How to be with YOU

Chapter 21 (Back to reality)

Kate's POV

"Goodmorning Mom :)"

"Oh gising kana pala? Sasabay kaba sakin?"

"Yeah. Mamaya nalang ako papasundo kay Mang Gardo."

"Okay. Kumain ka muna, i'll just wait for you outside." tumango nalang ako as an answer.

While in the car, naisip ko kung talaga bang mamimiss niya ako. :/ Hay -_- sinandal ko nalang yung katawan ko sa upuan, while looking outside somebody caught my attention. Hindi pwedeng nandito siya.

*** *** *** ***

"Best? I miss you :)"

"I miss you too."

"Oh bat ang tamlay mo? First day of school ganyan ka. Tara hanapin na naten yung block naten ^_^"

"Sure. Let's go"

Nahanap naman namen agad kung san block kame, parehas kase kameng  Information Technology ni Amber and because were bestfriends parehas din kame ng schedule. Natapos ang first day of class sa walang humpay na introduction. -_- Halos wala din ako sa sarili ko maghapon, kase iniisip ko kung kamukha niya lang o siya talaga yun e.

"Best? May napapansin ako sayo." tiningnan ko naman siya. Anu naman kaya yun?

"May iniisip ka ba? You seem bothered."

"Hay Best. Para kasing nakita ko siya kanina e. Before makarating sa school."

"Who?"

"Siya."

"Sino ngang siya?!"

"Si Joseph." tiningnan niya lang ako. Tapos ngumiti. Loko to ah?

"You know Best? Ang lakas mo makadaydream :3 Hanggang ngayon ba naman iniisip mo pa din yan? Kamukha niya lang yun. He's not him, maybe youre just hallucinating. May girlfriend na yung tao, masaya na. Tigilan mo ng pangarapin. Umalis kana dun, bumalik kana sa realidad." nalungkot ako sa mga sinabe niya, pero tama naman siya e. Well kelan ba siya nagkamali?

"Hay. I guest so. Maybe i have to face the truth."

"Osya. I have to go na. Okay? Take care of yourself. Hintayin mo si Mang Gardo."

"Bye."

7:30 na wala pa rin si Mang Gardo. Hindi naman niya sinasagot yung tawag ko. Hay -_- baka natraffic pa :3 Bigla nalang umulan. Waaaaahhhh! Wala pa naman akong payong. Gosh! So dahil wala akong payong at wala pa akong sundo, wala akong choice kundi magpakabasa. :3 Pero naramdaman ko nalang na wala ng tubig na tumutulo saken, pero umuulan pa naman.

"Magdadala ka kase ng payong para hindi ka nababasa." tumingala ako, may payong. Tiningnan ko kung sino yung nagsalita and i was shocked. Totoo nga, he's here.

[Vote! :) Happy 207 reads Guys! ^_^ Thank you]