How to be with YOU

Chapter 33 (Fiancee)

Kate's POV

"Baliw na ba talaga yang nanay mo? Baket ka naman niya ipapakasal? Alam naman niyang may boyfriend ka!" galet na galet siya. Kanina pa sumisigaw si Joseph at kanina ko pa siya pinapakalma.

Nandito ako sa condo niya. Pagkasabe ni Amber na sabihin ko sa kanya, pumunta na agad ako dito at ito. Ito ang reaction niya.

"Love kase sabe ni Mommy, hiwalayan na daw kita." nakatungo kong sabe. Yaaaah! Naiiyak na naman ako. Hindi siya nagsalita, kaya tumingin ako sakanya. He was shocked. Nakanganga siya tapos nanlaki yung mata.

"Gagawin mo?" nakita ko yung pagbabago ng facial expression niya. From shock to cold.

"Ofcourse not. Kaya ko nga sinasabe to ngayon sayo kase baka may maisip kang gawin." he sat down to my side. Tapos kinuha niya yung kamay ko at hinalikan. Naaawa ako sa kanya, samen actually. Akala ko tapos na yung challenges samen pero hindi pa pala.

"E kung buntisin nalang kaya kita, para hindi na nila tayo tutulan?" then he smirked.

"Pwede din. Kase pag ganun wala na silang magagawa." unconcious kong sagot.

"So payag ka ng magkababy na tayo?" he ask smiling, but this time it's more wider.

"O-" Wait. Processing. Loading. 99%....

"E kung buntisin nalang kaya kita, para hindi na nila tayo tutulan?"

"So payag ka ng magkababy na tayo?"

100% Complete! OoO

"Anong sinasabe mong buntis-buntis ha?? At anong baby? Are you insane?!" sigaw ko sakanya. Nakita ko naman siyang tumawa. Ugh! Bat kase ngayon lang nagprocess sa utak ko yung sinabe niya. -__-

"You should've seen your face Hon. Hahaha! Yun na ata yung pinakaepic mo. Hahahahaha!" i hit him. "Aw! What was that for?" sabe niya habang hinihimas yung braso niya.

"What was that for mo muka mo! For pete's sake Love! Nasa ganitong sitwasyon na tayo pero ikaw nakukuha mo pa ring magbiro ng ganyan? And FYI ha? Minor pa tayo kaya dapat hindi pa naten iniisip ang mga ganung klase ng bagay!" pagkasabe- oh! scratch that. Pagkasigaw ko nun bigla siyang tumigil. Tapos hinawakan niya yung magkabilang pisngi ko.

"I'm serious about it. Kaya ko namang panagutan ang bata. Tsaka mahal kita. Don't be scared." seryoso niyang sabe habang nakatingin ng diretso sakin.

I-is he really serious about it? As in?

O_O

>///<

"Aaaaaaaaaaaaahhhhhhh! Bwiset ka talaga Looooveeee! Bwiseeeeet! Nakakakainisss ka talagang lalaki ka!!!!! I hate you! You! You! You animal! Argggh!" para nakong baliw dito sa sobrang paghi-hysterical dahil sa sinabe niya. Tapos siya tawang lang ng tawa! Tama ba namang pagusapan namen ang ganung mga bagay? In our situation now? I'm only 16!

"Aw! Aw! Hon! Stop! Aray! Aw-Ouch! Enough! A-aray! Ma-masakit! A-ray! Aray! Aw Aw!" pinagpapapalo ko lang siya. Kahit san tumama, i don't care. Hindi ako naaawa sa kanya!

* kringgg * *kringgg* * kringgg *

Napatigil ako sa pagmurder sa boyfriend ko, when i heard my phone ringing. Sinagot ko nalang agad yun kase hindi naman importante kung sino ang tumatawag, at isa pa inistorbo niya ako sa pagpatay sa lalaking mahilig sa buntis thing na yun.

"Hello?" i said.

("Where are you Kate Laurence?!") sa tono palang ng salita, alam ko na kung sino to. -_-

"In a place that you don't belong and fortunately you can't come." cold kong sabe.

("What are you talking about? Where the hell are you?!") mas lalong tumaas yung boses ni Mommy.