And Then Everything Changed.

Part 8 - Halloween Party

LAUREN's POV (δεν την έχουμε γνωρίσει ΑΚΟΜΗ)

     Ακούω τον απαίσιο, σπαστικό, ηλίθιο, γκαβό ήχο που ουρλιάζει κάθε πρωί...Ξυπνητήρι...Ώστε έτσι λοιπόν...Σήμερα, είναι Σάββατο και αποφάσισες να χτυπήσεις...Θα σε φτιάξω εγώ...Το πέρνω στα χέρια μου και το πετάω με δύναμη πάνω στην ντουλάπα για να σκάσει...Α μάλιστα...Τώρα το βουλώνουμε βλέπω...

?- "Εμ.. Νομίζω πως πρέπει να αρχίσεις να ανησυχείς, μιλάς στο ξυπνητήρι..."

" Παράτα μας κι εσύ..." άντε πια όλοι στόχο με έχουν βάλει σήμερα... Περίμενε...WHAT? Έχω και παραισθήσεις τώρα;

      Ανασηκώνομαι από τη θέση μου και κοιτάζω προς το μέρος που ακούστηκε η γυναικεία φωνή.Κανένας.Νομίζω πως είδα μια μωβ λάμψη...Αλλά...Και να ήταν κάποιος, εγώ δεν είπα κάτι δυνατά...Οκ, όντως ανησυχώ τώρα...

ANNA's POV ( Ή...Όχι;)
       Εξαφανίζομαι από το δωμάτιο της ηλίθιας.Έλεος πια, κάτι σκέψεις...Αυτή βρήκαν να κάνουν εκλεκτή; WTF... Τουλάχιστον η δουλειά μου θα είναι πιο εύκολη...Λογικά θα έβαλαν αυτήν για να μην το σκευτώ.Αλλά την βρήκα εγώ...Χτες έκαναν το check up... Μα εγώ δεν αποσυνέδεσα απλά τα καλώδια.Άλλαξα μια ρύθμιση. Δεν θα τους το έχει δείξει ότι υπάρχει μάγγισα στο σχολείο.

EM's POV

      Ξυπνάω με το φως που μπαίνει μέσα στο δωμάτιό μου. Ωχ... Ξέχασα να κλείσω τα πατζούρια πάλι...Καλά, ποιος νοιάζεται, επιτέλους weekend!!! Σηκώνομαι γρήγορα, ετοιμάζομαι και πάω από της Violet.Καθώς πλησιάζω προς την πόρτα ακούω δύο φωνές να έρχονται από μέσα.

" Δεν το πιστεύω...Μα πως;"

" Γι' αυτό όταν πήγα να της κάνω εισβολέα σκέψεων, αλήθεια μόνο μία φορά προσπάθησα, δεν έπιασε."

" Omg..."

Αποφασίζω να χτυπήσω την πόρτα και μου ανοίγει η Violet. Μπαίνω μέσα στο δωμάτιο και δεν βλέπω κανέναν άλλον.Τι στο καλό; Τότε ακούγεται η Violet να λέει:

" Γεια σου Em! Πως πάει;"

" Εμ...Είσαι μόνη σου;"

" Ναι, γιατί;"

" Είσαι σίγουρη;"

" Ναι...Υποθέτω πως καταλαβαίνω πότε είμαι μόνη μου και πότε με παρέα..."

" Οκ...Πρέπει να φύγω..."

" Τι έγινε;"την άκουσα να λέει μόλις έκλεισα την πόρτα.Μάλιστα... Ώστε τώρα έχω και παραισθήσεις...Καλύτερα να ξεσκάσω λίγο. Από τότε που ήρθα δεν έχω προλάβει να ξεκουραστώ.Και από ότι φαίνεται το μυαλό μου τα έπαιξε...
    Πηγαίνω για μιά βολ...Εμ...για έναν περίπατο έξω στην αυλή για να βάλω τις σκέψεις μου σε τάξη και να ηρεμήσω. Κάθομαι σε ένα παγκάκι στην πίσω αυλή και πραγματικά νιώθω πολύ καλύτερα. Όοοοχι όμως, όχι, δεν μπορεί να περάσει μια ώρα χωρίς να με ενοχλήσει κανείς, είμαι καταδικασμένη...Βλέπω το μαλακισμένο, καταραμένο, λυσσασμένο ζώο, τον Mark να με πλησιάζει...