hoofdstuk 10 "beland in de fucking hel"

24 4 0
                                    

pov lieve

Ik zit al de hele middag op mijn bed, ik verveel me als de pest.

Mijn vader is nog steeds nergens te bekennen, op dat moment hoor ik geluiden van uit de gang komen. snel spring ik op  van mijn bed en sluip ik de trap af.

Bij d deur staat een onverzorgde man met grijs wordend haar en een grote zwarte jas, dat ij mijn vader...

''hoi pap'' komt er voorzichtig uit mijn mond, mijn vader merkt mij dan op.

''wat moet jij hier dan?!!'' schreeuwt hij zowat, ''pap rustig..laat het me uitleggen'' zeg ik.

hij loopt naar de woonkamer, ploft op de bank en opent een biertje. 

"vertel dan" dringt hij aan, ''oke dan''

"mama is er niet meer" zeg ik zacht, " hoe bedoel ze is er niet meer?!'' schreeuwt mijn vader.

''ze was ziek aan haar hart, ze was geopereerd maar ze heeft het niet gered" weet ik er uit te brengen.

er valt een stilte, ik staar naar mijn voeten. 

''maar kon je niet daar blijven wonen ofzo?'' onderbreekt mijn vader de stilte.

''nee, dat kon niet omdat ik nog 17 ben en dus te jong om allen te wonen'' antwoord ik.

mijn vader blijft stil...

''maar als ik 18 ben ga ik terug naar België, dan mag ik bij Rayan wonen'' verbreek ik de stilte. 

''wie is dat, wie is die Rayan?'' vraagt mijn vader, ''dat is mijn vriendje'' zeg ik zacht.

''je vriendje'' lacht mijn vader ''nou  vergeet dat maar jij gaat echt niet samen wonen met die belg, jij blijft hier'' zegt mijn vader dreigend.

 Tranen beginnen over mijn wangen te stromen, ik sta op van de bank en ren de trap op.

''en waag het om vandaag nog je kamer af te komen'' roept mijn vader me na.

zo snel ik kan ren ik de trap op, ga ik naar mijn kamer en sluit ik de deur waarna ik die op slot  draai.



gedachtes gaan door me hoofd,

het boeit mijn vader niet dat mama dood is. hij toonde niet eens iets van begrip...

en hoe moet ik nu naar Rayan...

de tranen stromen nog steeds over mijn wangen, was alles maar anders gegaan..

Mijn vader is een monster geworden, duizend keer erger dan dat ik hem voor het laatst zag.



die avond

ik zit al uren op mijn bed, ik dek na over hoe het had kunnen zijn als mijn moeder er nog was...

Ik mis mijn moeder, ik mis Rayan, ik mis Mechelen.

ik moet en zal hier weg.




jeeej hoofdstuk 10 alweer !!!

ik hoop echt zo dat jullie dit verhaal leuk vinden <3

laat even weten wat je van dit verhaal vind <3

ja joe

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Dec 29, 2016 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

See You AgainWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu