Sułtanka - wielka miłość

2.

Stambuł.
Sultan wstal wczesnie rano. Kiedy zakladal swoj garnitur, patrzyl na mnie katem oka. Mial bardzo wazne obrady. Bylo mi tak smutno bez niego. Kiedy skonczyl sie ubierac, wyszedl z komnaty bez slowa pozegnania. Ubralam swoja suknie i wyszlam stamtad.
- Aysun Hatun. - natychmiast podbiegla do mnie sluzaca - jakas kobieta dzwoni. Chce z toba pani porozmawiać.
Kazalam sie prowadzic do mojej komnaty. Kiedy odebralam uslyszalam delikatny glosik.
- Aysun Hatun, to ja twoja siostra Sofia.
Natychmiast odrzucilam sluchawke. Nie mialam siostry. Zginela w pożarze domu. Polozylam sie na swoim lozu i szczerze zaplakalam. Popatrzylam jednak na lozeczko mojej malej sultanki Fatmagul.
- Destur! Valide Fatmagul Sultan gider. - po calym haremie rozniosl sie glos straznika. Wyszlam z komnaty aby zobaczyc o co chodzi matce mojego ukochanego.
- Aysun Hatun, zejdz na dol - skinela na mnie glowa brunetka. Poslusznie wykonalam rozkaz.
- Przyszlam zeby Ci oznajmic, ze sultan chce Cie widziec dzis wieczorem w swojej komnacie. Bez corki.
Usmiechnelam sie pod nosem i dygnelam po czym poszlam na górę.
Kobieta wyszla a na mnie skierowaly sie oczy wszystkich niewolnic. Uspokoila je dopiero starsza służąca a ja wrocilam do swojej komnaty.

Wenecja:
Sofia po odrzuceniu telefonu przez swoja "siostrę" pobiegla do swojego pokoju. Mieszkala ze swoim chlopakiem i nic nie wskazywalo na to ze mieli sie wkrotce rozstać.
- Nic Ci nie jest kochanie? - czule przytulil ja jej chlopak Brian.
- Nie nic. Myslalam ze znalazlam siostre.
***
Retrospekcja:

- Mamo, tato, Sofia! Gdzie jestescie? - krzyczala mala dziewczynka imieniem Maria. Jej brazowe warkocze lezace swobodnie na ramionach byly napecznione lzami.
- Panienko musimy juz iść. - objela ja służąca i chwycila za reke. Dziewczynka ostatni raz popatrzyla ze lzami w oczach na swoj plonacy dom i poslusznie udala sie w kierunku domu dla służących.
***
Stambul:
Sluzace przygotowywaly mnie do tego abym znowu tej nocy udala sie do komnaty sułtana. Caly czas myslalam o tej kobiecie ktora nazwala sie moja siostrą. Myslalam ze to niemozliwe. Przeciez Sofia zginela w pozarze. A ja wychowalam sie w domu dla służących.

Wieczorem weszlam znowu do komnaty sułtana. Podeszlam i dygnelam. On podniosl moj podbrodek, chwycil mnie za reke i nagle na tarasie zauwazylam trzech mężczyzn.
- Panie o co tu chodzi? - bylam niepewna.
- Bierzemy slub, Aysun. I daruje Ci wolnosc. - rzekl sultan, po czym dodal - od dzisiaj wszyscy maja do Ciebie sie zwracac Aysun Sultan.
- Jestescie mezem i zona, panie. Badzcie szczęśliwi.
Mezczyzni wyszli z komnaty a my w koncu mielismy swoja upragniona noc poślubną.
***
Hej. Aysun zostala sultanka. Cieszycie sie? Szykuje dla was niespodzianke ale o niej niedlugo. No to do kolejnego rozdzialu :)