"Τίποτα...απλός ήθελα να πηδηξω απέναντι να πάω στο απέναντι σπίτι δηλαδή για να πάρω κάτι γιατί..."λέει η Hermione. Γιατί δεν κλαίει? Αφού αυτός έχει κορίτσι θα έπρεπε να είναι στενοχωρημενη.
"Αααα κατάλαβα. Σου αρέσει ο Λέο?"
Λέει ο Τσάρλι με ενα ηλίθιο χαμόγελο.
"Ναι...αλλά μην φοναζεις θα μας ακούσει!"λέει και τρέχει και με αγκαλιάζει. Οκ?"λοιπον εμείς να φευγιυμε τώρα αντίο Τσάρλι!"αα καλά αυτή το έχασε .
Φτάσαμε στο σπίτι μου και πήγαμε στο δωμάτιο μου.
"Ο Λέο!"λέει και χαμογελάει.
"Ναι. Τι έκανε ο Λέο?"
"Χώρισε με την κοπελα του!και είπε οτι του αρέσει μια αλλη και αυτή είμαι εγώ!"
Δεν θέλω να με παρεξηγήσεις...αλλά πως ξέρεις οτι είσαι εσύ?"
"Μου ζήτησε να πάμε για καφέ!"
"Καλό αυτό. Φύγε τώρα γιατί θέλω να κοιμηθώ"της λέω και την σπροχνω να φύγει.
"Καλά μωρέ σιγά , θα κοιμηθεις!Αντε νύχτα!" "νύχτα"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ξυπναω και το κινητό μου Αρχίζει να χτυπάει.
"Γεια Χάρβεϋ"
"Γεια, πρεπει να συναντηθουμε"
"Οκ στιλε μου που θα συναντηθουμε"
"Οκ γεια"
Πήγα στην καφετέρια που μου είπε και τον είδα να περιμένει.
"Σοφία"
"Χάρβεϋ" τι έπαθε αυτός τώρα?
"Θες να γίνεις το κορίτσι μου?"ΤΙ!?
Πως του είσθε αυτό τώρα?
"Σοφία, Χάρβεϋ τι κάνετε!?" εσένα είχα όρεξη τώρα τσαρλι!με αυτή την ξανθοψειρα παλι!?
"Ναι"
"Δέχεσαι!?"
"Ναι, θέλω να είμαι το κορίτσι σου"λέω και κοιταω τον Τσάρλι που φενεται νευριασμενος. Καλά γιατί το εκανα εγώ αυτό τώρα? Κάνω λες και μου...οχι ουτε καν!δεν σου αρέσει καθόλου!αυτός είναι σαν μπάμια...ωραία μπάμια όμως. Αλλά μπάμια!
"Πάμε Χάρβεϋ στο σπίτι μου. Εχουνε να μιλήσουμε."λέω και Φευγω μαζί με τον Χάρβεϋ .
Σορρυ είναι λίγο μικρο. Η σοφία φενεται ερωτευμένη με τον Τσάρλι...
