Eksik Başlangıç.

Biraz Adil Davran Tanrım.

Tanrım bu kadar acımasız olmak zorunda mısın ? Yaratmış olduğun kulların canımı çok yakıyor. İnsanlar acımasız insanlar vicdansız bari biraz sen vicdanlı davran tanrım. Çıkar peşinde koşan insanların kendi istekleri için benim gibi insanları harcamalarından yoruldum, yorulduk. Artık acıyacak can kalmadı. Tükendik. Bittik. Bari biraz merhametli davran tanrım. Artık herkes hissisleşti. Artık herkes inançlarını kaybetti. Gururumuz kırıldı tanrım, güven duygumuzu yitirdik. Kimseye güvenimiz kalmadı. Canımız acıya acıya içimiz yana yana öğreniyoruz bazı şeyleri. Kimse böyle bir durumda olmak istemez ama mecbur bırakılıyoruz tanrım. Ya sen merhametsizsin tanrım ya da biz çok ön yargılıyız. Hayat zor yaşaması yaşatması nefes dahi alması zor bazı zamanlarda. Nitekim az da olsa güzel şeyler oluyor hayatımız da bunu es geçemem. Mutlu yanlarımız çok eksik bırakılmışız. Soframız da tuz hayatımız da insanlar eksik bırakılmış. Her zaman yanlış insanlarla tanışmak zorunda mıyız? Bir şey alırken her şeyin kitapçığı olur. İnsanlarında olması lazımdı tanrım. En azından bir ön söz bir ön görünüş gibi bir şey olmalıydı . Bazen gerçekten saçmalıyorum tanrım affet. Yaşanılanlar çok canımı acıtıyor ve acımaya hala devam ediyor. Fazlasıyla eksik bırakılıyoruz sonra daha ne kadar eksilebiliriz desek de hayatımıza gelen oldukça daha çok eksiliyoruz ve eskiyoruz. Aslında her şey çok güzel ama şükürsüz olan bizleriz. Elimizdekilerle yetinmiyoruz ve ne kadar fazlasını istersek o kadar eksiliyoruz. Sanırım savaşmayı bilmiyoruz. Sanki kıyamet kopan bir dünya da sadece biz varız. Her yer telef olmuş her yer berbat her yer beton yığını. Her ne kadar  bu durum  istemsizce olsa da böyle olayların içinde bırakılmayı bazen hak ediyoruz. İçimizi görmüyoruz. Güzel günlere sadece bir adım yakınken geriye adım atmayı seçmek daha kolayımıza geliyor. Acılarımıza sığınmayı daha çok benimsemişiz ve içimizdeki ışığı gün geçtikçe daha çok söndürüyoruz. Ne olursa olsun ne yaşanırsa yaşansın hiçbir acı ilk günkü gibi kalmıyor. Bu durum sanki yüksek bir yerden atlamak gibi başta korkuyorsun sonra gözünü kapatıp açmışsın ki aşağıya  bırakmışsın kendini için çekiliyor kalbin yerinden çıkacak gibi atıyor ama aşağıda seni bekleyen kurtarma ekiplerinin sana açmış olduğu bırandayı görmüyorsun. Çünkü acılarına o kadar çok odaklanmışsın ki senin için neler yapıldığını görmeyecek kadar körleşiyorsun. Ben iflah olmam diyorsun. Ben yapamam. Ben beceremem diyorsun ama şunu hiç unutma ki her  gecenin sonu sabah, her sabahın sonu gece. Her şey senin elinde. Ne kadar olmuşsuz şeyler geçmiş olsa da başından üstesinden  gelmek senin elinde. Seçim senin. İçindeki ışığı gör ve nefes almaya başla. Dediğim gibi her şey senin elinde ve HALA NEFES ALIYORSAN HALA BİR UMUT VAR DEMEKTİR.

                            #MaviLi