5 saat önce
'Hazırlıklarla ilgilenmeliyim.Seni göremicem,uğursuzluk getirmez değil mi? Yanına kaçamak yapmalıyım.'Min Ah gülmüştü. 'Gerilme,herşey yolunda gidecek.Seni sahnede izliyor olacağım,o yüzden elinden gelenin en iyisini yap.'Min Ah biraz durduktan sonra 'Sadece sahnenin keyfini çıkar. Ona olan tutkunu göster,bu senin hayalindi.'gülümsedi ama yinede gözlerinin dolduğunu hissediyordu.Bu son vedasından sonra kampa katılacaktı,sıkı grup çalışmaları onların görüşmelerini imkansız hale getirecekti.Onu şimdiden çok özlemişti,nefesi daralacak kadar çok..'Üzgünüm,Min Ah.Özellikle bugün olduğu için.'Neler hissettiğini oda biliyordu,ama onun hayattan aldığı tek zevki bırakmasını isteyemezdi,her zaman arkasında olacaktı ona söz vermişti.'Neden bahsediyorsun şapşal?Buna gerek yok.Ünlü biri olup beni unutursan seni öldürürüm bunu unutma yeter!'
Min Ah boş boş aynaya bakıyordu.Son 1 ay ne kadarda çabuk geçmişti?Yatağına döndü.Kwangsoo'nun hediyesi ordaydı,muhtemelen ona konserden sonra verecekti.Her an onun yanında olmak istiyordu. Umarım beğenir diye geçirdi içinden.Aynada yansımasına baktı.Gözleri şişmişti.Tüm gece gözünü kırpmadığı için miydi? Ya da sessizce ağladığı için miydi?Resim çerçevesini eline aldı.Küçükken çok fazla gülüyordu anlaşılan.Küçük kızın yüz hatları ışık saçıyordu.Onu omuzlarına alan adam ince uzun boyluydu.Bir taraftan kızını kucaklamış,diğer eliylede karısını belinden kavramıştı.Kadın ise omzuna dökülen kahve dalgalı saçlarıyla çok güzeldi.Onları özlemişti.Kazayı hatırlamak istemiyordu,gözünü kaplayan yaşları sildi.Ağlamayacaktı.Onları kaybetmişti artık,olan olmuştu.Onlar gitmişti ama Kwangsoo vardı. Kaza günü doğmuş olması bir rastlantı değildi,onu kurtarmak için gelmişti.Lavaboda yüzünü yıkadı.Artık hazırlanma vakti gelmişti.Konsere çok az kalmıştı.Peki ya ne giyecekti?
--
30 dakika önce
'Lanet olsun!O da telefona bakmıyor.'Jae krizi uzaktan izliyordu.Kwangsoo ortalarda yoktu ve konser başlamak üzereydi.Min Ah da telefonu açmıyordu,içine kötü hisler doluyordu.1 saat önce onunla konuşmuştu. Evdeydi.Daha yeni çıkacaktı,Kwangsoo ile olamazdı.O halde o çocuk nerdeydi?Böyle bir günde ortadan kaybolması mantık işi değildi. 'Jong vaktimiz kalmadı!Ne yapıcaz?'Jong gözlerini yere sabitlemişti.Tüm yük artık onun omuzlarındaydı.Kwangsoo'ya inanıyordu,onları asla yüzüstü bırakmazdı.Ki bu onun hayaliydi..İlk defa bu kadar insan önünde konser verip,eğitimleri için herşeylerini ortaya koyacaklardı.Kwangsoo bunu asla yapmazdı,liderini çok iyi tanıyordu.Jong'u asıl korkutan konserden çok buydu,ona birşey olmuştu,muhtemelen onlara çok ihtiyacı olduğu halde ona yardım edemiyorlardı.Ama konseride bırakamazlardı.Bunu yapmaları gerekiyordu.Kendilerinin ve Kwangsoo'nun hayalleri için..Dönüp hırsla Jae'ye baktı.'Sen!'Jae sadece ona bakmakla yetindi. 'Gitar çalabiliyordun değil mi? Daha önce söylemiştin.Kwangsoo'nun yerini bu gecelik sen alacaksın.Vokali bana bırak.'Jae'nin eline gitarı tutuşturdu.'Çal.'Jae istemsizce kahkaha attı.'Sen ciddi değilsin değil mi?' Çocuk ona ciddi ciddi bakmaya devam ediyordu.'Pekala.Notalar nerede?'
--
1 saat önce
'Dalga geçiyorsun!'Kwangsoo karşısındaki gruba baktı.Hepsi belalı filmlerin afişinden fırlama birer serseriydi.Neden herşey ters gidiyordu?Hemde böyle bir günde!Ayarlamaları yapıp,grubunun yanına geri dönmeliydi ama bu serseri grubu onun rahat bırakmıyordu.Geçen seneki o yarışma müzik kariyerlerini başlatmış hemde hayatını iyice zorlaştırmıştı.Bu piçin onu bırakmak gibi bir düşüncesi yoktu. Geçen seferin intikamıyla daha fazlasını yapacağı kesindi.Ama Kwangsoo'nun ona ayıracak 5 dk bile yoktu.Biran önce burdan kurtulmanın bir yolunu bulmalıydı. Koşmaktan yorulmuştu.Biraz daha dayanmalıydı,az kalmıştı.Konseri kaçıramazdı.'Cidden!Ne kadar garip bir doğum günü geçiriyorum?!'Onu ıssız sokaklardan birine çekmişlerdi.İri yarı çocuk pis pis sırıtarak ona doğru yürümeye başladı.Kwangsoo ise kaçmak için kendine yol arıyordu.Çocuğun elinde bıçağı görünce küfretmeden edemedi.Bu pis yerde ölüp gitmeyecekti değil mi?
