1004 × YoonSeok

1004.3

"Burda ne arıyorsunuz Hoseok bey?"

Hoseok ona dönüpte melek olduğunu ve Tanrı tarafından buraya gönderildiğini söyleyemezdi. Bu yüzden bir şeyler uydurmak zorundaydı. Nede olsa insanlarla aldığı dersler bir işe yaramalıydı.

"Kayboldum ve çok uzaklardan geldim. Açım ve kalacak yerim yok. Param da yok."

"Tanrı yanınızda olsun."

Tanrı çoktan onu bırakmıştı. Bunun üzerine Hoseok sadece yanyan gülümsemekle yetindi. O sırada Yoongi'nin telefonu çalmıştı ve Hoseok korkudan geri geri gitmiş ve vazoyu yere düşürmüştü.

"Alo?"

"Yoongi neredesin?"

"Ah dostum ben sanırım gelemem.." dedi Hoseok'a bakarak.

"O zaman biz geliyoruz." deyip kapatmıştı arkadaşı.

Yoongi ise iç çekip gözlerini yumdu. Bunun öylece dışarı çıkmasına gönlü el vermezdi. Burda mı kaldırsaydı? Bir kaç hafta belki de ay. Evsiz olmasına rağmen güzel kokuyordu. Bu çok garipti.

"Hey beni takip et."

Yoongi mutfağa giderken Hoseok onu takip ediyordu. Ona oturmasını söyleyip bir şeyler hazırlamaya başlamıştı. Yemekleri önüne koyduktan sonra karşısına oturup onu izlemeye başlamıştı.

"Hadi ye."

Hoseok bir melek olduğu için yiyemezdi. Ne yapacaktı? Zaten öylesine açım demişti. İnsan olmak için. Ama eğer Tanrı onun kanatlarını alıp dünyaya gönderdiyse bir yandan da yiyebilirdi? Kaşık alıp önündeki beyaz şeylerden ağzına atmıştı.

"Nasıl geldin buraya?"

"Cezalandırıldım ve gönderildim."

"Ailen mi gönderdi?"

Beyaz şeyler Hoseok'un hoşuna gidince daha hızlı ve bol bol yemeye başlamıştı. Soruyu cevaplamayı da istemiyordu.

"Her neyse özel sanırım. Pilavı seviyorsun anlaşılan."

Hoseok yemeği bitirtikten sonra Yoongi onun nerede yatacağına karar vermeye başladı. Aslında sadece iki seçenek vardı; ya kendi yatağını verecekti yada koltukta yatıracaktı. Ve Yoongi'nin kendi yatağını vermeye niyeti yoktu.

Kapı zili aralıksız çalmaya başlamıştı. Hoseok şaşkın gözlerle Yoongi'ye bakıp masanın altına girdi. Korkuyordu. İnsanoğluydu bunlar.

Yoongi Hoseok'u ordan çıkartıp koltuğa oturtturmuş ve kapıyı açmaya gitmişti. Aniden içeri 5 kişi birden dalıp Yoongi'ye mızıkçı demeye başlamışlardı biri hariç.

Neredeyse Yoongi ile aynı boyda olan bir adam Hoseok'a yaklamış ve yaklaşmıştı. O yaklaştıkça Hoseol kendini koltuğa gömüyordu. Adam tam onun yanağıma dokunacakken Yoongi seslenmişti.

"Jimin! Rahat bırak onu."