Coffee Boy •yoonmin•

6

*Jimin*

Kolejny dzień, kolejna kawa, kolejne bezsensowne wpatrywanie się w Yoongi'ego.

No dobra, wiem. Przecież go poznałem. Powinienem rozmawiać nim, próbować złapać magiczną nić porozumienia.

Jednak dla mnie to było zbyt nierealne, zbyt piękne.

Uważnie obserwowałem tego cudownego chłopaka. Gdy parzył kawę, gdy misternie układał listek mięty na czubku ciasta i gdy wydymał słodko usta zamyślając się.

Był cholernie uroczy, taki niewinny.

Bałem się, że szybko zorientuje się jakim pojebem jestem.

Kiedy jego zmiana dobiegła końca, podszedł do mnie.

Myślałem, że zemndleje, gdy poczułem delikatną woń męskich perfum tuż obok mnie.

Usiadł i przyjrzał mi się uważnie.

Ledwo utrzymywałem się na kanapie.

Te oczy. Takie piękne, łagodne i pełne radości.

Jakby cieszył się, że mnie widzi.

- Cześć Jiminie - przywitał się Yoongi.

-Umm.. Tak.. Miło cię widzieć.. - odpowiedziałem lekko zmieszany.

Boże, jak ten chłopak na mnie działał.

- Idziesz teraz do domu? - zapytał mnie.

-Ta..k, tak właśnie miałem wychodzić.

-Mogę Cię odwieźć? - uśmiechnął się delikatnie Yoongi.

-Jeśli chcesz..i..jeżeli to nie problem, to chętnie..

Mamo, na co ja się zgodziłem..