1004 × YoonSeok

1004.10

İkili gittikçe yakınlaşıyor hatta bazen beraber uyuyorlardı. Arkadaşlarda bazen beraber uyurlardı. Bunda bir sorun yoktu ki.

"Bugün de saçlarını koklayarak uyuyabilir miyim?"

"Elbette."

Hoseok ona sarılmıştı. Kendine hakim olamıyordu. Bu yaptıklarından dolayı Tanrı ona çok kızacaktı. Tabi eğer dönecekse.

O artık dünyada kalmaya ciddi anlamda alışmıştı ve Tanrı'nın onu tekrar affedip, affetmeyeceğini eskisi kadar umursamıyordu. Kiliseye gitmeyi de bırakmıştı. Dünyada kaldığı her saniyeyi Yoongi ile geçirmek istiyordu.

Yoongi arkasını döndüğünde Hoseok ona sarılıp burnunu saçlarına dayamıştı. Kokusu cennetin kokusunu andırıyordu.

Ona aşık olmaığını biliyordu, yada bilmiyordu. Bunları düşünmeyi sevmezdi. Ama Yoongi, Hoseok'a aşık olduğunu kendine kabul ettirmişti. Bundan utanmıyor ama çekiniyordu.

"Hoseok..?"

"Hm?"

"Canın yandı mı?"

"Neden yansın ki?"

"Cennetten düştün ya?"

Hoseok hızla gözlerini açıp ordan kalkmıştı. Yoongi nerden biliyordu bunu? Bunca zaman rol mu yapıyordu yoksa? Yada melekti o daha önceden düşündüğü gibi.

"B-bunu nerdn biliyorsun?"

"Hey hey sakin ol, iyi misin?"

"Soruma cevap ver Yoongi!"

"İnternetteki yeni akım bu. İnsanlar sevdiğine söyler, sakin olur musun?"

Hoseok deli gibi atan kalbini tutup odadan çıktı. Her şeyi berbat edecekti. Yoongi ise sadece şaşkınlıkla arkasından baktı. Ne olduğunu anlamamıştı ama Hoseok'tan, melek yüzlü birinden hiç bu kadar korkmamıştı.

Bundan sonra Hoseok ondan uzak duracaktı. En azından durmaya çalışacaktı.