BANA AİT

5.Bölüm

Arabada oturmuş, sessiz sessiz evime doğru gidiyorduk. Ne benim ağzımdan bir şey cıkıyordu ne meriç'in. Okulda olanları düşünüyordum. Acaba Ömer hocayla aralarında ne geçmiştide hocanın lafını ikiletmeden yerine getirmişti. Meriç'in " geldik " demesiyle düşünce âleminden ayrıldım. Kapıyı açıp yavaşca aşağıya indim. Kapıyı kapattım. Pencere açık olduğu için  Meriç'i görebilecek şekilde eğilip " bıraktığın için teşekkür ederim " dedim. Kafasını sallayıp son gaz mahalleden ayrıldı. Hödük, öküz, kereste, kütük. İnsan bi "rica ederim" der. Ben böyle saydırmaya devam ederken eve çıktım. İçeri girdiğimde ne kardeşim evdeydi, ne de annem. Ben de direk odama gittim. Odaya gittiğimde çekmeceden sargı bezi ve krem alıp ayağıma sürdüm. Ayağımı sarmayı bitirdikten sonra yatağıma uzandım. Kafamı koyar koymaz uyuya kaldım.

***

     Sabah alarmın sesiyle yataktan düştüm. Yerde öyle dururken neler olduğunu algılamaya çalıştım. Alarm sesi hala duyuluyordu. Gözlerimi devirip yerden kalktım. Alarmı kapadım. Banyoya gidip elimi yüzümü yıkadıktan sonra, odaya gidip okul kıyafetlerimi giyinip aşağıya indim. Mutfaktan sesler gelince oraya gittim. Annem omlet yapıyodu. Sessizce gidip yanağını öptüm. Başta korksada sonra gülümseyerek " Günaydın güzel kızım" dedi. "Günaydın annecim,  Nazlı yok mu? " dedim. " kırtasiyeye gitmesi gerekiyormuş. O yüzden erken çıktı" dedi. Kafamı sallayıp masaya oturdum. Ardından annem elinde omletle masaya oturdu. Tabağıma koyduktan sonra yemeye başladım. " Imm. Her zaman ki gibi gene çok güzel olmuş" dedim gülerek. Annem de gülümseyerek " afiyet olsun kızım" dedi. Kahvaltımı bitirdikten sonra annemi öpüp, çantamı alıp evden çıktım. Bugün otobüsle gitmek yerine yürümeye karar verdim. Kulaklığımı çıkarıp telefonumdan little mix dna şarkısını açıp okula doğru yürüdüm. Yaklaşık yarım saat sonra okula vardım. Kulaklığımı çantama koyup bahçeye girdim. Etrafa göz gezdirdiğimde bizimkiler bankta oturmuş sohbet ediyorlardı. Oraya doğru ilerledim. Yağız'ın kafasına vurup ebru'nun yanına oturdum. Yağız gözlerini devirdi. Umursamadım. Ebru'yla elif'e dönüp "nasılsınız şekerler " dedim gülerek. Ebru "hayırdır bir neşelisin bugün". Omuz silktim " Bilmem, bir nedeni yok" dedim. " öyle olsun" deyip ayağı kalktı. "Hadi kalkın. Birazdan ders başlayacak" dedi. Hepimiz tamam deyip ayağı kalktık. Ben hemen Yağız'ın koluna girdim." Kızgın mısın? " diye sordum. İlk başta yüzü sert olsada sonra gülümsedi. " sana nasıl kızgın olabilirim ki" saçlarımı karıştırdı. Eline vurup " bunu bir daha yapma"dedim. "Söz veremem" deyip yanağımdan öptü. Önüme döndüğümde meriç'in çenesı kasılmış,  ellerini yumruk yapmıştı. Önüne kim gelirse öldürecekmiş gibi bakıyordu. Umursamayarak Yağız ve Elif'le sınıfa girdik. Ebru'da söylene söylene kendi sınıfına gitti. Elif ve ben cam kenarının en arka sırasına,  yağız'da akın'la birlikte oturdu. Akın'la pek muhabbet etmişliğimiz yok ama iyi biri. Bu okuldaki zengin züppeleri gibi kendini beğenmiş değil. Ama kendini göklerde görenlerin peşinden ayrılmıyor. Nedenini bilmiyorum ama inşallah doğru bildiğini yapıyodur dedim içimden. Ben böyle kendi kendime konuşurken bir gürültü koptu. Sesin geldiği yere baktığımda meriç bir çocuğun yakasından tutmuş, bağırıp çağırıyordu. " Napıyorsun lan sen" diye resmen püskürdü. "Abi valla yanlışlıkla oldu" dedi çocuk korkudan titreyerek. Meriç çocuğu itip sınıfı terk etti. Arkadaşlarıda hemen peşinden gittiler. Yağız'la Elif'e baktığım da "ne oluyo" diye kaş göz işareti yaptığımda elif şaşkınca omuzlarını kaldırdı. Yağız'sa hiç şaşırmamış gibiydi. Ben de hemen meriç'in arkasından gittim. Bahçeye çıktığımda ne meriç ne de arkadaşları vardı. Otopark'a baktığımda hepsinin arabası burdaydı. Ben de arkaya bahçeye bakmaya karar verdim. Tam köşeyi dönecektim ki adının kağan olduğunu hatırladığım kişi " noluyo abi sana?  Önüne gelen herkese saldırıp duruyorsun" diye sordu. "Bilmiyorum, bana noluyo bilmioyorum" deyip yumruğunu duvara geçirdi. Kağan ""hadi gel, biraz kafanı dağıtalım" dedi. Bende hemen ordan ayrıldım.