How to be with YOU

Chapter 17 (Bestfriend)

Kate's POV

"Tama na nga yan! Ganyan ka nalang forever ha? Hindi pa patay yung tao, wag kang magmadali." tiningnan ko naman siya ng masama. Grabe talaga to mangalaska. Cant you see im hurt! Duh?

"Oh? Masama tingin mo? Sa isip mo minumura mo nako. Yung joseph na yun, hindi ka deserve. Why wasting tears?"

Yes. She know Joseph, nakwento ko na sakanya lahat. Since chapter 1 hanggang chapter 16. And galet siya, sabagay walang kaibigang matutuwa na nagkakaganito ang bestfriend niya. :/

"Tama na. I had enough. Pati ba naman ikaw?"

"Hoy! Sino ba kaseng nagsabe sayo na isipin mo yung kapakanan ng ibang tao bago yang kasiyahan mo? Pinili mo yan kaya tumigil ka sa kangangawa mo!" and with that, lalo akong napaiyak. Napakasweet kase ng bestfriend ko e. :(

"Anu ba?! Nakakabadtrip kana talaga Kate Laurence ah? You just gonna cry there? Magmumukmok ka nalang? Wala kang gagawen? Iiyak ka nalang ba ha?!" i remained silent, galit na siya. :|

"Ugh! Wag kang titigil sa pagiyak ah?! Pag ikaw tumigil sasapakin ko yung Joseph na yun. I swear!" parang umurong lahat ng luha ko. Tiningnan ko siya kung seryoso siya and seryoso nga siya.

"Oh? Umiyak ka lang! Iyak!" napayuko ako tapos pinunasan ko na yung luha ko.

"Ayaw mo ng umiyak?! Fine!" tapos bigla siyang lumabas ng bahay. Of course sinundan ko siya, pumunta siya sa tambayan. Nako lagot!

"Sino si Joseph dito?" tumayo bigla si Joseph. Ang tapang niya. :3

"So youre Joseph Miguel Gonzales?"

"Ye-" hindi na niya natapos yung sasabihin niya kase the next thing that happened sinuntok siya ni Amber.

O_O *gulp* Napalipbite nalang ako sa ginawa ng bestfriend ko. Well lahat sila nagulat, except me. I know her that well, and once na magwarning siya. Gagawin niya talaga. :/

"Bakit mo ginawa yun?" nagsalita naman si Shane. Gulo na talaga to. -_____-

"For fun."

"For fun? Ang kapal ng muka mong suntukin ang boyfriend ko. Hindi ka nga namen kilala e."

"Kayo lang. Kase ako, kilalang kilala ko kayo. From head to toe."

"What?"

"Yes. I hired a private investigator para lang malaman ang baho niyong dalawa. What's the use of money kung hindi gagamitin diba?"

"Anu bang problema mo? May katok kaba?"

"Wala. Ayoko lang na may nananakit sa bestfriend ko. Now say sorry to her."

"Why should i? Wala naman akong kasalanan sa kanya. Its not my choice na ligawan ako ni Joseph. Its HIS choice. Kung hindi niya matanggap na ako na ang mahal ni Joseph, hindi ko na problema yun."

Napapikit na lang ako sa mga sinabe niya. Ako pa tuloy ang nagmukang masama. Ako pa tuloy ang nagmukang desperada. Hindi naman ako ganito kahina dati e. Ewan ko ba :/

"Hoy! Ka-" hinawakan ko siya sa braso. I just accept the fact na sa laban na to, i lose.

"Sorry. She just dont know what happened. Hindi na mauulet." tiningnan ko si Shane tapos si Joseph. I see hurt in his eyes. Nasasaktan ba siya kase inaway namen si Shane? Of course girlfriend niya yun. :/

"Amb, lets go." nagulat naman siya sa sinabe ko.

"What?!"

"Lets go."

"Tss." she just rolled her eyes. Tapos nauna ng maglakad.

~~~ ~~~ ~~~

Amber's POV

Hindi ko alam sa bestfriend ko kung baket siya nagkakaganito. Hindi naman siya ganyan dati e. Malakas siya. Kahit sa mga past relationships niya. i never see her this weak. Di ko tuloy maiwasan magalit. Nakakaasar kaya! >_<

Oh. Before i forgot Im Amber Barcelo. Kate and i were bestfriends since gr.2, naging magbestfriends kame nung inaway niya mga nambubully saken.

Flashback ***

"Beh buti nga. Lampa lampa! Nerd. Bleeeh"

Yan yung paulet ulet nilang sinasabe saken kapag nagkakamali ako. Madalas nagtatago nalang ako sa cr para hindi na nila ako mapansin. Iyak lang ako ng iyak dati. But one day ...

" Ang lampa mo tawaga Ambel nu? Am panet mo pa, awawa ka naman." tapos pinagbababato nila ako ng papel. Nasa isang sulok lang ako nun tas iyak ako ng iyak, pero biglang may sumigaw.

" Hoy mga batang panget! Inaaway niyo na naman si Amber, wala namang ginagawa sa inyo siya ah? Alis! Pag di kayo umalis ipapakain ko kayo kay doggy. Gusto niyo ba yun?"

" Ayaaaaw."

" Edi alis! Shooo!" nagsitakbuhan naman silang lahat. As in walang natira. Lumapit naman saken yung batang nagtanggol saken. Pinagmasdan niya lang ako. Tapos unti unting nilapit niya yung muka niya.

" Boo! "

"Aaaaah!"

"Youre weak. Ganyan ka nalang ba?" napayuko ako sa sinabe niya. Kase alam ko totoo.

"Tanggalin naten tong eye glass mo." she removed my glass. Napayuko ulet ako. But she held my chin.

" Youre pretty" tapos ngumiti siya. Ang ganda niya *u*

" Kate nga pala "

" A-amber "

"Bestfriends na tayo ha? Yey! "

End of flashback ***

"Matulog na tayo."

"Sige."

"What?! Hindi ka man lang magsasalita kung bat kumontra ka dun?!"

"Tama naman yung ginawa ko. Ako yung nagmumukang desperada e. We should let them."

"Let them? Let them what? Let them hurt you over and over again? That's bullshit! Youre better than that! Wag kang magpatalo."

"Anung gusto mong gawen ko? Ipagsiksikan ko yung sarili ko sa taong hindi na ako ang gusto? I-im tired. Tired for being inlove with him. Tired of fighting him back. Ayoko na. Kasalanan ko kung baket hindi na niya ako mahal. At first ito naman yung gusto ko e, yung maging sila. Dapat nga masaya ako e, kase natupad na yung gusto ko. Dapat, sana, kung kaya ko lang." iyak lang siya ng iyak, Awang awa nako sakanya, sa bestfriend ko.

"Ang gusto ko lang bumalik ka sa dati. Make him realized na ikaw yung sinayang niya. Na siya yung nagkamali at hindi ikaw. Ipakita mo na mas naging better ka. Basta whatever happen i will always be here as your friend. I promise." i smiled.

Ngumiti din siya. Yung ngiting nakakapagpabago ng lahat. The smile that brightens my day.

"Thank you. For everything." then she hugged me. Mas masarap kapag ganito siya.

[Beautiful? :)))) Vote!]