή μου μέρα! >> σχολίασε γελώντας.

 Η Σάντυ βγήκε από την τουαλέτα και τα κορίτσια την κοίταξαν με θαυμασμό.

 << Είσαι θεά! >> της είπε η Δανάη.

 << Αυτό είναι προδοσία! >> σχολίασε η Λύρια και η Σάντυ την κοίταξε απορημένη.  << Είναι προδοσία και προς το Στέφανο και προς τη Λάκτα! >> είπε δείχνοντας το μαλλιαρό άσπρο σκυλάκι που μόλις πριν λίγο είχαν ονομάσει με το όνομα της σοκολάτας.