A Secret for Years | drarry.

→ Hoofdstuk 10

Draco Malfoy

Ik opende mijn ogen en een glimlach sierde mijn gezicht toen ik dacht aan wat voor dag het vandaag was. Kerst. Het was Kerst.

Ik stond recht en opende mijn gordijnen, waarachter een uitzicht lag dat bedolven was onder de sneeuw. Heel het landschap zag wit, wat ik persoonlijk prachtig vond. Toen ik me omdraaide, werd er op mijn deur geklopt. 'Binnen,' reageerde ik, waarna mijn vader de deuropening binnen stapte.

'We zitten beneden met een klein ontbijt. Kleed je snel aan en een ... fijne Kerst.' Hij draaide zich terug om en liep weg, maar zijn woorden galmden nog na. Het was misschien niet echt verstaanbaar geweest, maar hij had de woorden wel uitgesproken. Hij, mijn vader - Lucius Malfoy, had iemand een fijne Kerst gewenst.

Zoals me gevraagd werd, kleedde ik me snel om en liep ik naar de eetkamer. De tafel was gedekt met een lekker ontbijt. Het was vreemd dat mijn ouders dit allemaal hadden "georganiseerd" terwijl dat ze dit anders nooit deden; het was niet hun normale gewoonte.

'Goedemorgen Draco,' zei mijn moeder. Ik glimlachte naar haar en nam plaats op de nog enige lege plaats.

'Fijne Kerst, meneer Malfoy!' piepte er een stem naast mij. Toen ik maar beneden keek, zag ik dat het één van de 'belangrijkste' House-Elf was. 'Hier zijn een paar cadeautjes voor u, meneer.' De House-Elf gaf me drie ingepakte cadeautjes aan.

Terwijl ik mijn ontbijt opat, maakte ik de pakjes open doormiddel van het papier er letterlijk af te scheuren. Het eerste wat ik uitpakte was een kaart van Crabbe en Goyle. Ze wensten me een fijne Kerst toe en verschuldigden zich voor het negeren en Raafs te volgen - ook al hadden ze dat al gedaan. Ondanks dat ze soms - vaak - lastposten konden zijn en helemaal niet slim, had ik er vaak ook wel iets aan. Doordat ze niet veel hersenen hadden, kon ik veel van hun gedaan krijgen. Maar toch waren ze ook de vrienden die ik nodig had en waar ik op kon rekenen.

Het tweede wat ik kreeg, was een cadeau van mijn ouders. Het grote pak wat mijn vader gisteren bij zich had op de Diagon Alley bevatte een nieuwe bezem. De steel was glanzend zwart, net zoals de Nimbus 2001 - alleen vertelde het model me dat het nog sneller was dan de Nimbus 2001. Het was namelijk de nieuwe Nimbus 2002.

Het derde pakje wat ik open wilde maken, bevatte een briefje waarop stond:

Draco,

Ik wist niet wat ik je moest geven, maar dit bevat een muziekdoosje waarbij je je eigen smaak van muziek kunt afspelen. De spreuk om te gebruiken staat aan de onderkant gegraveerd. Je hoeft enkel het genre muziek in je hoofd te hebben en de spreuk uit te spreken. Dan zal het normaal moeten lukken, anders moet je het genre mee in de spreuk verwerken.

Ik weet dat je veel van muziek houdt, dus dit zou goed van pas komen. De spreuk zorgt er niet alleen voor dat jouw keuze afgespeeld wordt, maar ook dat de muziek toch een rustig kantje heeft, terwijl het het tegenovergestelde is, bijvoorbeeld.

Ik hoop dat ik je blij heb kunnen maken en nog een fijne Kerst!

Liefs, Harry.

Mijn hart bonsde in mijn keel toen ik zag wie de afzender was. Harry. Harry had mij een cadeau gegeven. Voor Kerst.

Ik maakte het open en inderdaad, het was een muziekdoosje. Maar de buitenkant was nog mooier dan dat je zou verwachten: het logo van Slytherin stond op het deksel en verder was de buitenkant groen met hier en daar wat versieringen. Langs elke verticale wand stonden een paar woorden, wat samen de quote 'Good music calms your soul, it takes you to another place, away from your problems' vormde. Op de onderkant stond in duidelijke letters 'musicorum' gegraveerd, wat de spreuk moest zijn waar Harry het over had.