Ξυπνησα το επόμενο πρωι στις 9 και η Hermione δεν ηταν δίπλα μου. Κατέβηκαν τις σκάλες, κατευθύνθηκα προς την κουζίνα και την είδα να μην φοράει τις πιτζάμες της αλλά τα κανονικά της ρούχα."θα πας κάπου?"
"Ναι , θα πάμε για καφέ"λέει και παίρνει την τσάντα της."κορίτσι μου εχεις δει πως είσαι?η μύτη σου είναι κατακόκκινη και εχεις πυρετό! Εαν θες καφέ τοτε παράγγειλε!"
"Καλά εγώ θα πάω"
"Καλά πάω να ντυθω"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Φτάσαμε στην καφετέρια και περίμενα με στην ουρά όταν η Hermione με σκουνταει.
"Κοιτά σε εκείνο το τραπέζι ποιος κάθετε"λέει και δείχνει τον Τσάρλι που κάθετε παλι με αυτήν την κοπελα.
"Δεν τους βλέπω να φασονωνται,παράξενο."
"Γιατί παράξενο?δεν μπορούν να φιλιούνται και όλη την ωρα."λέει και βλέπω αυτή που προσπαθει να το φιλήσει αλλά αυτός της αντιστέκεται. Ναι!οπα εσύ γιατί χερεσαι τώρα?κακό σημάδι αυτό.
"Δεν με ενδιαφέρει"λέω και γυρναω το βλέμμα μου αλλου.
Τσάρλι:
"Τσάρλι,τι εχεις?εαν είναι να είσαι έτσι τοτε να φύγω!"λέει η Demi . και δεν φεύγεις?τι με ενδιαφέρει. Προσπαθει για αλλη μια φορά να με φιλήσει αλλά δεν την φιλαω. Αρχίζω και χαζευω τον κοσμο στο μαγαζί όταν βλέπω την Hermione να με κοιτάζει και δίπλα της την σοφία. Γιατί δεν με κοιταζει?θα σου πω εγώ τώρα. Πιάνω την Demi και την φιλαω όσο πιο παθιασμένα μπορω.Βλέπω την Hermione που σκουνταει την σοφία. Η σοφία γυρναει νευριασμένη αλλά όταν με βλέπει με κοιτάζει στενοχωρημενη. Εγώ σταματάω να την κοιταω και αφοσιωνομαι στο φιλί.
"Πάμε να φύγουμε"λέω στην Demi πηραζωντας την μπλούζα της. Η σοφία δεν έχει σταματήσει να με κοιτάει και γιαυτό η Hermione την σκουνταει. Εγώ Τραβάω την Demi και της ψυθηριζω στο αυτί της"πάμε σπίτι μου"με ενα χαμόγελο για να πειραξω την σοφία.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ο Τσάρλι έφυγε απο την καφετέρια και δεν θέλω να ξέρω που πάνε και τι θα κάνουνε.μου ερχετε να κλαψω.
"Είπα κι εγώ, δεν θα φασωθουν?τυπικοί charlie και demi"λέει η hermione.
"Πάω λίγο τουαλέτα". Πάω στην τουαλέτα και βάζω τα κλάματα. Δεν πρεπει να σου αρέσει. Εχεις το πιο γλυκό αγόρι του κόσμου κι εσύ ασχολεισε με αυτον τον ηλίθιο. Τελειωσε, θα αφοσιωθω στον Χάρβεϋ και μονο. Βγενω εξω και παιρνω τον καφέ μου απο τα χέρια της Hermione.
"Είσαι καλά?"λεει η Hermione για να σπάσει τημ σιωπή μεταξύ μας.
"Ναι καλά είμαι. Τι κανει ο Λέο?σου έστειλε κανένα μύνημα?"
"Ναι,με ρώτησε εαν είμαι καλά και του λέω ναι"λέει και χαμογελάει σαν το χαζό. Αωωωω τι γλυκιά που είναι όταν μιλάει για τον Λέο. Μπήκαμε μέσα στο σπιτι και το σταθερό τηλέφωνο αρχίζει να χτυπαει.
"Ναι?"
"Τι ηταν αυτά που έμαθα σοφία?"λέει ο Χάρβεϋ νευριασμενος.
"Τι εμαθες?"
"Οτι βγηκες για καφέ!εσύ είσαι άρρωστη το καταλαβαίνεις?έρχομαι τώρα απο εκεί!"
"Χάρβεϋ σταμάτα! Η Hermione ήθελε καφέ εντάξει?"
"Ρε σοφία δεν καταλαβαίνεις οτι ανυσηχω?"
"Το καταλαβαίνω. Απο που το εμαθες?"
"Μην το πεις οτι στο είπα αλλά μου το είπε η Demi."
"Ποια είναι αυτή?"
"Η κοπελα του Τσάρλι. Ο Τσάρλι φυσικά της είπε ότο δεν έπρεπε να σας καρφωσει."
"Αα μάλιστα. Καλά σε ποσο θα έρθεις?"
"Σε μισή ωρα. Αντίο"
"Αντίο."λέω και παίρνω μια βαθιά ανάσα.
"Τι ηλίθια που είναι αυτή η Demi!"
"Γιατί τι έκανε?"ρωτάει η Hermione .
"Μας κάρφωσε ρε!φενεται οτι είναι ηλίθιο το κορίτσι!"
"Καλά δεν πειράζει κάτσε να πιεις τον καφέ σου"
