Once in a Pink Moon❤

18. The Unwanted

Habang naghihintay ako sa mga kasagutan sa tanong ko ay hindi maiwasan ng puso ko na masaktan sa mga nangyayari, hindi ko alam kung anong dahilan, kung paanong wala pa nga akong nalalaman ay tila sadyang alam na ng puso ko kung ano ito at inuunahan na nito ang makaramdam ng sakit...

Para bang nireready na niya ito sa mga mangyayari.
Yung feeling na ganun ang nararamdaman ko ngayon

Surprisingly right now, *sigh* in this place I am standing is where I can recall all those anecdote that reminds me of my mother , I feel nauseous about whatever I see right now...

This place , the playground, we used to be here when I was a child. I don't know why? Mayroon naman kasing mas malapit na park samin at kung bakit dito pa kami sa malayo dumadayo eh..

My mother really like this place, that swing , the flowers, it's daisy.

A smile automatically flash on my lips in that thought, we have the same favorite.

And that mansion opposite to this park.

I can remember my mother staring at that house as if she was once in there and now longing to come back again.

I can now sum up that it is the main reason why we always come back here everytime

And now, that I saw that same face again I can't blame my feet for coming here...

Naglakad lakad ako sa tapat ng mansion na iyon, although hindi naman ito sobrang garbe sa laki basta maganda sya , ang ganda ng pagkakadesign dito.

Napapansin ko noon pa na parang walang naninirahan dito dahil sa laki ba naman nito diba? Mamaya may mumu dyan eh

Pero ang ipinagtataka ko eh kung bakit laging nakatingin ang mama ko sa bahay na yan na parang nakapasok na sya dito, di ko sya maintindihan.

Jungkook's point of view

"Mom, can you please explain to me what is happening?"

Dahil sobrang nakakalito talaga yung scene kanina ni hindi ko nga alam ang sasabihin ko sakanilang dalawa kasi sobrang naguguluhan na ako!

"Anak, I think it's time-"

Anung it's time?

"What do you mean ma?"

"Anak, you know naman diba na may anak ako?"

"Yeah, and... she's... Allysa?"

Wah! Jinchaa?

"Yeah"

.
Woah nakakagulat ba talaga ang mga nangyayari ngayon di ko alam ang irereact ko.

"And all along she knew that I am dead"
She said that while tearing her heart into pieces

I can see it.

But what???

"She knew that you are dead!?"

Tumango lang si mama habang umiiyak

"How come?, pero bakit?"

She hold my hand and say these words

"I can't tell you yet but you will all know sooner"

And then she kissed my forehead and left

Haiishht!!!

Daebak! Waahhh!

Halaaa

Naikwento na nga sakin yon dati ni mama saka kinwento nya na nakakalaro ko daw yun date eh di ko nalang maalala kase nga masyado pa daw kaming bata nun

Pero nakakagulat talagang siya pala yun? , si allysa pa talaga? Grabeee anliit talaga ng mundo

Hayy

————————————————

Third person's point of view

Hinihintay parin ni seb ang kanyang ama samantalang ang kanyang ina namay patungo sa iisang lugar kung nasaan siya.

Habang naghihintay ay may isang kotse ang huminto sa kaniyang harapan at mababakas mo sa mukha ng mga ito na hindi gagawa ng maganda kaya't nag panic na siya, hanggang sa nag sisigaw na siya kahit na pilit tinatakpan nung lalaki ang kaniyang bibig kaya't hindi na ito nakasigaw pa dahil sa panyong itinakip sa kaniyang bibig

Samantalang habang naglalakad naman si allyna ay nagulat ito ng marinig ng malinaw ang pagsigaw ng isang pamilyar na boses, pagtingin niya rito'y agad siyang  kumilos at agad na inatake ang mga grupo ng lalaking dadakip sa kanyang anak...

Hinding hindi nito mapapatawad ang sarili niya kung may mangyaring masama sa kaniyang anak kaya kasalukuyan niyang inihiga muna sa gate ng mansion si seb at nag doorbell upang mapagbuksan sila ng mga kasambahay

Hanggang sa Umatake nanaman ang mga men in black kaya't napuruhan si allyna ngunit nakarecover din naman agad at agad na binawian ang mga ito.

Isa laban sa lima ang labanan pero nagawa parin makalanban at manalo ni allyna kahit na may edad na ito, hindi mapagkakailang isa itong bihasa sa pakikipaglaban.

Labanang nasaksikhan ni seb, nakita niyang napatumba ng kaniyang ina ang limang lalaking balak dumukot sakanya...

Kahit na nanlalabo pa ang kaniyang paningin ay alam niyang iyon ang kaniyang ina hindi ito nagkakamali doon, ngunit ipinagtataka niya'y paanong napatumba nito ang limang lalaking yon? , siya lang mag isa ang tumapos ng labanang iyon.

pagkatapos naman niyang masaksihan ang pagkapanalo ng kaniyang ina ay unti-unting nagdilim ang kaniyang paningin at tuluyan na ngang nawalan ng malay.