UMUTSUZ VAKA

Bölüm 2

    Aradan iki hafta geçmişti. Buseyle  her gün bunu konuşmuştuk. "Nasıl fark ettireceğiz?" derken Kaan Ceren'le sevgili oldu. Ceren bizim okulun popisi işte Kaan da bence tam bu yüzden Ceren'le sevgili. Okulda kime sorsan "Ceren GÜNGÖR kim?" diye herkes Ceren'i tanır. Aynı şekilde Kaan YILDIZ'ı da. Bide okulda tanınan Kaan'ların grup var. Emre GÜNDÜZLÜ, Burak YILDIRIM, Can BULUT hepsi birbirinden yakışıklı ama Kaan hepsinden daha yakışıklı. Ama Kaan'ı yakışıklı olduğu için sevmiyorum, onun kalbi çok temiz ne kadar sertte gözükse onun kalbi yumuşacık. 

   Artık Kaan'ı nerede görsem yanında Ceren. Hep kol kola. dudak dudağa. İşte insana da en çok bu acı veriyor. O o kızla sevgili olsun hadi onu da anladım, sen ona tek kelime edemezken o kızın dudakları dudaklarında işte bu çok acı veriyor. O kız onunla, her zaman yanında, ne zaman görsem hep beraberler hep.

   Sevince insan acı çeker mi ki, acaba sevince insan niye uzakta olsa bağlanıyor? İnsan nasıl anlar ki aşık olduğunu, gözleri gözlerine değdiğinde bile gözlerini kaçırma isteği nasıl geliyor aklımıza? Okulda aklıma bir sürü böyle sorular geldi onları izlerken. Acaba söyleseydim sevdiğimi o da beni benim onu sevdiğim gibi sever miydi ki ? Tabi ki kim severdi ki siyahı kim severdi ki beni ?

   Karşımızda ki masa da oturuyorlar. Kaan Ceren'e sımsıkı sarılmıştı. Sanki onu hiç bırakmayacak gibi. Yanlarında Can, Emre, Burak vardı. Onlar bile Kaan'la Ceren'i hayran hayran izliyorlardı. Açıkçası ben bile o kızın yerinde olmak için canımı bile verirdim. Kaan'ın bana sarılmasını düşünemiyorum bile. Ceren Kaan'ın kollarını üstünden ittirdi üstünden. Kaan kızgın bir yüzle Ceren'e bakıyordu. Ceren neden böyle bir hareket yapmıştı ki? Tam onlara bakarken Can'ın yüzündeki gülümsemeyi gördüm. Neden gülüyordu? Emre ve Burak gülmüyordu ama o gülüyordu çaktırmadan, ama neden? Ceren Kaan'ın yanağına bir öpücük kondurdu ve masadan kalktı. Can da Ceren'in arkasında bir şeyler söyleyip kalktı. 

   Buse telefonla uğraşıyordu. " Buse kalk işimiz var!" Buse'nin kolunu sıkıtım. Acıyla ayağa kalkıp beni takip etti. Bende Can'ı takip ettim. Ceren kızlar tualetindeydi. Can, Can da oradaydı. Can, Ceren ne oluyor burada? Can Ceren'in kulağına bir şeyler fısıldadı ve sonrada Ceren'in dudağını öptü.

   Ceren nasıl bir kız aklım almıyor. Kendine saygısı yok mu bu kızın? En çokta Kaan'a üzülmüştüm. Ceren'i gerçekten seviyordu. Ceren ise onu Can'la aldatıyordu. Kaan bunu bilse çok sinirlenir, üzülürdü. Ama öğrenmesi de lazımdı, Ceren Kaan'la oynuyordu bunu bilmeye hakkı vardı. Can asıl Kaan'la bu kadar yakınken onun sevgilisine nasıl göz dikerdi. Evet Can'da yakışıklıydı ama Ceren kendi sevgilisi yerine başka birini nasıl tercih edebilirdi? Ben eğer Kaan!a söylesem, daha adımı bilmiyor nasıl inansın,bana inanmaz. Aslında aklıma güzel fikirler geliyordu ama bunları böyle hemen yapabilirmiydim ki? Kesinlikle ama kesinlikle tabi ki bildiğimi okuyacaktım. Ve bu fikirler yarın olan doğum günümle ilgiliydi kesinlikle ama kesinlikle bu iş yarın bitmeliydi ben ancak yarın yapabilirdim bunu yarından sonra bu asla ortaya çıkmazdı. Benim ağzımdan da duymayacaktı sonuçta Kaan.

👑

Bugün nedenini bilmediğim bir şekilde mutlu uyandım. Gözlerimi karalara bürünmüş odamda aydınlığa açmıştım. Annem ilk defa beni uyandırmak için odama gelmişti. Bunun şaşkınlığıyla da hafif bir mutluluk vardı üstümde. Annem kahvaltıyı bir tek kuş sütü eksik diyebileceğim gibi hazırlamıştı. Annem bana çok iyi davranıyor ilk defa, ilk. Annem bana karşı ilgisini sürdürüyordu. Ne oluyor bu kadına anlamıyorum. Gerçekten nasıl böyle değişebilmişti, o asla bana iyi davranmaz, beni uyandırmak için bile dahil olsa yanıma çıkmazdı bugünlerde çok değişik davranıyordu bunun altından bir işler çıkacak gibi hissediyorum. Annem hakkında o kadar şey düşünürken annem bana küçük bir pastayla yaklaştı ve üstünde mum vardı hatırlıyordu, bugün doğum günüm olduğunu hatırlıyordu. Oley be. "İyi ki doğdun Yağmur, iyi ki doğdun iyi ki doğdun Yağmur! " Annem bana neşeyle yaklaşırken ben de gülüyordum ona karşı. "Sağol anneciğim!" demiştim. Yanağıma güzel bir öpücük kondurdu. Çok mutlu olmuştum hayatımda ilk defa çok mutlu olmuştum. "Anne ben daha sonra bunu telafi ederim ama okula geç kalacağım çok özür dilerim." dedim.