17. Bölüm

3.1K 109 4
                                    

KISA OLDU FARKINDAYIM AMA DOKTORA GİTMEDEN, SİZE BÖLÜM YAYINLAYAYIM DEDİM :( YARIN VEYA CUMARTESİ YENİ BÖLÜM GELECEK. :) Yorum ve Vote istiyorum. Lütfen beni kırmayın... Sizleri seviyorum, k.bakmayın kısa oldu ama cidden sizi bekletmek istemediğim için... Neyse bu bölüm her şeyi öğreniyorsunuz :D Hadi bakalım, diğer bölüm hakkında tahminlerinizi YORUMDA belirtin :) Müzik ile okuyabilirsiniz :) Multimedia - Jasmine :) JARED okuyucularıma... İyi okumalar.

Jasmine Blake

( Sarah'ın eve geldiği ilk gün, Jasmine merdivenlerin kenarından Jared ve Sarah'ın ilk karşılaşmalarını görmüştür. )

Babamın yeni bakıcıya olan bakışlarını görmüştüm, göz bebekleri büyümüştü... Ve aldığım psikoloji dersleri karşısında öğrendiğim bilgilerden biri ''Eğer bir insanın göz bebekleri ( siyah bölüm ) bir kişiyi gördüğünde büyürse, ya o kişiden nefret ediyordur ya da o kişiyi seviyordur.'' babam, bu kadını ilk defa gördüğü için nefret edemez, ama sevebilir... Bu sevgisini kaybetmeden üstüne oynamamız lazım... Belki benimle ilgilenir.? Belki bugüne kadar yapmadığını yapar da bana 'kızım' der.? Gözlerim dolmuştu ama kendimi çabucak toparlayıp, odama geçtim.

***

Sarah ile tanışmıştık, anlaşma yapmamız lazımdı ve karar bana bağlıydı. Çok kendine güveniyordu ama ben de Jasmine isem ne olursa olsun bu huyundan onu mahrum bırakacağım. Ah ne yazık...

Sabah uyandığım da Sarah'ın odama gelmesini bekledim. Kuralları ve şartları planlamıştım bile...
1/ Babam, Sarah'a evlenme teklifi ettiğinde şart olarak benimle ilgilenmesini isteyecek.

2/ Eğer babam kabul edipte sözünü tutmazsa, onun burnundan getirecek. Yoksa intihar edeceğim...

Bu ilk iki kural en önemli olanlarıydı, diğerleri de önemliydi ama bu ikisi benim yaşama süremi belirliyordu. Kısa bir süre sonra Sarah odaya girdiğind ayağa kalktım ve isteğini kabul ettiğimi dile getirdim. Şimdi kuralları konuşmalıydık...

Kuralların hepsini anlattıktan sonra Sarah'ın yüz ifadesi görülmeye değerdi, sonra kendini toparlamaya çalışarak konuşmaya başladı.

''Ne intiharından bahsediyorsun sen.?!'' diye kükreme çalıştı ama babamın kükreyişlerinden sonra bu bana bir sineğin 'vız' demesi gibi bir şeydi.

''Bildiğimiz intihardan bahsediyorum... Hani bıçak - ilaç - hap - silah - ip - jilet... kullanarak yapılan türden.'' dedim alayla. Sinirlenmişti, hemde çok. Anlamıyordum, daha dün bana bütün geçmişini anlatan biri şimdi çalıştığı yerde bakmaya yani ilgilenmeye sorumlu olduğu kişi karşısında nasıl bu kadar cesur olabilirdi.? Sanırım bunu daha sonra düşünmeliydim çünkü şimdi babama oyun oynama sırasıydı. Bütün planlarımı Sarah'a anlattıktan sonra bir şey demesine hatta düşünmesine izin vermeden ayağa kalktım ve planlarımı uygulamaya soktum.

***

Sarah ve Tyler ile beraber bugün sinemaya gidecektik... Babam nasıl izin verdi bilmiyorum. Veya biliyorum.. Üstümü giyindim ve Sarah'ın odasına gitmek için odamdan çıkacağım sırada kalbim sıkışmıştı. Hayır şimdi değil.! Şuan sırası değil.! Şuan olamaz.! Az daha dayan, lütfen... Kalbimin atışları normale dönerken baş ağrım çoğalmıştı ama alışkındım. Kalbimde bir delik vardı, kalbimin sol alt köşesindeki odacık da koskaca bir delik vardı. Babam aslında onun için neler neler yaptığımı biliyordu, bale dersleri aldığımı, derslerimde başarılı olup onu gururlandırmaya çalıştığımı... Bunları bilmesini sağlayan zaten bendim. Kendini avcı sanırken, benim av'ım oldu, babam. Bu kadar basit, babamı oyuna getirmek. Oysa işlere bile kafasını yoramıyor, benimle ilgilenmiyor, ailesinin mezarını ziyarete gitmiyor... Sonuncu örneğim dışında haklıydım, sonuncu örneğim yanlıştı. Çünkü zorla evlendirip, zorla çocuk sahibi olmasını isteyen ailesiydi, babamın. Kısacası babamı geçtim benim üzgün olmamı böyle olmamı sağlayan kişilerdi. Bazen ne yapıyorum biliyor musunuz.? Babama çok sinirlendiğimde Matt ile beraber babamın ailesinin mezarına gidip, diğer dünyayı onlara haram etmek için... cehennemdeki ateşlerden sonra buradakileri de tatmaları için mezarlarını her sinirlendiğim de yakıyorum. Evet bunu yapıyorum.! Haklıyım... beni bu bok çukuruna onlar sürükledi, daha 15 yaşımdayken hayatımı boka çevirdiler. 15 sene önce yaptılar bunu... Ben hiç doğum günü kutlamadım, çünkü benim doğduğum gün annemin öldüğü gündü.! Ne hakla yapabilirdim bunu.? Her şeyi geçtim, annem beni nasıl bu hayata bıraktı ve rahata ermek için göçtü gitti.? Annem ölmemişti, babam öldürmüştü onu. Babamı ise ailesi... Bizde bu kadardık işte.! Çok oyalandığımı ve beynimi çok yorduğumu fark ettiğimde, kalp atışlarım normale dönmüştü. Buna az da olsa sevinerek kapıyı açtım ve Sarah'ın odasına doğru ilerledim. Odaya girip, Sarah ile konuşmam lazımdı. Hadi Jasmine baban için yap bunu.! Krizlere girme yine...

''Bakıcı'' AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin