#2

6 0 0
                                    

Uyandım gene aynı yemek saati herkes aynı herşey aynı. Hepimiz aynı giyinmiş bir sıraya sokulmuş farksız insanlardık. Ama ben farklıydım hayatın bana getirdikleri beni farklı kılıyordu... Sınıf aynı herşey aynı, ben bunları düşünürken okul bitmişti. Bahçeden çıktığımda hemen sigara yaktım, çok düşündüğü düşünerek sigaramı bitirip, motoruma binip eve dönmeye çalışacaktım. Lakin otlakçı pislik gene beni yakalayıp bir dal sigarama yattı. Onun çok aptal olduğunu düşünmeye karar verdikten sonra eve doğru ilerlemeye başladım. İnsanlar çok garip varlıklar, helede kadınlar. Düşünüyordum sadece düşünüyorum, farkettimde ben çok düşünüyorum. Düşünerek eve vardım, Mehmet Amca gene beni şaşırtmayıp arabasını kapının önüne çekmişti. Bu adamın benimle bir zoru olduğunu düşünüyordum yada eşcinseldi beni eve atmak için sürekli kapısına çıkartıyordu. İyide bu adam beni niye eve atsınki. Bu saçma düşüncelerimi dağıtıp gene kapısına çıktım bu seferde şaşırtmayıp yarıçıplak kapıda karşıladı ve ineceğini belirtti. Bu adam kafayı yemişti yada benimle bozmuştu. Gene çekti gene gülüp cıktı bende motoru bırakıp eve çıkacaktım. Motorumu bırakıp çıkartmak bukadar zor olmamalı diye düşünerek eve doğru ilerledim. Bir dakika ben bugün farklı mont giymiştim peki ya anahtar? Kendime küfürler savurarak kapının önünde beklemeye koyuldum fakat fakat babam gene geç kalacaktı. En iyisi yardım istemek diyerek Mehmet Amcanın yanına indim samimi olmasakta bir hukukumuz vardı, kapıyı çaldım fakat vu sefer beni şaşırtmıştı çünkü gene yarıçıplaktı bu adam ya benim sürekli böyle görmem için böyle giyiyor yada evi çok sıcak. Gene çok düşündüğümü düşünerek olayları anlattım pek bilmediğini isterse evine girebileceğimi söyledi. Birşeyler yapmasından korksamda içeri girdim. Ev ciddi anlamda sıcaktı şimdi daha iyi anlamıştım. Ama ev çok dağınıktı burda insan yaşarmı diye bağırıp küfür edip çıkmak isterdim fakat burası onun bölgesı ve yarıçıplaktı herşey olabilirdi. O yüzden sustum. O birşeyler anlatıyor bende onu onaylıyordum, aklı fikri uçkurundaydı bu adamın. Hemen evinden çıkıp canımı kurtarmak için babama mesajlar yağdırıyordum. Neyseki yarım saate gelecekti, içten bi oh çekip arkama yaslanıp telefondan biraz oyun oynayıp evden çıktım. Tecavüze uğramamanın mutluluğuyla kapımın önünde babamı beklemeye koyuldum. Sonrası çok sıradan olduğu için anlatmayacağım herşey aynı herşey tek ve düzenli...

Beynimdeki CanavarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin